TK-208 Dmitrij Donskoj
TK-208 Dmitrij Donskoj radziecki, a następnie rosyjski okręt podwodny o napędzie atomowym, skonstruowany do przenoszenia dwudziestu rakietowych pocisków balistycznych klasy SLBM - R-39. Jego nazwa pochodzi od wielkiego księcia moskiewskiego Dymitra Dońskiego.
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
17 lipca 1976[1] |
| Wodowanie |
wrzesień 1980 |
 MW ZSRR
| |
| Wejście do służby |
12 grudnia 1981[1] |
 MW Rosji
| |
| Wejście do służby |
1991 |
| Wycofanie ze służby |
6 lutego 2023 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
170 m |
| Szerokość |
23 m |
| Zanurzenie testowe |
500 m |
| Rodzaj kadłuba |
trzykadłubowy |
| Materiał kadłuba | |
| Napęd | |
| • 2 chłodzone wodą reaktory OK-650 (190 MW każdy) • 2 turbiny • 2 śruby | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Sensory | |
| • system sonarowy Skat • sonar niskiej częstotliwości MGK-503 (NATO: Shark Gill) | |
| Uzbrojenie | |
| nieuzbrojony | |
| Wyrzutnie torpedowe |
• 20 wyrzutni pocisków SLBM |
| Załoga |
150 osób |
"Dmitrij Donskoj" był okrętem wiodącym (pierwszym) projektu 941 (NATO: Tajfun). Był najdłużej wykorzystywanym okrętem tego projektu dzięki przeznaczeniu go do celów testowych, zwłaszcza pocisków balistycznych R-30 Buława i innych nowo opracowywanych rakietowych pocisków balistycznych[1].
Był ostatnim pozostającym w czynnej służbie z sześciu okrętów podwodnych tej serii skonstruowanych w zakładzie nr 402 (Siewmasz). Były to największe kiedykolwiek zbudowane okręty podwodne na świecie. Tytanowy kadłub sztywny Dońskiego ma strukturę katamarana pokrytego jednopowłokowym kadłubem lekkim ze stali.
Został wycofany ze służby 6 lutego 2023 roku[1].
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Frank von Hippel, Oleg Bukharin, Timur Kadyshev, Eugene Miasnikov, Pavel Podvig: Russian Strategic Nuclear Forces. The MIT Press, 2004. ISBN 0-262-66181-0.