T

T (minuskuła: t) jest dwudziestą literą alfabetu łacińskiego, dwudziestą szóstą literą alfabetu polskiego. Oznacza zwykle w danym języku spółgłoskę przedniojęzykową zwartą bezdźwięczną, np. [t].

T
T t
Grafem
Majuskuła	T
Minuskuła	t
Informacje
Podstawowy alfabet	łaciński
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Historia

	Egipski hieroglif	Pismo protosynajskie	Taw Fenickie	Greckie Tau	Etruskie t	Rzymskie/cyrylickie t
Zapis stylizowany
Unikod			𐤕	Τ τ	𐌕

Zastosowanie

Oznacza zwykle w danym języku spółgłoskę przedniojęzykową zwartą dziąsłową bezdźwięczną, np. [t], lub spółgłoskę przedniojęzykową zwartą zębową bezdźwięczną [t̪].

Inne reprezentacje litery T

Sygnalizacja			Język migowy			Alfabet Braille’a
flaga Międzynarodowego Kodu Sygnałowego	Alfabet semaforowy	Kod Morse’a	francuski	kanadyjski	polski
		T			i

Litery powstałe od t

Od litery t powstało:

• około 15 liter diakrytyzowanych:

Ť ť	T ẗ	Ṫ ṫ	Ţ ţ	Ṭ ṭ	Ț ț	Ṱ ṱ	Ṯ ṯ
Ŧ ŧ	Ⱦ ⱦ	ᵵ	ƫ	Ƭ ƭ	Ʈ ʈ	ȶ

• i 3 inne symbole:
  • Znak TM (™) – symbol służący do oznaczania znaku towarowego w krajach anglosaskich;
  • Tenge (₸) – symbol jednostki monetarnej Kazachstanu;
  • Tugrik (₮) - symbol jednostki monetarnej Mongolii;

Kodowanie komputerowe

W unikodzie litera t jest kodowana:

Znak	Unikod	Nazwa unikodowa	Nazwa polska
T	U+0054	LATIN CAPITAL LETTER T	Wielka litera łacińska t
t	U+0074	LATIN SMALL LETTER T	Mała litera łacińska t

Zobacz też

• Τ (tau)
• Т