Wikipedia

Szkoła Podstawowa nr 3 w Gryficach

Szkoła Podstawowa nr 3 im. Wojsk Obrony Powietrznej Kraju, powstała w Gryficach 29 kwietnia 1960 r., została objęta patronatem przez Jednostkę Wojskową 36-92. W 10. rocznicę utworzenia Wojsk Obrony Powietrznej Kraju (1972 r.) placówce nadano imię oraz sztandar. W roku 1986 wojewoda szczeciński uhonorował ją Odznaką Honorową Gryfa Pomorskiego[2].

Szkoła Podstawowa nr 3 im. WOPK w Gryficach
szkoła podstawowa
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Gryfice

Adres

ul. Rodziewiczówny 6, Gryfice 72-300, zachodniopomorskie

Data założenia

29 kwietnia 1960

Patron

Jednostka Wojskowa 36-92 w Gryficach

Liczba uczniów

741[1]

Dyrektor

Agnieszka Mackojć

Wicedyrektorzy

Krystyna Czech,
Izabela Durbajło

Położenie na mapie Gryfic
Mapa konturowa Gryfic, w centrum znajduje się punkt z opisem „Szkoła Podstawowa nr 3 im. WOPK w Gryficach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Szkoła Podstawowa nr 3 im. WOPK w Gryficach”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Szkoła Podstawowa nr 3 im. WOPK w Gryficach”
Położenie na mapie powiatu gryfickiego
Mapa konturowa powiatu gryfickiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Szkoła Podstawowa nr 3 im. WOPK w Gryficach”
Położenie na mapie gminy Gryfice
Mapa konturowa gminy Gryfice, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Szkoła Podstawowa nr 3 im. WOPK w Gryficach”
Ziemia53°54′43″N 15°12′17″E/53,911944 15,204722
Strona internetowa

Szkoła Podstawowa nr 3 jest jedną z wielu placówek oświatowych powstałych w okresie powojennym XX w. w Gryficach i pierwszą wybudowaną po II wojnie światowej. Położona jest w pobliżu parku miejskiego i miejscowej strzelnicy Ligi Obrony Kraju na osiedlu XXX-lecia. W ogólnopolskich rankingach szkół podstawowych zajmuje coraz wyższe miejsca. Szkoła odnosi liczne sukcesy sportowe i przedmiotowe. W 2010 r. obchodziła jubileusz 50-lecia działalności.

Z kart historii szkoły edytuj

Lata 50. XX w. edytuj

Populacja miasta w 1955 r. osiągnęła stan przedwojenny – ponad 10 tys. mieszkańców. Wzrosło zapotrzebowanie społeczne na nowe lokale mieszkalne i placówki oświatowe. W Gryficach do budowy nowych mieszkań przystąpiono w 1958 r.[3] W tym roku także powstał projekt budowy nowej szkoły, której lokalizację wyznaczono przy ul. Rodziewiczówny. W związku z problemami budżetowymi ówczesnych władz miasta rozpoczęto społeczną zbiórkę pieniężną pod przyszłą inwestycję[4].

Lata 1960–1970 edytuj

Realizację budowy szkoły zlecono Przedsiębiorstwu Budownictwa Terenowego w Gryficach. Przy pracach budowlanych uczestniczyła również społeczność lokalna. Budynek oddano do użytku 29 kwietnia 1960 r.[5], natomiast oficjalne otwarcie nastąpiło 1 września. Budynek szkolny powstał na bazie trzech kondygnacji (piwnicy, parteru i piętra), w kształcie litery H[6][4]. Bielskie Zakłady Urządzeń Technicznych, w zamian za użyczenie budynku szkolnego pod kolonie letnie, wyposażyły placówkę w dobra nieruchome, m.in. ławki, krzesełka, biurka i częściowo meble. Zakład także wykonał malowanie elewacji szkoły. Placówka z pozyskanych funduszy społecznych zakupiła meblościanki do izb lekcyjnych oraz wykonała montaż ogrodzenia. Większość prac społecznych wykonali żołnierze z miejscowej Jednostki Wojskowej. Wraz ze szkołą wybudowano 6 mieszkań dla nauczycieli, 7 zaś funkcyjnie wydzielono z części powierzchni użytkowej szkoły. Znajduje się na I piętrze[7].

 
Pomnik. Przeciwlotniczy zestaw rakietowy Wołchow na terenie SP 3 Gryfice, nawiązujący do patrona szkoły

Pierwsze zajęcia roku szkolnego 1960/1961 rozpoczęły się z tygodniowym opóźnieniem ze względu na kosmetyczne wykończenia budynku i przylegającego do niego terenu. Trwały one do końca listopada 1960 r.[4] Placówka w pierwszych latach nauczania była szkołą 7-letnią[a]. Na stanowisko kierownika szkoły (dyrektora) powołano Karola Skoreckiego, który piastował ten urząd niespełna dwa miesiące[8]. W dniu 28 września został odwołany ze stanowiska (później pełnił funkcję zastępcy kierownika w latach 1965–1970). Na jego miejsce nominowano Romana Miszela, który swe obowiązki kierownicze wykonywał do 1974 r. Zastępcą kierownika placówki został Jan Dąbrowski (1960-1965)[9]. Ówczesna kadra kierownicza skupiała się na organizacji zajęć dydaktycznych, poprawie funkcjonalności pomieszczeń i zagospodarowaniu obiektu. Urządzono i uruchomiono bibliotekę szkolną[10]. W pierwszym roku szkolnym do placówki przyjęto 727 uczniów, których w 20 oddziałach nauczało 21 nauczycieli[11][12]. Obsługa administracyjna pozostała w gestii Miejskiej Rady Narodowej[4]. W pierwszym roku nauczania szkołę ukończyło 75 uczniów[13].

