Tępa
Tępa (słow. Tupá, niem. i węg. Tupa) – zwornikowy szczyt o wysokości 2286 m n.p.m.[1] (według wcześniejszych pomiarów 2284 lub 2293 m), położony w bocznej grani Tatr Wysokich po stronie słowackiej. Od masywu Kończystej oddzielony jest Stwolską Przełęczą, a od Osterwy – Przełęczą pod Osterwą. Od wierzchołka Tępej wybiega krótka grań, która oddziela Dolinę Wielkiej Huczawy od Doliny Stwolskiej. Kulminacją tej grani jest Klin, oddzielony od Tępej płytko wciętą Przełęczą pod Klinem.
 Tępa i Przełęcz pod Osterwą. Widok z Osterwy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
2286 m n.p.m. |
| Wybitność |
106 m |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°09′12,7″N 20°06′06,4″E/49,153528 20,101778
| |
Tępa jest łatwo dostępna dla turystów, najprostszym podejściem jest droga z Przełęczy pod Osterwą, ku której Tępa opada łagodnym stokiem. Na szczyt nie prowadzi jednak żaden znakowany szlak turystyczny. Od północnego zachodu szczyt opada stromą ścianą do Doliny Złomisk, na ścianie tej znajdują się liczne drogi wspinaczkowe.
W 2013 na północno-zachodniej ścianie Tępej zginął w czasie wspinaczki Władysław Cywiński[2].
Historia
edytujPierwsze znane wejścia turystyczne:
- Franz Dénes i towarzysze, 19 sierpnia 1895 r. – letnie,
- Alfred Martin, 14 lutego 1906 r. – zimowe.
Przypisy
edytuj- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania.
- ↑ Tygodnik Podhalański: W Dolinie Złomisk zginął Włodek Cywiński, wybitny znawca Tatr.
Bibliografia
edytuj- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XI. Wschodni Szczyt Żelaznych Wrót – Batyżowieckie Czuby. Warszawa: Sklep Podróżnika, 1992, s. 89–94.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.