Tadeusz Łączyński (duchowny)
Tadeusz Łączyński (ur. 12 września 1913 r. w Śniatynie k. Stanisławowa[1], zm. 4 stycznia 1988 r. w Legnicy) – polski duchowny rzymskokatolicki, wieloletni proboszcz parafii katedralnej świętych apostołów Piotra i Pawła w Legnicy.
Prałat | |
Tablica nagrobna ks. Tadeusza Łączyńskiego | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce pochówku | |
Proboszcz parafii katedralnej świętych apostołów Piotra i Pawła w Legnicy | |
Okres sprawowania |
1945-1988 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
28 czerwca 1936 |
Sakrament święceń otrzymał 28 czerwca 1936 r. we Lwowie[1]. Przybył do Legnicy ze swoimi parafianami z Nadwórnej w woj. stanisławowskim w pierwszych transportach w 1945 r, rezydując początkowo przy ul. Adama Mickiewicza 24[2]. Jeden z pierwszych polskich duchownych katolickich organizował od podstaw życie religijne rodaków. Był pierwszym kapłanem, który z rąk ówczesnego wikariusza kapitulnego archidiecezji wrocławskiej ks. Ferdynanda Piontka 27 sierpnia 1945 r. otrzymał nominację na stanowisko wikariusza kooperatora przy kościele św. Jana w Legnicy i objął je 1 września[3].
Zmarł w Legnicy, został pochowany na miejscowym cmentarzu komunalnym.
W kościele katedralnym pw. św. Apostołów Piotra i Pawła umieszczono tablicę pamiątkową ku pamięci pierwszego proboszcza parafii katedralnej. Ponadto imię ks. Łączyńskiego otrzymała jedna z ulic w centrum miasta, biegnąca wzdłuż placu Powstańców Wielkopolskich (mieszczącego się przy katedrze).[4]
Przypisy edytuj
- ↑ a b Schematyzm archidiecezji wrocławskiej, Wrocław 1979, s. 226.
- ↑ ks. Stanisław Książek, Pięćdziesiąt lat w służbie ołtarza, Kamienna Góra 2004, s. 76.
- ↑ Ks. Stanisław Kusik, Przeobrażenia ludnościowe na ziemi legnickiej, wałbrzyskiej i jeleniogórskiej po II wojnie światowej w Dziedzictwo wiary Diecezji Legnickiej - red. ks. Stanisław Araszczuk, str. 123, Wyd: Legnicka Kuria Biskupia, Legnica 1997, ISBN 83-86882-65-4
- ↑ Legnica - Centrum, ulica Tadeusza Łączyńskiego. polska-org.pl.