W latach 1961–1969 w wydzielonym pomieszczeniu obiektu zorganizowano siedzibę Gryfickiej Pedagogicznej Biblioteki Powiatowej[14]. W placówce powstały pierwsze organizacje uczniowskie: Spółdzielnia uczniowska Pionier, Szkolna Kasa Oszczędności, Szkolne Koło Sportowe, chór, teatrzyk szkolny oraz zespoły: muzyczne i instrumentalne[10].

W 1963 r. w drugiej wydzielonej części budynku rozpoczęła funkcjonowanie Zasadnicza Szkoła Budowlana, której kierownikiem został Zbigniew Wesołowski[4], późniejszy wiceminister Oświaty, wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli i doradca ds. kontroli międzynarodowych[15]. Do szkoły uczęszczało ok. 200 uczniów, którzy kształcili się w zawodach: murarza, betoniarza-zbrojarza, montera technicznego urządzeń budowlanych, hydraulika, dekarza i malarza. W ZSB obowiązywały mundurki. W budynku SP 3 szkoła zawodowa funkcjonowała do 1979 r.[16], przeniesiono ją do Zespołu Szkół w Gryficach przy ul. 11 listopada[17].

W 1964 r. zorganizowano szkolną świetlicę[18]. Dwa lata później powstał półinternat dla dzieci potrzebujących pomocy dydaktyczno-wychowawczej. W tym okresie również zorganizowano trzy drużyny harcerskie. Szczep harcerski otrzymał imię Obrońców Westerplatte oraz własny sztandar (1966). Szkoła odnotowała pierwsze sukcesy dydaktyczne z dziedziny artystycznej, gdzie zespół mandolinistów otrzymał wyróżnienia na przeglądach w Stargardzie Szczecińskim oraz Szczecinie. Zespół ten działał w latach 60. XX w. obok grupy wokalno-instrumentalnej Nihil novi. Powstały pierwsze klasopracownie przedmiotowe. Pod koniec pierwszej dekady pracy szkoły uczniowie placówki ponownie odnieśli sukces. Zdobyli II miejsce w Wojewódzkiej Olimpiadzie Matematycznej (1970)[10].

W 1967 r. w szkole miał miejsce pożar kuchni i stołówki szkolnej. Przyczyną była niedrożność komina. Pomieszczenia te zostały odbudowane dzięki Cukrowni gryfickiej, która pokryła koszty remontu[4].

W 1968 r. szkołę ośmioletnią ukończyło 99 pierwszych absolwentów (rocznik 1953)[19].

 
Budynek szkolny od strony wjazdu

W roku 1968 rozpoczęto budowę boiska szkolnego. Teren pod zabudowę wymagał niwelacji. Do pomocy zaangażowano żołnierzy służby zasadniczej z pobliskiej Jednostki Wojskowej oraz społeczność lokalną. W realizację projektu zaangażowały się również miejscowe zakłady pracy. Na nisko położony teren przywieziono setki ton ziemi pozyskiwanej spod budowy blokowisk, natomiast żużel pod 240-metrową bieżnię – z Cukrowni gryfickiej. Nadzór nad całością prac spoczywał na ówczesnym dyrektorze szkoły – Romanie Miszel. Obiekt oddano do użytku w 1970 r.[10]

Lata 1970–1980 edytuj

W latach 1971–1972 odnowiono elewację zewnętrzną szkoły.

29 kwietnia 1972 r.[20] Jednostka Wojskowa 36-92 w Gryficach (26 Brygada Artylerii OPK) oficjalnie objęła patronatem Szkołę Podstawową nr 3. Nadała jej imię Wojsk Obrony Powietrznej Kraju[21] oraz sztandar. Tenże został ufundowany przez Jednostkę Wojskową oraz społeczność lokalną[20][10]. Uroczyście przekazał sztandar ówczesny dowódca 26 Brygady Artylerii Obrony Powietrznej Kraju – płk dypl. M. Wasąga[22]. Sztandar został zaprojektowany przez Zofię Kledzik i wykonany w Zakładach Włókienniczych w Poznaniu[23][4]. Pierwszym opiekunem szkoły (2 poł. lat 60. XX w.) było Przedsiębiorstwo Budownictwa Rolnego w Gryficach, które powstało w 1966 r.[24] W tym okresie na specjalne zaproszenie uczniów odwiedził szkołę gen. bryg. pil. dr W. Hermaszewski. Szkoła prócz olimpiad przedmiotowych zaangażowała się w czyny społeczne. Zajęła I miejsce w Konkursie Pomorze Szczecińskie – piękne, gospodarne i kulturalne[4].

