Tôn Đức Thắng

prezydent Wietnamu

Tôn Đức Thắng (ur. 19 sierpnia 1888 w Long Xuyên, zm. 30 marca 1980 w Hanoi) – polityk wietnamski, członek Komunistycznej Partii Wietnamu, prezydent Demokratycznej Republiki Wietnamu w latach 19691976. Od 1976 do 1980 prezydent zjednoczonego Wietnamu.

Tôn Đức Thắng
Ilustracja
Tôn Đức Thắng (1955)
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1888
Long Xuyên

Data i miejsce śmierci

30 marca 1980
Hanoi

Prezydent Wietnamu
Okres

od 2 września 1969
do 30 marca 1980

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Wietnamu

Poprzednik

Hồ Chí Minh

Następca

Nguyễn Hữu Thọ

Odznaczenia
Międzynarodowa Stalinowska Nagroda Pokoju

Już w młodości był entuzjastycznym zwolennikiem komunizmu. W 1912 roku wstąpił do francuskiej marynarki wojennej. W latach 1918-1919 służył na krążowniku krążowniku pancernym „Waldeck Rousseau”, który został wysłany do Rosji, aby przeciwdziałać działaniom rewolucyjnym. Tôn Đức Thắng brał wówczas udział w nieudanym spisku, którego celem było przekazanie okrętu bolszewikom[1].

W 1925 roku brał udział w protestach przeciwko francuskiej interwencji w Chinach. W 1929 roku został aresztowany perz władze francuskie i wysłany do więzienia na wyspie Côn Sơn, gdzie przebywał do 1945 roku[1].

W 1946 roku Tôn Đức Thắng powrócił do aktywności politycznej, po objęciu władzy przez Hồ Chí Minh, został przewodniczącym stałego komitetu rządu rewolucyjnego przy Zgromadzeniu Narodowym. W czasie I wojny indochińskiej kierował Narodowym Frontem Ludowym (Viet Lien), a po konferencji genewskiej, w wyniku której Wietnam został podzielony, Wietnamskim Frontem Ojczyźnianym[1].

W 1960 roku został wiceprezydentem Demokratycznej Republiki Wietnamu, a w 1969 roku, po śmierci Hồ Chí Minha - prezydentem. Po zakończeniu wojny wietnamskiej i powstaniu Socjalistycznej Republiki Wietnamu nadal pełnił urząd prezydenta[1]. Zmarł 30 marca 1980, mając 91 lat, był wówczas najstarszym żyjącym przywódcą komunistycznym[2]. Po jego śmierci tymczasową funkcję prezydenta objął Nguyễn Hữu Thọ[3].

W roku 1967 został laureatem Międzynarodowej Leninowskiej Nagrody Pokoju[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Ton Duc Thang, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-09-23] (ang.).
  2. Ton Duc Thang, Leader In Vietnam Since 1969. [w:] The New York Times [on-line]. 1980-03-30. [dostęp 2020-09-24]. (ang.).
  3. Nguyen Huu Tho, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-09-21] (ang.).