Szymon (Nowikow)
Szymon, imię świeckie Siergiej Nowikow (ur. 2 lutego 1928 w Żołninie, zm. 1 września 2006 w monasterze św. Mikołaja w Babajewsku) – rosyjski biskup prawosławny.
| ||
| ||
| metropolita riazański i kasimowski | ||
.jpg)
| ||
| Kraj działania |  Rosja
| |
| Data i miejsce urodzenia | 2 lutego 1928 Żołnino | |
| Data i miejsce śmierci | 1 września 2006 Niekrasowskoje | |
| metropolita riazański i kasimowski | ||
| Okres sprawowania | 2000–2003 | |
| Wyznanie | prawosławne | |
| Kościół | Rosyjski Kościół Prawosławny | |
| Inkardynacja | Eparchia riazańska | |
| Śluby zakonne | 29 grudnia 1958 | |
| Diakonat | 18 stycznia 1959 | |
| Prezbiterat | 12 kwietnia 1959 | |
| Sakra biskupia | 14 października 1972 | |
| |||||||||||||||
| Data konsekracji | 14 października 1972 | ||||||||||||||
| Miejscowość | Siergijew Posad | ||||||||||||||
| Miejsce | Cerkiew Opieki Matki Bożej | ||||||||||||||
| Konsekrator | Aleksy (Ridigier) | ||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Aleksy (Konoplow), Filaret (Wachromiejew), Bartłomiej (Gondarowski), Pimen (Chmielewski), Anatol (Kuzniecow) | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
ŻyciorysEdytuj
Urodził się w rodzinie chłopskiej. W 1951 rozpoczął naukę w seminarium duchownym w Moskwie, zaś po jego ukończeniu w 1955 kontynuował wyższe studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej. Będąc jeszcze studentem, 29 grudnia 1958 złożył wieczyste śluby zakonne w Ławrze Troicko-Siergijewskiej, przed jej przełożonym archimandrytą Pimenem (Chmielewskim). 18 stycznia 1959 biskup dmitrowski Pimen (Izwiekow) wyświęcił go na hierodiakona. 12 kwietnia tego samego roku przyjął święcenia kapłańskie. W 1959 uzyskał tytuł kandydata nauk teologicznych w Moskiewskiej Akademii Duchownej. Został zatrudniony jako wykładowca seminarium duchownego, którego był absolwentem, zaś od 1963 – także Akademii Duchownej. W 1964 uzyskał tytuł docenta ze specjalnością w zakresie studiów bizantyjskich. Od 1965 służył w cerkwi Przemienienia Pańskiego w Łukinie.
W latach 1965–1972 był inspektorem seminarium i Akademii Duchownej w Moskwie, z godnością archimandryty. 14 października 1972 w cerkwi Opieki Matki Bożej przy Akademii miała miejsce jego chirotonia na biskupa riazańskiego i kasimowskiego, w której jako konsekratorzy wzięli udział metropolita talliński i estoński Aleksy, arcybiskupi krasnodarski i kubański Aleksy, dmitrowski Filaret oraz biskupi taszkencki i Azji Środkowej Bartłomiej, saratowski i wołgogradzki Pimen, wileński i litewski Anatol. Od 1978 nosił tytuł arcybiskupa, zaś od 2000 – metropolity.
Jako biskup riazański zorganizował na terenie swojej eparchii 150 nowych parafii, przyczyniając się tym samym do czterokrotnego wzrostu ich liczby. Był uczestnikiem dialogu między Kościołem prawosławnym a Kościołem ewangelicko-reformowanym. Jest autorem prac nt. góry Athos oraz biografii św. Bazylego Riazańskiego.
Po ukończeniu 75 lat odszedł w stan spoczynku i zamieszkał w monasterze św. Mikołaja w Babajewsku, gdzie trzy lata później zmarł.