W roku 1974 stanowisko dyrektora szkoły objęła Regina Czernikiewicz[9], która rozpoczęła swoją pracę od remontu kapitalnego obiektu. Do roku 1977 ukończono prace nad poszerzeniem bazy sportowej, tj. nowej 100-metrowej bieżni, boiska do piłki ręcznej, nożnej, ścieżki zdrowia i szachownicy[10].

W połowie lat 70. XX w. na skutek odniesionych przez uczniów sukcesów w zawodach sportowych, m.in. I miejsce w Wojewódzkich biegach przełajowych (1975) i w biegach sztafetowych 8 × 50 m (1976), postanowiono zorganizować klasę sportową. W kolejnych latach szkoła odnosiła liczne sukcesy sportowe i była kilkakrotnie wyróżniana jako najlepiej usportowiona placówka w województwie (m.in. w 1979 i 1980 r.). Nawiązano również współpracę z miejscowymi klubami sportowymi: strzelectwa sportowego Baszta, tenisa stołowego Nasiennik oraz piłki nożnej Sparta Gryfice[4].

Lata 1980–1990 edytuj

W 1980 r. szkoła obchodziła jubileusz z okazji 20-lecia pracy dydaktyczno-wychowawczej. W tym roku także utworzono Izbę harcerską.

W 1982 r. nastąpiło uroczyste otwarcie Izby Tradycji szkoły. Z inicjatywą jej powołania wystąpiła cztery lata wcześniej ówczesna dyr. Regina Czernikiewicz (historyk). Przy współudziale gryfickich kombatantów zebrano pamiątki z okresu II wojny światowej[10]. W sali tej do końca roku szkolnego 2008/2009 odbywały się zajęcia z historii i społeczeństwa[25]. Dzięki zabiegom nauczycieli, zbiory wzbogacano o nowe eksponaty[26]. W tym czasie powstało również koło Ligi Morskiej. W kolejnych latach swoich działań – uczniowie odnosili sukcesy w Polsce[4].

 
Szkoła Podstawowa nr 3 od strony boiska
 
SP 3 Gryfice z lotu ptaka w 2007 r.

Rozbudowa szkoły rozpoczęła się w 1984 r. Wykonaniem projektu zajęła się Spółdzielnia Mieszkaniowa Nad Regą. W cztery lata później oddano do użytku nowe skrzydło z 6 izbami lekcyjnymi (czwarta kondygnacja), halą sportową, nową stołówką, kuchnią (mezzanino) i kotłownią CO[10]. Utworzenie nowego skrzydła szkolnego pozwoliło na poprawę warunków dydaktycznych uczniów i pracy nauczycieli. Miasto natomiast zyskało nowy obiekt sportowy, który do dziś służy społeczności lokalnej, w celu organizacji zawodów i turniejów w halowej piłce siatkowej, piłce nożnej i koszykówce[7].

W roku 1985 nowym dyrektorem został Roman Łobożewicz. Pełnił swoje obowiązki przez 22 lata[27].

W kolejnych latach uczniowie odnosili liczne sukcesy, w zawodach sportowych (także szachach), olimpiadach przedmiotowych, festiwalach i przeglądach teatralnych. Kronika szkoły odnotowała osiągnięcia uczniów w rejonie, województwie i Polsce[28]. Stan ten utrzymuje się do dziś[10]. Szkoła w latach 80. XX w. prowadziła współpracę z niemiecką szkołą podstawową w Satow (miasto w dawnej NRD). W ramach obopólnych porozumień doszło do kilkakrotnej wymiany dzieci w latach 1986–1990.

Lata 1990–2000 edytuj

W roku szkolnym 1990–1991, z inicjatywy samorządu uczniowskiego zorganizowano międzyszkolne współzawodnictwo uczniów i nauczycieli – Rambit. Do rywalizacji przystąpiły wszystkie szkoły podstawowe. Prócz rozgrywek sportowych uwzględniono również osiągnięcia uczniów w olimpiadach przedmiotowych. Rywalizację wygrała Szkoła Podstawowa nr 3. Nagrodą główną był zestaw do odbioru telewizji satelitarnej, którą zainstalowano w szkole[10].

W latach 1996–1997 położono nową elewację w starej części obiektu oraz wymieniono stolarkę okienną od strony ul. Rodziewiczówny. W tym okresie miała miejsce wizyta ks. bp. Mariana Kruszyłowicza[10]. Prócz uroczystej akademii, zorganizowano również spotkanie z gronem pedagogicznym.

