Tadeusz Franciszek Wiśniewski

polski inżynier

Tadeusz Franciszek Wiśniewski (ur. 4 stycznia 1924, zm. 16 października 2015) – polski inżynier budownictwa, wykładowca Politechniki Warszawskiej, harcmistrz Szarych Szeregów, podporucznik Armii Krajowej, podpułkownik Wojska Polskiego, żołnierz batalionu „Zośka”[1].

Tadeusz Franciszek Wiśniewski
Ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1924
Warszawa

Data śmierci

16 października 2015

dr inż. nauk technicznych
Specjalność: budownictwo lądowe
Alma Mater

Politechnika Warszawska

Doktorat

1975 – nauki techniczne
Politechnika Warszawska

Nauczyciel akademicki
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Srebrny Krzyż Zasługi Krzyż Partyzancki Warszawski Krzyż Powstańczy Krzyż Armii Krajowej Medal Wojska (czterokrotnie) Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939” Medal za Warszawę 1939–1945 Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”
Tadeusz Franciszek Wiśniewski
Wilk, Pantera, Kalonga
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1924
Warszawa

Data śmierci

16 października 2015

Siły zbrojne

Armia Krajowa

Stopień harcerski

harcmistrz

Organizacja harcerska

ZHP

Grób Tadeusza Wiśniewskiego na cmentarzu Bródnowskim

Życiorys edytuj

W latach 1941–1943 pobierał nauki na tajnych kompletach Politechniki Warszawskiej, ukończył tzw. Kursy Jagodzińskiego Wydziału Mechanicznego PW. Przez kolejne dwa lata walczył w oddziale partyzanckim. W 1945 rozpoczął studia na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej, które ukończył w 1950 z tytułem magistra budownictwa lądowego. W 1975 otrzymał stopień doktora nauk technicznych.

Na Politechnice Warszawskiej zajmował się normalizacją budownictwa oraz pracami dydaktyczno-naukowymi. Pełnił kolejno funkcje: asystenta, wykładowcy, a w latach 1970–1989 st. wykładowcy. Prowadził również zajęcia w filiach PW w Olsztynie, Lublinie oraz w Wieczorowej Szkole Inżynierskiej w Warszawie.

Równolegle do kariery naukowej, rozwijał się zawodowo. Pracował w renomowanych biurach projektowych m.in. w Pracowni ZOR pod kierownictwem prof. Syrkusa i w Biurze Studiów i Projektów Typowych Budownictwa Przemysłowego BISTYP w Warszawie.

Wykonał 22 prace naukowo – badawcze i doświadczalne w zakresie budownictwa. W tej dziedzinie uzyskał też 6 patentów. Brał udział w delegacjach zagranicznych, podczas których pracował m.in. w Afryce (Nigeria, Tunezja). Był docentem kontraktowym Enit-Ecole Nationale d’Ingenieurs a’Tunis.

Przez prawie całe życie działał w Związku Harcerstwa Polskiego. Należał do klubu b. Żołnierzy Batalionu „Zośka”, Stowarzyszenia Szarych Szeregów i Światowego Stowarzyszenia Żołnierzy Armii Krajowej.

Został pochowany z honorami wojskowymi i harcerskimi na cmentarzu Bródnowskim (kw. 36F-2-4)[2].

Nagrody, wyróżnienia, odznaczenia edytuj

Za swoje zasługi był wielokrotnie odznaczany, otrzymał m.in.:

W 2014 otrzymał awans na stopień podpułkownika Wojska Polskiego.

Za wybitne osiągnięcia w projektowaniu i rozwoju budownictwa oraz za prace naukowo badawcze został uhonorowany nagrodami Komitetu Budownictwa i Architektury, Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz Rektora Politechniki Warszawskiej. Otrzymał też 13 nagród za postęp techniczny i oszczędności uzyskane w projektach oraz za typizację w biurach projektowych[2].

Członkostwa edytuj

Życie prywatne edytuj

Tadeusz Wiśniewski był miłośnikiem żeglarstwa i sportów zimowych[2]. Posiadał stopień Jachtowego Kapitana Żeglugi Wielkiej[3].

Przypisy edytuj

  1. Pożegnaliśmy Tadeusza Wiśniewskiego. Biuletyn Politechniki Warszawskiej. [dostęp 2016-04-20].
  2. a b c d Kotuszewski Wacław Edward, Zagórski Zygmunt. Doc. dr inż. Tadeusz Franciszek Wiśniewski (1924–2015). „Przegląd budowlany”. 1, s. 56, 2016. 
  3. Nekrologi. Tadeusz Franciszek Wiśniewski.. wyborcza.pl. [dostęp 2016-04-20].