Tętnica nadnerczowa dolna
Tętnica nadnerczowa dolna (łac. arteria suprarenalis inferior, ang. inferior suprarenal artery) – tętnica człowieka, najczęściej odchodząca od tętnicy nerkowej[1][2]. Przebiega stromo w górę po odnodze przepony. Dochodząc do nadnercza dzieli się na gałązki końcowe, które zespalają się z gałązkami tętnicy nadnerczowej środkowej i tętnicy nadnerczowej górnej[3].
Zmienności edytuj
Zmienności odejścia tej tętnicy są bardzo częste. Poza "klasycznym" początkiem, czyli od pnia tętnicy nerkowej, może być jej końcowym odgałęzieniem. Może też odchodzić od tętnicy nerkowej dodatkowej, bezpośrednio z aorty, pnia trzewnego (samotnie lub razem z tętnicą nadnerczową środkową), tętnicy jajnikowej lub tętnicy jądrowej[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Joanna Sokołowska-Pituchowa: Anatomia człowieka. Podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa: PZWL, 2011, s. 339. ISBN 978-83-200-4364-8.
- ↑ Radovan Hudak: Memorix Anatomia. Wrocław: Edra Urban&Partner, 2017, s. 526. ISBN 978-83-65373-64-9.
- ↑ Michael Schunke: Prometeusz Atlas anatomii człowieka Tom 3. Wrocław: Med-Pharm Polska, 2017, s. 305. ISBN 978-83-7846-042-8.
- ↑ Bordei, P.; D. Şt Antohe; E. Şapte; D. Iliescu (2003). "Morphological aspects of the inferior suprarenal artery". SURGICAL AND RADIOLOGIC ANATOMY. 25 (3-4): 247–251 pdf