W 1998 r. Ramona Rey (właśc. Katarzyna Okońska)[29], znana polska piosenkarka ukończyła Szkołę Podstawową nr 3. Angażowała się w działalność Ligi Morskiej. Na festiwalach i różnorodnych przeglądach piosenki żeglarskiej (Rafa 97, Shanties 98) odnosiła wiele sukcesów[10][4]. W tym samym roku szkołę ukończyła również Anna Baltrukiewicz, reprezentantka Polski w wyborach Miss Europy 2002[30]. W 1999 szkoła żegnała pierwszych szóstoklasistów[4][31]. Od 2000 r. w placówce organizowany jest memoriał Sławomira Białego, wieloletniego nauczyciela wych. fizycznego, II ligowego zawodnika piłki siatkowej (Klub sportowy Gryf Gryfice). Pod jego kierunkiem uczniowie szkoły osiągali sukcesy w zawodach wojewódzkich, makroregionalnych oraz finałach Ogólnopolskich Igrzysk Sportowych (XII miejsce w 1992 r.). S. Biały specjalizował się w piłce siatkowej[10][4]. Zorganizowano już ponad 10 edycji rozgrywek w tej dyscyplinie sportu. W turnieju biorą udział m.in. drużyny ze Szczecina, Poznania, Pyrzyc, Gorzowa Wlkp, oraz regionu Gryfic[4][32].

Lata 2000–2009 edytuj

Do 30 czerwca 2000 r. placówka zatrudniała 174 nauczycieli i 104 pracowników niepedagogicznych[33].

Na początku nowego tysiąclecia rozformowano miejscową Jednostkę Wojskową 36-92 (2001)[23]. Rolę opiekuna szkoły przejęła Jednostka Wojskowa 33-46 z Mrzeżyna, należąca do 78. Pułku Rakietowego Obrony Powietrznej[4]. Na terenie obiektu szkolnego w 2003 r. postawiono pomnik – zdemilitaryzowaną rakietę przeciwlotniczą, upamiętniający patrona szkoły i nadanego imienia. W okresie lat 2001–2008 do awansu przystąpili pierwsi pedagodzy. Do roku 2007 stopień awansu zawodowego nauczyciela dyplomowanego uzyskało 30 nauczycieli[34].

W roku 2007 stanowisko dyrektora managera objęła Agnieszka Mackojć[27].

W latach 2007–2009, dzięki dotacjom unijnym – przeprowadzono termomodernizację obiektu szkolnego. M.in. wymieniono stolarkę okienną, drzwi, grzejniki. Położono wykładzinę antypoślizgową na korytarzach i salach gimnastycznych. Ocieplono budynek (starą część szkoły), wykonano podjazdy dla niepełnosprawnych, wymieniono nawierzchnię. Pod potrzeby oddziału przedszkolnego przeprowadzono remont generalny dawnej Pracowni technicznej[7].

Działalność uczniów i angażowanie się w życie szkoły przedstawiła Łucja Chmiel, w swojej monografii[35].

Dużą rolę w życiu kulturalnym i organizacyjnym szkoły odegrał Samorząd Uczniowski, chór szkolny, zespół mandolinistów, organizacje uczniowskie jak: TPPR, PCK, LM, LOP, SKKT, ZHP, koła sportowe, dramatyczne, recytatorskie, plastyczne, techniczne i taneczne, jak też wiele innych. Dzięki swojej systematycznej działalności organizacje szkolne i koła zainteresowań, w dużej mierze przyczyniły się do wzbogacenia postaw intelektualnych uczniów i pomogły w rozbudzaniu zainteresowań, w różnych kierunkach.

Łucja Chmiel

Szkoła dziś edytuj

 
Dziedziniec szkolny

Placówka jest jedną z dwóch publicznych szkół podstawowych zlokalizowanych w Gryficach (do reformy oświaty w 1999 była jedną z czterech[36]). Powierzchnia zabudowy obiektu wynosi 3136 m², użytkowa równa jest 5263 m², natomiast kubatura – 26612 m³[7]. Szkoła posiada 31 izb lekcyjnych, w tym 3 sale komputerowe, jedną halę sportową, jedną salę gimnastyczną, trzy boiska sportowe, bibliotekę szkolną, audiowizualną salę do nauki języków obcych, gabinet stomatologiczny, punkt pierwszej pomocy i stołówkę[37][10]. Szkoła jest monitorowana[37].

Placówka zatrudnia 58 nauczycieli (w tym 35 dyplomowanych i 14 mianowanych), 16 pracowników obsługi administracyjnej i 1 pracownika informatycznego (stan na 30 września 2009 r.)[37]. Organizuje zajęcia pozalekcyjne i dni okolicznościowe (m.in. Święto Szkoły, Dzień Patrona Szkoły – powiązany z konkursem wiedzy o Wojskach Obrony Powietrznej Kraju oraz Dni Sportu Szkolnego). We wrześniu 2009 r. do nauki przystąpiło 657 uczniów (stan na 30 września 2009). Do szkoły przyjęto pierwszych 5 latków[37]. Szkoła prowadzi współpracę z instytucjami, organizacjami społecznymi oraz samorządowymi[38].

W placówce, poza organizacjami młodzieżowymi i kołami zainteresowań działa zespół wokalno-muzyczny złożony z pracujących w niej nauczycieli. Koncertuje od 2006 r.[4] W szkole funkcjonuje Rada rodziców[39], Związek Nauczycielstwa Polskiego i Samorząd uczniowski[b]. Powołany jest Społeczny Inspektor ds. bezpieczeństwa oraz Zakładowy Społeczny Inspektor Pracy[34].

