Tętnica oponowa środkowa

Tętnica oponowa środkowa (łac. arteria meningea media) – najsilniejsza gałąź tętnicy szczękowej, odchodząca prawie pionowo w jej pierwszej (żuchwowej) części.

Tętnica oponowa środkowa

Middle meningeal artery

Arteria meningea media

Miejsce odejścia t. oponowej środkowej

Do jamy czaszki wchodzi przez otwór kolcowy (razem z gałęzią oponową nerwu żuchwowego). Wewnątrz biegnie między oponą twardą a powierzchnią kostną. Odpowiada za unaczynienie opon mózgowych we wszystkich trzech dołach czaszki: w dole tylnym tworzy zespolenia z tętnicą oponową tylną, a w dole przednim – z oponową przednią. Jest główną tętnicą zapatrującą opony mózgowia.

Na swojej drodze oddaje pomniejsze gałązki: gałąź oponową dodatkową (ramus meningeus accessorius), gałąź skalistą (ramus petrosus), t. bębenkową górną (a. tympanica superior) i gałąź czołową (ramus frontalis).

Znaczenie kliniczne

Uproszczona metoda lokalizowania tętnicy oponowej środkowej. B – pterion E – asterion

• Przy złamaniach kości czaszki stosunkowo łatwo może nastąpić przerwanie ciągłości tętnicy. Powstający krwiak nadtwardówkowy uciska na mózgowie, stanowiąc bezpośrednie zagrożenia dla życia. W celu szybkiego wyznaczenia położenia naczynia chirurdzy posługują się tzw. schematem Krönleina.
• Wewnątrz czaszki tętnica żłobi dość głębokie bruzdy, które niewprawny obserwator na zdjęciach radiologicznych może wziąć za pęknięcia.

Bibliografia

• [[Adam Bochenek|Adam Bochenek]]: Anatomia człowieka. T. III. 1993, s. 208.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.