Szybki tramwaj w Krzywym Rogu

Szybki tramwaj w Krzywym Rogu (ukr. Криворізький швидкісний Tрамвай); także Metro w Krzywym Rogu (ukr. Криворізьке метро) i Premetro w Krzywym Rogu (ukr. Криворізький метротрамвай) – system lekkiej kolei działający w Krzywym Rogu, w siódmym pod względem wielkości mieście na Ukrainie.

Szybki tramwaj w Krzywym Rogu
premetro
Logotyp
Ilustracja
Tatra KT3UA na stacji Miśka likarnia
Państwo

 Ukraina

Obwód

 dniepropetrowski

Lokalizacja

Krzywy Róg

Operator

KP Szwidkiśnyj tramwaj

Liczba linii

2 (4 relacje)

Lata funkcjonowania

od 1986 roku

Dzienna
liczba pasażerów

80 000 (2020)

Roczna
liczba pasażerów

40 000 000

Infrastruktura
Schemat sieci
Linie premetra na tle granic miasta
Długość sieci

17,7 km

Rozstaw szyn

1524 mm

Napięcie zasilania

600 V DC

Liczba stacji

11 systemu kolei lekkiej

Liczba zajezdni

2

Liczba przystanków

23 tramwajowych

Tabor
Liczba pojazdów

79

System liczy 17,7 km z czego 6,8 km (40%) znajduje się pod ziemią. Na trasie jest 11 stacji, w tym 4 stacje podziemne, 3 stacje z podziemnym lobby i 2 stacje wiaduktowe. Według założeń obecna infrastruktura mogłaby zostać przebudowana na pełne metro.

Tabor składa się z wagonów Tatra T3 i ich modyfikacji.

Od 8 stycznia 2024 r. system jest nieczynny z powodu zniszczeń powstałych wskutek ostrzału miasta[1].

Historia edytuj

Pierwszy projekt Premetra znajduje swoje korzenie w latach 60, kiedy to starano się wprowadzić system metra do każdego większego miasta ZSRR. W Krzywym Rogu i Wołgogradzie postanowiono wprowadzić premetro, czyli hybrydę pomiędzy tramwajem a metrem. W obu już miastach funkcjonowała już wtedy konwencjonalna sieć tramwajowa jednak przeludnienie i duże natężenie ruchu spowalniały ruch tramwajowy. Ponadto oba miasta zostały zniszczone w II wojnie światowej i zakładano odbudowanie tych miast w oparciu o nowoczesne plany.

Budowa rozpoczęła się równocześnie w Krzywym Rogu i Wołgogradzie w połowie lat 70. Tramwaj poruszający się pod ziemią miał wyłącznie służyć jako rozwiązanie tymczasowe a cała trasa dostosowywana była do ewentualnego przekształcenia w pełny system metra. Stacje budowane na powierzchni ziemi miały parametry stacji metra – znajdowały się w przystosowanych do tego celu budynkach, niekiedy o socrealistycznej architekturze.

Pierwszy fragment, liczący 8 km i zawierający cztery stacje, otwarty został 26 grudnia 1986, stając się trzecim systemem transportu w części podziemnego w Ukraińskiej SRR. W latach 1988–1989 otworzone zostały dalsze trzy stacje w kierunku południowym, po 1991 w niepodległej Ukrainie linia została przedłużona w kierunku północnym osiągając ostatecznie wraz ze stacjami dobudowanymi na istniejącym wcześniej odcinku w roku 2001 długość 18 km oraz 11 stacji.

W 2012 linia szybkiego tramwaju została połączona z resztą sieci tramwajowej miasta[2] oraz utworzona została trzecia linia szybkiego tramwaj łącząca północny koniec istniejącej trasy bezpośrednio z położonym w pobliżu południowego jej końca kombinatem metalurgicznym. W 2015 utworzona została kursująca w godzinach szczytu linia 4, kursuje do południowo-zachodniego krańca sieci tramwajowej.

Linie edytuj

System szybkiego tramwaju składa się z czterech linii[2]:

Linia Trasa
  KilcewaMajdan Praci
  KilcewaZariczna
  Zariczna – Nowokryworiźkyj GZK
  Zariczna – Piwdennyj GZK

Stacje edytuj

Lista zawiera stacje położone na bezkolizyjnym odcinku linii szybkiego tramwaju.

Nazwa stacji Nazwa oryginalna Typ Linie
Zariczna Зарічна wiaduktowa 2M3M4M
Ełektrozawodśka Електрозаводська podziemna
Industrialna Індустріальна naziemna
Majdan Praci Майдан Праці naziemna 1M
Soniaczna Сонячна wiaduktowa 1M2M3M4M
Miśka likarnia Міська лікарня naziemna
Weczirnij bulwar Вечірній бульвар podziemna
Mudriona Мудрьона naziemna
Budynok Rad Будинок Рад podziemna
Prospekt Metałurhiw Проспект Металургів podziemna
Kilcewa Кільцева naziemna 1M2M

Tabor edytuj

 
Tatra T3

Trasę szybkiego tramwaju obsługuje 69 tramwajów[3]:

Przypisy edytuj

  1. Krzywy Róg [online], transphoto.org [dostęp 2024-02-25] (pol.).
  2. a b Krzywy Róg: Podziemny tramwaj tymczasowo od 30 lat – Transport Publiczny [online], www.transport-publiczny.pl [dostęp 2018-04-01].
  3. transphoto.ru.

Linki zewnętrzne edytuj