25 marca 2010 r. w Urzędzie Miejskim w Gryficach podpisano umowę dotyczącą budowy kompleksu sportowego „Moje Boisko – Orlik 2012”, która przewidywała m.in. przebudowę obecnych boisk sportowych przy SP 3 Gryfice i dostosowanie ich do potrzeb społecznych. Realizacja inwestycji rozpoczęła się z początkiem kwietnia 2010 r. Zakładała m.in. budowę boisk: wielofunkcyjnego (m.in. boisko do piłki nożnej, bieżnia, skocznia), piłki koszykowej, tenisa ziemnego, skateparku oraz modułowego zaplecza boisk, typu Standard + (w ramach programu „Orlik 2012”) i in. Prace budowlane zostały zakończone w sierpniu 2010 r., a 1 września nastąpiło oficjalne otwarcie nowego kompleksu sportowego. Zrezygnowano z budowy skateparku, który był ujęty w planach inwestycyjnych. W jego miejsce powstał plac zabaw dla dzieci. Koszt projektu wyniósł 1479 tys. złotych[40].

21 maja 2010 r. placówka obchodziła jubileusz 50-lecia[41].

21 maja 2020 r. placówka obchodziła jubileusz 60-lecia.

Odznaczeni pracownicy edytuj

Odznaczenia państwowe edytuj

Złotym Krzyżem Zasługi zostali uhonorowani następujący nauczyciele:

  • Wiesława Kołkowska-Jaszczak, nauczyciel języka polskiego (1988 r.).

Srebrnym Krzyżem Zasługi:

  • Krystyna Czech, nauczyciel historii i języka polskiego (2005 r.).

Brązowym Krzyżem Zasługi:

  • Anna Aleksiuk, nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej i wychowania fizycznego (2003 r.),
  • Krystyna Czech, nauczyciel historii i języka polskiego (2004 r.),
  • Roman Łobożewicz, nauczyciel wychowania fizycznego i informatyki (lata 80. XX w.),
  • Grażyna Nawrocka, nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej (2003 r.),
  • Janina Orłowska, nauczyciel matematyki (lata 80. XX w.).

Złotym Medalem za Długoletnią Służbę:

  • Ewa Wilczewska, nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej (2011 r.).

Srebrnym Medalem za Długoletnią Służbę:

  • Lilla Górska, nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej (2010 r.),
  • Wanda Kamińska, nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej (2010 r.),
  • Regina Kapela, nauczyciel wychowania fizycznego (2011 r.),
  • Krystyna Staszak, nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej (2010 r.)[42].

Odznaczenia resortowe edytuj

Medalem Komisji Edukacji Narodowej zostali uhonorowani następujący nauczyciele:

  • Zofia Brzezińska, pedagog szkolny (2009 r.),
  • Lilla Górska, nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej (2011 r.),
  • Wanda Kamińska, nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej (2011 r.),
  • Wiesława Kołkowska-Jaszczak, nauczyciel języka polskiego (2011 r.),
  • Roman Łobożewicz, nauczyciel wychowania fizycznego i informatyki (2005 r.)
  • Krystyna Staszak, nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej (2011 r.)[43].

Ważniejsze osiągnięcia uczniów edytuj

 
Tarcza szkoły
  • I miejsce w finałach Mistrzostw Polski w Lekkiej Atletyce szkół podstawowych, 1987.
  • III miejsce w deblu tenisa stołowego. Centralne finały szkół podstawowych, 1987.
  • I miejsce w Ogólnopolskim Turnieju Ligi Morskiej, 1990.
  • I miejsce koła Ligi Morskiej na Zlocie Jungów LM, Puck 1994, 1996, 1998.
  • I miejsce dla zespołu Laski Bosmana, [w:] Wiatrak 97 – Ogólnopolskim Festiwalu Piosenki Morskiej, 1997.
  • III miejsce w Rafa 97 – Ogólnopolskim Spotkaniu z piosenką Żeglarską, 1997.
  • 3 nagrody w Shanties 98 – Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Żeglarskiej, 1998.
  • III miejsce w Mistrzostwach Polski – czwórbój lekkoatletyczny chłopców szkół podstawowych. Bydgoszcz 2002.
  • II miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Historycznym Polityk Junior 2003. Szczecin 2003[10][4].

Akcje charytatywne edytuj

 
Certyfikat szkoły zaangażowanej społecznie

Pierwsi nauczyciele SP3 Gryfice edytuj

Pierwsi nauczyciele SP 3 Gryfice w 1960 r.[12]
Lp. Imię i nazwisko Przydział obowiązków
1 Łucja Chmiel język polski, biblioteka
2 Irena Ciesielska biblioteka
3 Antoni Cieśliński język polski
4 Jan Dąbrowski historia
5 Irena Drozdowicz matematyka
6 Barbara Dybczak biologia, chemia
7 Alicja Kasak klasy I-IV
8 Franciszka Mieszko plastyka
9 Roman Miszel wychowanie fizyczne, biologia
10 Janina Orłowska (Pietruczenik) matematyka
11 Paweł Pawelec historia
12 Zofia Salmonowicz biologia
13 Mirosława Sikora język polski, biblioteka
14 Gertruda Skorecka klasy I-IV
15 Karol Skorecki fizyka, prace ręczne
16 Helena Stencel (Mrzygłód) wychowanie fizyczne, klasy I-IV
17 Maria Stępień klasy I-IV
18 Janina Wilczak klasy I-IV, śpiew
19 Kamila Witkiewicz język rosyjski
20 Maria Wygoda plastyka
21 Krystyna Zdunek klasy I-IV

