Tętnica szczękowa
Tętnica szczękowa (łac. arteria maxillaris), dawniej zwana tętnicą szczękową wewnętrzną - główny pień tętniczy doprowadzający krew do twarzoczaszki. Jest to jedna z gałęzi końcowych t. szyjnej zewnętrznej.

Przebieg edytuj
Rozpoczyna się na przyśrodkowej powierzchni szyjki wyrostka kłykciowego żuchwy odchodząc przyśrodkowo od pnia t. szyjnej zewnętrznej. Następnie biegnie ona przyśrodkowo przez dół podskroniowy przechodząc w szczelinie między mięśniami skrzydłowymi bocznymi a mięśniem skroniowym. Układa się tam bocznie do nerwu żuchwowego i nerwu zębodołowego dolnego. Następnie dalej w kierunku przyśrodkowym zmierza do dołu skrzydłowo-podniebiennego, gdzie rozpada się na gałęzie końcowe. W jej przebiegu wyróżnia się trzy odcinki:
- pierwszy - w okolicy szyjki wyrostka kłykciowego żuchwy
- drugi - w dole podskroniowym (między mięśniami żwaczowymi)
- trzeci - w dole skrzydłowo-podniebiennym.
Gałęzie edytuj
W odcinku pierwszym:
- Tętnica uszna głęboka (łac. arteria auricularis profunda) - odchodzi ku górze i ku tyłowi. Zaopatruje przewód słuchowy zewnętrzny.
- Tętnica bębenkowa przednia (łac. arteria tympanica anterior). Wchodzi do jamy bębenkowej przez szczelinę skalisto-bębenkową, zaopatrując błonę bębenkową i inne elementy jamy bębenkowej.
- Tętnica zębodołowa dolna (łac. arteria alveolaris inferior), biegnie ku dołowi i nieco do przodu, wchodząc do otworu żuchwowego a dalej biegnie w kanale żuchwy.
- gałąź żuchowowo-gnykowa (łac. ramus mylohyoideus) - odchodzi od tętnicy zębodołowej dolnej tuż przed jej wejściem do kanału żuchwy. Dochodzi do mięśnia żuchwowo-gnykowego.
- gałęzie zębowe (łac.rami dentales) - do zębów żuchwy
- gałęzie zębodołowe (łac. rami alveolares) - do zębodołów żuchwy
- gałęzie dziąsłowe (łac. rami gingivales) - do dziąseł żuchwy
- gałęzie śródkościa (łac. rami diploici) - do śródkościa żuchwy
- tętnica bródkowa (łac. arteria mentalis) - gałąź wychodząca przez otwór bródkowy żuchwy. Dochodzi do bocznej powierzchni bródki unaczyniając ją. Następnie zespala się ona z tętnicą wargową dolną oraz gałązkami tętnicy podbródkowej.
- gałąź przysieczna (łac. ramus incisivus) - końcowa gałąź tętnicy zębodołowej dolnej. Zespala się ona z tą samą gałęzią tętnicy przeciwległej
- tętnica oponowa środkowa (łac. arteria meningea media) - biegnie pionowo ku górze, przechodząc pomiędzy odnogami nerwu uszno-skroniowego. Następnie dostaje się do jamy czaszki przez otwór kolcowy (łac. foramen spinosum) w kości klinowej. Zaopatruje ona oponę twardą dwoma gałęziami:
- gałąź ciemieniowa (łac. ramus parietalis)
- gałąź czołowa (łac. ramus frontalis
Poza unaczynieniem opony twardej oddaje także
- tętnica bębenkowa górna (łac. arteria tympanica superior) - w swoim przebiegu towarzyszy ona nerwowi skalistemu mniejszemu i wchodzi do jamy bębenkowej
- gałąź łącząca z tętnicą łzową (łac. ramus communicans cum a. lacrimali)
W odcinku drugim tętnica szczękowa oddaje gałęzie zaopatrujące mięśnie żwaczowe:
- tętnica żwaczowa (łac. a. masseterica) - dochodzi do mięśnia żwacza
- gałęzie skrzydłowe (łac. rami pterygoidei) - dochodzą do mięśnia skrzydłowego przyśrodkowego oraz bocznych górnego i dolnego
- tętnice skroniowe głębokie - przednia i tylna (łac. aa. temporales profundae anterior et posterior) - dochodzą do mięśnia skroniowego
- tętnica policzkowa (łac. a. buccalis) - dochodzi do mięśnia policzkowego. Zaopatruje także błonę śluzową policzka. Zespala się ona z gałązkami tętnicy twarzowej.
W odcinku trzecim:
- tętnica podoczodołowa (łac. a. infraorbitalis)- wchodzi do oczodołu przez szczelinę oczodołową dolną. Następnie biegnie ku przodowi w bruździe podoczodołowej i wchodzi do kanału podoczodołowego. Przez otwór podoczodołowy wychodzi ona na twarz i rozpada się na gałązki końcowe. Zaopatruje przednią powierzchnię szczęki.
Przechodząc przez kanał podoczodołowy t. podoczodołowa oddaje gałęzie unaczyniające zęby szczęki
- tętnice zębodołowe górne przednie (aa. alveolares superiores anteriores) - dochodzą do szczytów zębodołów położonych z przodu
- tętnica zębodołowa górna tylna (łac. a. alveolaris superior posterior) - biegnie po powierzchni tylnej guza szczęki. Zaopatruje zęby szczęki położone z tyłu
Gałęzie końcowe tętnicy szczękowej:
- tętnica klinowo-podniebienna (łac. a. sphenopalatina) - wchodzi do otworu klinowo-podniebiennego dostając się do jamy nosowej. Jest główną tętnicą unaczyniającą jamę nosową.
- tętnice nosowe tylne boczne (łac. aa. nasales posteriores laterales) - zaopatrują głównie boczną ścianę jamy nosowej, biegnąc ku przodowi po małżowinach nosowych
- tętnice nosowe przegrody nosa (łac. aa. nasales septi nasi) - od tyłu dochodzą do przegrody nosowej rozkrzewiając się w jej błonie śluzowej
- tętnica podniebienna zstępująca (łac. a. palatina descendens) - biegnie w dół przez kanał skrzydłowo-podniebienny. Oddaje gałęzie:
- tętnica kanału skrzydłowego (łac. a. canalis pterygoidei) zaopatruje kanał skrzydłowy. Towarzyszy nerwowi Widiusza
- tętnice podniebienne mniejsze (łac. aa. palatinae minores) - biegną ku dołowi i wchodząc do kanałów podniebiennych mniejszych dostają się do jamy ustnej. Zaopatrują podniebienie miękkie oraz dochodzą do migdałka podniebiennego.
- tętnice podniebienne większe (łac. aa. palatinae majores) - dostają się do jamy ustnej przez otwory podniebienne większe. Biegną dalej ku przodowi po sklepieniu podniebienia twardego zaopatrując je. Dochodzą do dziąseł zębów szczęki.
- tętnica nosowo-podniebienna (łac. a. nasopalatina) - przechodzi przez otwór przysieczny dostając się na dno jamy nosowej.
Piśmiennictwo edytuj
W. Łasiński. Anatomia głowy dla stomatologów. PZWL Warszawa 1993. ISBN 83-200-1686-X