Szymanów (powiat sochaczewski)
Szymanów – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim, w gminie Teresin[4][3].
| Artykuł |
52°9′41″N 20°22′50″E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
52°12'N, 20°24'E |
| - błąd |
13786 m |
| Odległość |
3 m |
| wieś | |
 Szymanów - widok z lotu ptaka | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2020) |
734[1] |
| Strefa numeracyjna |
46 |
| Kod pocztowy |
96-516[2] |
| Tablice rejestracyjne |
WSC |
| SIMC |
0739099[3] |
Położenie na mapie gminy Teresin  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu sochaczewskiego  | |
 52°09′41″N 20°22′50″E/52,161389 20,380556
| |
-palac.jpg)
Wieś szlachecka Szymanowo położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sochaczewskim ziemi sochaczewskiej województwa rawskiego[5]. Do 1954 roku siedziba wiejskiej gminy Szymanów. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa skierniewickiego.
Przez miejscowość przepływa rzeczka Pisia, prawobrzeżny dopływ Bzury.
Części wsiEdytuj
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0739107 | Hermanów | część wsi |
| 0739113 | Szymanów-Klasztor | część wsi |
PałacEdytuj
Pałac powstał na przełomie XVIII i XIX wieku. Należał do rodu Sanguszków, a potem do Łubieńskich. Następnie został rozbudowany w latach 1898–1902 według projektu Konstantego Wojciechowskiego dla kolejnego właściciela, księcia Konstantego Lubomirskiego. W 1907 roku majątek zakupiło Zgromadzenie Sióstr Niepokalanek. Od 1946 roku istnieje tam Sanktuarium Matki Bożej Jazłowieckiej, gdzie odbiera cześć Matka Boża Jazłowiecka w charakterze jej posągu dłuta Oskara Sosnowskiego.
Pałac otacza park z XVIII wieku przekomponowany na przełomie XIX i XX wieku. Znajduje się tam wiele pomników przyrody: dąb szypułkowy, jesion wyniosły, lipa drobnolistna, buk zwyczajny. Spośród zabytków sztuki warto zwrócić uwagę na barokowo-klasycystyczną fontannę ogrodową wykonaną w latach 1780–1782. W Polsce znalazła się ona dzięki Feliksowi Łubieńskiemu i jest jedynym tego typu zabytkiem na terenie kraju.
KościółEdytuj
Kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP został wzniesiony w 1667 roku. Jego fundatorem był Mikołaj Wiktoryn Grudziński, starosta golubski, guzowski i grzybowski. W latach 1893–1907 kościół gruntownie rozbudowano i przebudowano w stylu neobarokowym według projektu Konstantego Wojciechowskiego.
Ludzie związani z SzymanowemEdytuj
- Błogosławiony Michał Oziębłowski, kapłan i męczennik, który mieszkał na terenie parafii, przyjeżdżał i w kościele w Szymanowie odprawiał msze św.,
- Błogosławiona Maria Marcelina od Niepokalanego Poczęcia N. M. P. (Marcelina Kotowicz Darowska), matka generalna Niepokalanek, która w 1908 roku rozpoczęła rozbudowę klasztoru w Szymanowie.
- Błogosławiony Zygmunt Sajna, kapłan i męczennik, kapelan w klasztorze sióstr niepokalanek w Szymanowie (1926–1931).
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ BIP gminy, liczba mieszkańców w dniu 30.06.2020
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., styczeń 2015, s. 1262 [zarchiwizowane 2015-03-26].
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
BibliografiaEdytuj
- Janecki Łukasz, Dzieje parafii pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Szymanowie, Szymanów 2009.
Linki zewnętrzneEdytuj
- Szymanów (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 111.