Dane statystyczne edytuj

Zatrudnieni nauczyciele, uczniowie, absolwenci w latach 1960–1988 edytuj

Liczba nauczycieli, uczniów i absolwentów SP3 Gryfice w latach 1960–1988[45]
Lp. Rok szkolny L. nauczycieli L. uczniów L. absolwentów
1 1960/61 20 757 75
2 1961/62 22 830 75
3 1962/63 24 852 64
4 1963/64 25 863 118
5 1964/65 26 870 81
6 1965/66 29 890 113
7 1966/67 30 858 78
8 1967/68 22 768 99
9 1968/69 23 670 88
10 1969/70 23 658 128
11 1970/71 24 619 97
12 1971/72 25 618 109
13 1972/73 25 660 99
14 1973/74 26 558 90
15 1974/75 25 539 64
16 1975/76 30 510 76
17 1976/77 26 503 52
18 1977/78 23 609 54
19 1978/79 26 665 62
20 1979/80 31 717 82
21 1980/81 30 791 68
22 1981/82 32 770 65
23 1982/83 33 825 67
24 1983/84 46 833 83
25 1984/85 42 902 82
26 1985/86 45 934 92
27 1986/87 48 948 97
28 1987/88 52 975 104

W ciągu pierwszych 28 lat – szkołę ukończyło 2262 uczniów. Zatrudnionych było ponad 160 nauczycieli i ok. 60 osób personelu i obsługi[46].

