Szymon Józef Wolski

kasztelan przemyski

Szymon Józef Wolski herbu Nowina (zm. w 1716 roku) – kasztelan przemyski w latach 1713–1715, stolnik halicki w latach 1685–1713, sędzia grodzki przemyski w 1685 roku, podstarości przemyski w 1685 roku, pisarz grodzki przemyski w latach 1679–1683, skarbnik sanocki w latach 1669–1685, sędzia deputat wojewódzki z ziemi sanockiej w konfederacji gołąbskiej, sędzia kapturowy ziemi przemyskiej w 1696 roku[1].

Szymon Józef Wolski
Herb
Nowina
Data śmierci

przed 9 czerwca 1716

Poseł sejmiku wiszeńskiego na sejm 1683 roku, sejm 1690 roku, sejm nadzwyczajny 1693 roku[2].

5 lipca 1697 roku podpisał w Warszawie obwieszczenie do poparcia wolnej elekcji, które zwoływało szlachtę na zjazd w obronie naruszonych praw Rzeczypospolitej[3]. Deputat ziemi halickiej do rady stanu rycerskiego rokoszu łowickiego w 1697 roku[4]. Poseł na sejm pacyfikacyjny 1699 roku z województwa ruskiego[5]. Był członkiem konfederacji sandomierskiej 1704 roku[6]. Jako poseł ziemi przemyskiej był uczestnikiem Walnej Rady Warszawskiej 1710 roku[7]. 9 czerwca 1716 został pochowany w podziemiach kościoła Franciszkanów Reformatów w Przemyślu[8].

Katarzyna Wolska, kasztelanowa przemyska urządziła pogrzeb panny Heleny Drohojowskiej, tercjarki pochowanej 12 września 1727. Na pogrzeb ofiarowano owoce, woły i wiele wiktuałów[9].

Bibliografia edytuj

  • Zbigniew Pazdro, Sądy konfederacyjne z roku 1672–1673, w: Kwartalnik Historyczny. T. XIV, Lwów r. 1900, s. 423.
  • Urzędnicy województwa ruskiego XIV–XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy. Oprac. Kazimierz Przyboś, 1987, s. 405.

Przypisy edytuj

  1. Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. T. 22. Lauda sejmikowe. T. 3. Lauda wiszeńskie 1673-1732 r., Lwów 1914, s. 284.
  2. Robert Kołodziej, Ostatni wolności naszej klejnot. Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana III Sobieskiego, Poznań 2014, s. 647.
  3. Obwieszczenie do poparcia wolney elekcyey roku Pańskiego tysiącznego sześćsetnego dziewięćdziesiątego siodmego. [Inc.:] Actum in castro Ravensi sub interregno feria quinta post festum sanctae Margarethae [...] proxima anno Domini millesimo sexcentesimo nonagesimo septimo. [b.n.s]
  4. Rokosz Generalny ku obronie wiary swiętey katolickiey y zaszczytu wolności uczyniony na poparciu elekcyey w okopach elekcyalnych między Wolą a Warszawą die 26 Augusti Anno Millesimo Sexcentesimo Nonagesimo 7mo, [b.n.s]
  5. Bogusław Dybaś, Sejm pacyfikacyjny w 1699 r., Toruń 1991, s. 241
  6. Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. T. 22. Lauda sejmikowe. T. 3. Lauda wiszeńskie 1673-1732 r., Lwów, 1914, s. 413.
  7. Volumina Legum, t. VI, Petersburg 1860, s. 100.
  8. O. Albin Sroka OFM. Podziemia kościoła Franciszkanów Reformatów w Przemyślu jako miejsce wiecznego spoczynku duchowieństwa i świeckich. „Studia Przemyskie = Studia Premisliensia”. T. 2, s. 108, 2004.
  9. O. Albin Sroka OFM. Podziemia kościoła Franciszkanów Reformatów w Przemyślu jako miejsce wiecznego spoczynku duchowieństwa i świeckich. „Studia Przemyskie = Studia Premisliensia”. T. 2, s. 111, 2004.