Tachos
Tachos (Teos) (362-360 p.n.e.) – drugi faraon XXX dynastii, syn Nektanebo I.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| faraon Egiptu | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Okres | od 362 p.n.e. do 360 p.n.e. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dane biograficzne | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dynastia | XXX dynastia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ojciec | Nektanebo I | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzeństwo | Czahapimu | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wyniesiony przez ojca do godności koregenta w 364 p.n.e. Od początku panowania, jeszcze za życia ojca, prowadził aktywną politykę zagraniczną. Umacniał stosunki z Grecją (głównie z Atenami i Spartą). W kraju prowadził bezwzględną politykę finansową zwiększając podatki i konfiskując dobra świątynne, co wywołało niezadowolenie kapłanów i ludu.
W obliczu rozpadu państwa perskiego po powstaniu satrapów zachodnich prowincji zdecydował się na wyprawę wojenną do Palestyny i Syrii, pragnąc zdobyć te ziemie dla Egiptu. Wspierały go oddziały najemników greckich pod dowództwem Agiselaosa ze Sparty i flota złożona z 200 trier dowodzona przez ateńskiego stratega Chabriasa. Wyprawa, która wyruszyła wiosną 360 p.n.e., nie natrafiła na większy opór, co pozwoliło zrealizować cele przedsięwzięcia.
Zdobycze wyprawy zostały jednak zaprzepaszczone w wyniku przewrotu pałacowego pod wodzą brata królewskiego Czahapimu, sprawującego pod nieobecność faraona urząd namiestnika Egiptu. Osadził on na tronie swojego syna Nektanebo II, uzyskując poparcie armii i kapłanów.
W tej sytuacji Tachos uciekł do Persji i otrzymał azyl na dworze perskiego władcy Artakserksesa II.