Szkoła chicagowska (architektura)
trend architektoniczny
Ten artykuł od 2023-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Szkoła chicagowska – w architekturze określenie wczesnomodernistycznych trendów w twórczości architektów działających w Chicago pod koniec XIX i na początku XX w. Wznoszone przez szkołę chicagowską budynki posiadały kubiczną bryłę z płaskim dachem, stalową strukturę, widoczną w podziale elewacji oraz obszerne przeszklenia. Elewacja pokryta była najczęściej fabrycznie produkowaną terakotą, lecz obfitowały w ornamenty, zwłaszcza w postaci wici roślinnych.
W Europie w tym samym czasie rozwijała się architektura secesji.
Budynki w ChicagoEdytuj
Zdjęcie | Nazwa | Rok budowy |
---|---|---|
Pierwszy budynek Leiter | 1879 | |
Montauk Building | 1882–1883 | |
Rookery Building | 1886 | |
Auditorium Building | 1889 | |
Drugi budynek Leiter | 1891 | |
Ludington Building | 1891-1892 | |
Monadnock Building | 1891–1893 | |
Reliance Building | 1890-1895 | |
Marquette Building | 1895 | |
Fisher Building | 1895-1896 | |
Gage Group Buildings | 1898 | |
Sullivan Center | 1899 | |
Heyworth Building | 1904 | |
Chicago Building | 1904–1905 | |
Brooks Building | 1910 | |
Transportation Building w Chicago (Heisen Building) |
1910-1911 |