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

  1. ↑ Reforma szkolna przeprowadzona w roku 1961 wprowadziła jednolity 8-letni system szkolnictwa podstawowego na terenie całego kraju. Do 1961 r. jedynie w większych miastach istniały szkoły 8-letnie[47][48]
  2. ↑ Samorząd Uczniowski przy SP3 w Gryficach, za włączenie się do akcji charytatywnej Pomoc rodzina rodzinie otrzymał dwa certyfikaty w 2005 i 2007 r., jako szkoły zaangażowanej społecznie.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Dane z 20 września 2012 r.
  2. ↑ Medal nadano za całokształt wszechstronnej działalności na rzecz środowiska, z okazji 25-lecia jubileuszu. Ł. Chmiel: Uwagi o działalności Szkoły Podstawowej nr 3 im. Wojsk Obrony Powietrznej Kraju w Gryficach w latach 1960–1988. s. 19.
  3. ↑ B. Sekuła: Odbudowa i rozbudowa miast i osiedli Pomorza Zachodniego w latach 1945–1965 [w:] Przegląd Zachodnio-Pomorski. nr 3.
  4. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Praca zespołowa: Kronika szkoły 1960-2008.
  5. ↑ W powiecie gryfickim powstały tylko trzy szkoły w ramach akcji 1000 szkół na tysiąclecie. Należą do nich szkoły w: Dargosławiu (1962), Ościęcinie (1963) i Mrzeżynie (1965). Patrz tabela 5, [w:] A. Cieśliński: Powiat gryficki. [dostęp 2010-01-31]. (pol.). s. 224.
  6. ↑ Ł. Chmiel: Uwagi o działalności Szkoły Podstawowej nr 3 im. Wojsk Obrony Powietrznej Kraju w Gryficach w latach 1960–1988. s. 1.
  7. ↑ a b c d SP 3 Gryfice: Księga zabudowy obiektu. Gryfice.
  8. ↑ Z wyciągu kadr szkoły. Stan na 30 września 1960 r.
  9. ↑ a b Z wyciągu kadr szkoły. Dane na dzień 31 grudnia 1974 r.
  10. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o I. Nowak A. Mackojć: Rys historyczny szkoły 1960-2000, [w:] Biuletyn informacyjny szkoły. s. 1–8.
  11. ↑ Ł. Chmiel w swojej monografii pominęła jedno nazwisko – Jana Dąbrowskiego, historyka, ówczesnego wicekierownika szkoły.
  12. ↑ a b Porównaj [z]: Ł. Chmiel: Uwagi o działalności Szkoły Podstawowej nr 3 im. Wojsk Obrony Powietrznej Kraju w Gryficach w latach 1960–1988. s. 2.
  13. ↑ Ł. Chmiel: Uwagi o działalności Szkoły Podstawowej nr 3 im. Wojsk Obrony Powietrznej Kraju w Gryficach w latach 1960–1988. s. 14.
  14. ↑ A. Jankowska: Historia Biblioteki Pedagogicznej w Gryficach. [dostęp 2009-10-26]. (pol.).
  15. ↑ Oficjalna strona NIK: Najwyższa Izba Kontroli. Aktualności – współpraca międzynarodowa. [dostęp 2009-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-01-02)]. (pol.).
  16. ↑ A. Cieśliński: Powiat gryficki. [dostęp 2010-01-31]. (pol.). s. 223.
  17. ↑ Ł. Chmiel w swojej monografii podaje, że ZSB powstała dopiero pod koniec lat 60. XX w. Ł. Chmiel: Uwagi o działalności Szkoły Podstawowej nr 3 im. Wojsk Obrony Powietrznej Kraju w Gryficach w latach 1960–1988. s. 18. Ówczesny kierownik szkoły R. Miszel (1960-1974) nie potwierdza tej informacji, korygując ją na rok 1963.
  18. ↑ W świetlicy szkolnej prócz zajęć z uczniami prowadzono także pedagogizację rodziców. Zadania podjęło się Towarzystwo Krzewienia Kultury Świeckiej. Spotkania odbywały się w świetlicy szkolnej.
  19. ↑ Ł. Chmiel: Uwagi o działalności Szkoły Podstawowej nr 3 im. Wojsk Obrony Powietrznej Kraju w Gryficach w latach 1960–1988. s. 15.
  20. ↑ a b J.W. 36-92 w Gryficach: Akt nadania sztandaru Szkole Podstawowej nr 3 w Gryficach. s. 1–2.
  21. ↑ Na kamiennej tablicy informacyjnej szkoły, widnieje data nadania imienia: 14 kwietnia 1972 r. O dacie tej nie wspomina Akt nadania sztandaru przez J.W. 36-92 w Gryficach. J.W. 36-92 w Gryficach: Akt nadania sztandaru Szkole Podstawowej nr 3 w Gryficach. s. 1–2.
  22. ↑ W uroczystościach udział wzięli przedstawiciele Jednostek Wojskowych 36-92 i 52-11, władz miasta, instytucji, zakładów pracy, organizacji społeczno-politycznych i samorządów uczniowskich. Ł. Chmiel: Uwagi o działalności Szkoły Podstawowej nr 3 im. Wojsk Obrony Powietrznej Kraju w Gryficach w latach 1960–1988. s. 3.
  23. ↑ a b ppłk rez. K. Fojut: 26 Brygada Rakietowa Obrony Powietrznej – Gryfice. [dostęp 2009-10-26]. (pol.).
  24. ↑ B. Hornik: Węzłowe problemy rolnictwa powiatu gryfickiego [w:] T. Białecki (red.), Ziemia Gryficka 1969. T. I. s. 187–189.
  25. ↑ Do reformy oświaty w 1999 r. odbywały się tu zajęcia z historii i wiedzy o społeczeństwie.
  26. ↑ Sala Tradycji szkoły, decyzją dyrektor szkoły została przeniesiona do innej izby lekcyjnej.
  27. ↑ a b Z wyciągu kadr szkoły. Dane na dzień 1 września 2007 r.
  28. ↑ Według Kroniki szkoły, uczniowie zajmowali wysokie pozycje w międzyszkolnym współzawodnictwie. Kronika przekazuje ponad 350 osiągnięć przedmiotowych, sportowych, konkursach, przeglądach, w tym różnorodnych wyróżnień.
  29. ↑ K. Okońska: ramona rey (official site). [dostęp 2010-04-23]. (pol.).
  30. ↑ Anna Baltrukiewicz była jedną z trzech reprezentantek Polski. Wybrana została na castingu spośród 5000 rywalek. Wybory odbyły się 19 maja 2002 r., w Warszawie (Teatr Muzyczny Roma). Open Source Matters: Miss Europa 2002. [dostęp 2009-11-02]. (pol.). Zobacz również zdj. 39. Poland – Anna Baltrukiewicz, [w:] M. Rółkowski: Miss Europe 2002 Photographic Exhibition. [dostęp 2009-11-02]. (ang.).
  31. ↑ Ustawa z dnia 8 stycznia 1999 r. Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego (Dz.U. z 1999 r. nr 12, poz. 96).
  32. ↑ W IV edycji memoriału Sławomira Białego – uczestniczył poseł na Sejm RP Czesław Marzec. Klub parlamentarny SLD: Posłowie w okręgach wyborczych. [dostęp 2009-10-29]. (pol.)., [w:] Kluby poselskie, Nr 52 (533), IV kadencja. Klub parlamentarny SLD.
  33. ↑ Z wyciągu kadr szkoły. Dane na dzień 30 czerwca 2000 r.
  34. ↑ a b Z wyciągów protokołów Rad Pedagogicznych SP3 Gryfice do roku 2007.
  35. ↑ Ł. Chmiel: Uwagi o działalności Szkoły Podstawowej nr 3 im. Wojsk Obrony Powietrznej Kraju w Gryficach w latach 1960–1988. s. 5.
  36. ↑ Patrz Art. 2.1 Ustawy z dnia 8 stycznia 1999 r. Ustawa z dnia 8 stycznia 1999 r. – Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego. (Dz.U. z 1999 r. nr 12, poz. 96).
  37. ↑ a b c d A. Mroczkowska: Oficjalna witryna internetowa Szkoły Podstawowej nr 3 w Gryficach. [dostęp 2009-10-26]. (pol.).
  38. ↑ Ł. Chmiel: Uwagi o działalności Szkoły Podstawowej nr 3 im. Wojsk Obrony Powietrznej Kraju w Gryficach w latach 1960–1988. s. 4.
  39. ↑ Do roku 1989 działały Komitety rodzicielskie, przekształcone w Radę szkoły (1989-2005).
  40. ↑ Za: Urząd Miejski w Gryficach: Moje boisko ORLIK 2010 dla SP 3 w Gryficach. [dostęp 2010-04-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-25)]. (pol.). (ars). Kolejna duma Gryfic. „Panorama gryficka”. Nr 16 (132), R. V, s. 12, 2010. 
  41. ↑ A. Borgula. Złoty jubileusz Trójki. „Panorama gryficka”. Nr 10 (126), R. V, s. 3, 2010.  M. Jakubowska. 50-lecie SP3. „Gazeta gryficka”. Nr 21 (270), R. VII, s. 9, 2010. 
  42. ↑ I. Nowak. Nauczycielki uhonorowane. „Panorama gryficka”. Nr 19 (135), R. V, s. 5, 2010.  Informacja za: Wanda Kamińska, prezes Zarządu Ogniska Związku Nauczycielstwa Polskiego przy SP 3 w Gryficach, październik 2011 r.
  43. ↑ Z informacji udzielonej przez wicedyr. Krystynę Czech, z okazji 50 – lecia Szkoły Podstawowej nr 3 w Gryficach. Gryfice, maj 2010 r. oraz Wandę Kamińską, prezesa Zarządu Ogniska Związku Nauczycielstwa Polskiego przy SP 3 w Gryficach, październik 2011 r.
  44. ↑ Ewa Podsiadły: Góra Grosza dla Wikipedii. [dostęp 2009-10-31]. (pol.).
  45. ↑ Ł. Chmiel: Uwagi o działalności Szkoły Podstawowej nr 3 im. Wojsk Obrony Powietrznej Kraju w Gryficach w latach 1960–1988. s. 14–15.
  46. ↑ Ł. Chmiel: Uwagi o działalności Szkoły Podstawowej nr 3 im. Wojsk Obrony Powietrznej Kraju w Gryficach w latach 1960–1988. s. 19.
  47. ↑ Polska. Oświata. Polska Rzeczpospolita Ludowa, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2009-11-08].
  48. ↑ Art. 7 ustawy z 15 lipca 1961 r. – o rozwoju systemu oświaty i wychowania. Ustawa z dnia 15 lipca 1961 r. o rozwoju systemu oświaty i wychowania. (Dz.U. z 1961 r. nr 32, poz. 160).

