Sztorm – polski kuter ratowniczy z lat 50. XX w. następnie służący jako jednostka szkolna.

Sztorm
Następne nazwy

Tramp

Bandera

 Polska

Znak wywoławczy

SPGA

Port macierzysty

Hel

Operator

Polskie Ratownictwo Okrętowe

Dane podstawowe
Typ

kuter ratowniczy

Historia
Stocznia

Hjalmar Johansons Batvarv

Data wodowania

1950

Data wycofania ze służby

1986

Dane techniczne
Liczebność załogi

6

Długość całkowita (L)

18,7 m

Szerokość (B)

5,6 m

Zanurzenie (D)

2,1 m

Pojemność

brutto: 46 RT
netto: 10 RT

Ożaglowanie
Typ ożaglowania

kecz

Powierzchnia ożaglowania

60 m²

Napęd mechaniczny
Silnik

SD2 June Munktell 752MB

Moc silnika

150 KM

Liczba śrub napędowych

1

Prędkość maks.

7 w.

W 1949 roku w Szwecji według projektu konstruktora Hjalmara Johanssona zbudowano na zamówienie Polski dwa kutry ratownicze typu Norrland[1] – „Sztorm” (stocznia Hjalmar Johansons Batvarv w Göteborgu) i „Szkwał” (stocznia w Djupvik). Kutry miały poszycie dębowe na szkielecie z daglezji (czyli tzw. sosny oregońskiej). Pokład z drewna tekowego. Napęd – dwucylindrowy silnik June-Munktell o mocy 150 KM. Napęd pomocniczy – żagle. W żegludze bałtyckiej jednostki te posiadały zezwolenie na żeglugę bez ograniczeń[1].

Chrzest statków odbył się w Göteborgu 20 stycznia 1950 roku. Matką chrzestną była Margaret Hansson, żona dyrektora Szwedzkiego Stowarzyszenia Ratownictwa Morskiego, a w imieniu Polski kutry odbierał konsul RP w Göteborgu Marian von Börtzell-Szuch. Dowództwo „Sztorma” objął kpt. Tadeusz Jasicki[2].

Kutry były używane przez Polskie Ratownictwo Okrętowe do 1975 roku („Sztorm” bazował w Helu, „Szkwał” – w Świnoujściu). Po wycofaniu ze służby w PRO „Sztorm” trafił do PŻM, gdzie pływał do 1986 r. jako statek szkolny „Tramp”.

Przypisy edytuj

  1. a b po wojnie; Dariusz Konkol, Tomasz Perka: Polskie statki ratownicze. Łódź: Księży Młyn, 2014, s. 11. ISBN 978-83-7729-102-3.
  2. Informacja na podstawie artykułu z gazety „Göteborgs-Tidningen” z dn. 21.01.1950.

Linki zewnętrzne edytuj