Bibliografia edytuj

Źródła edytuj

  • J.W. 36-92 w Gryficach, Akt nadania sztandaru Szkole Podstawowej nr 3 w Gryficach, Gryfice 1972.
  • SP 3 Gryfice, Księga zabudowy obiektu, Gryfice 1960-2009.
  • Wypisy z kadr szkoły SP 3 Gryfice do 2007.
  • Wypisy z protokołów Rad Pedagogicznych SP 3 Gryfice do 2007.

Opracowania edytuj

  • Chmiel Ł., Uwagi o działalności Szkoły Podstawowej nr 3 im. Wojsk Obrony Powietrznej Kraju w Gryficach w latach 1960–1988, SP 3 Gryfice, Gryfice 1988.
  • Hornik B, Węzłowe problemy rolnictwa powiatu gryfickiego, [w:] T. Białecki (red.), Ziemia Gryficka 1969. T. I, Szczecin 1971.
  • Nowak I., Mackojć A., Rys historyczny szkoły 1960-2000, [w:] Biuletyn informacyjny szkoły, SP 3 Gryfice, Gryfice 2000.
  • Praca zespołowa, Kronika szkoły 1960 – 2008, Szkoła Podstawowa nr 3, Gryfice 1960-2008.
  • Sekuła B., Odbudowa i rozbudowa miast i osiedli Pomorza Zachodniego w latach 1945–1965, [w:] Przegląd Zachodnio-Pomorski, nr 3, Szczecin 1965.

Opracowania online edytuj

Opracowania prasowe edytuj

  • (ars), Kolejna duma Gryfic, „Panorama gryficka”, nr 16 (132), R. V, Aga Press, Presspublica, Koninko, Gądki 2010, ISSN 1895-6467.
  • Borgula A., Złoty jubileusz Trójki, „Panorama gryficka”, nr 10 (126), R. V, Aga Press, Presspublica, Koninko, Gądki 2010, ISSN 1895-6467.
  • Jakubowska M., 50-lecie SP 3, „Gazeta gryficka”, nr 21 (270), R. VII, Polska Prasa Pomorska, Łobez 2010, ISSN 1733-6538.
  • Nowak I., Nauczycielki uhonorowane, „Panorama gryficka”, nr 19 (135), R. V, Aga Press, Presspublika, Koninko, Gądki 2010, ISSN 1895-6467.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Szkoła_Podstawowa_nr_3_w_Gryficach&oldid=72863969”