Tadeusz Gogosz
Tadeusz Gogosz (wł. Kazimierz Gogosz, ur. 5 sierpnia 1945 w Katowicach, zm. 30 września 2019 w Esteponie[1][2]) – polski gitarzysta basowy, w latach 60. i 70. członek wielu zespołów bigbitowych i jazzowych. Był współzałożycielem krakowskiego zespołu Szwagry. Grał i śpiewał z takimi zespołami i artystami jak: Dżamble, Skaldowie, Czesław Niemen i Akwarele, Bemibek, Sextet Zbigniewa Namysłowskiego, Test, Grupa Organowa Krzysztofa Sadowskiego, Grupa ABC, Ewa Demarczyk, Bemibem oraz EB Band.
| Data i miejsce urodzenia |
5 sierpnia 1945 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
30 września 2019 |
| Instrumenty | |
| Gatunki |
bigbit, rock, jazz, bossa nova, samba i in. |
| Zawód |
muzyk (basista) |
| Aktywność |
od lat 60. |
| Powiązania |
Skaldowie |
| Zespoły | |
| Szwagry Dżamble Skaldowie Czesław Niemen i Akwarele Bemibek Sextet Zbigniewa Namysłowskiego Test Grupa Organowa Krzysztofa Sadowskiego Grupa ABC Zesp. Ewy Demarczyk Bemibem EB Band | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujTadeusz Gogosz urodził się 5 sierpnia 1945 roku w Katowicach[3][4]. Dzieciństwo spędził w Warszawie i w Śródborowie koło Warszawy, w połowie lat pięćdziesiątych przyjechał wraz z rodziną do Nowej Huty, gdzie rozpoczął naukę muzyki[3]. W liceum grał na klarnecie, co w jego własnych słowach nudziło go to bardzo[4] i w tym okresie zaczął grać w nowohuckich zespołach bigbitowych[4]. Grał w krakowskich zespołach Ametysty oraz Bitni[4], a później w zespole Szwagry, w którym pełnił rolę kierownika muzycznego[3]. Był także współzałożycielem zespołu Dżamble, skąd przeszedł do Skaldów[3]. W latach 1967–1969 grał w zespole towarzyszącym Czesławowi Niemenowi – Akwarele. W późniejszych latach współpracował z takimi grupami i artystami jak: Adam Makowicz, Tomasz Stańko, Janusz Muniak[4] oraz Grupa ABC, Bemibek, sekstet Zbigniewa Namysłowskiego, grupa organowa Krzysztofa Sadowskiego, Novi Singers, Bemibem[3], Test i Ewa Demarczyk[5].
Ma dwie siostry, starszą Marię (zm. 2017) – wielokrotną reprezentantkę Polski w brydżu sportowym, i młodszą Aleksandrę[3].
Był pierwszym mężem Ewy Bem[6]. Wyemigrował do Norwegii[7], gdzie ukończył studia inżynierskie, pracował jako inżynier jakości konstrukcji stalowych[3]. Po zakończeniu pracy zawodowej przeniósł się do Andaluzji, gdzie mieszkał do końca swojego życia[3].
W 2005 został odznaczony brązowym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[8].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Paweł Brodowski [online], facebook.com [dostęp 2019-10-26] (pol.).
- ↑ a b Dziennik Polski, Nekrologi i kondolencie z 19 listopada 2019 [online], dziennikpolski24.pl, 19 listopada 2019 [dostęp 2019-12-14] (pol.).
- ↑ a b c d e f g h Prywatna korespondencja z artystą [online], drive.google.com [dostęp 2018-05-02] (pol.).
- ↑ a b c d e Dariusz Michalski, Niemen. Czy go jeszcze pamiętasz, Warszawa: Wydawnictwo MG, 2009, s. 71–72, ISBN 978-83-61297-76-5 (pol.).
- ↑ Muzycy współpracujący z Ewą Demarczyk [online], demarczyk.pl [dostęp 2018-05-01] (pol.).
- ↑ Życie Ewy Bem nie było usłane różami, muzyka.wp.pl, 3 lutego 2014 [dostęp 2018-05-01] [zarchiwizowane 2019-05-31] (pol.).
- ↑ Grzegorz Tusiewicz, Synowie Milesa [online], Dziennik Polski, 1 października 2010 [dostęp 2018-05-01] (pol.).
- ↑ Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis [online], Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [dostęp 2018-05-15] (pol.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Tadeusz Gogosz [online], discogs.com [dostęp 2018-05-01] (ang.).
- Płyty muzyka: Tadeusz Gogosz, polskirock.art.pl [dostęp 2018-05-01] [zarchiwizowane 2018-03-27] (pol.).
- Gogosz Tadeusz [online], Dziennik Polski [dostęp 2018-05-01] (pol.).
- Szwagry [online], polskibigbitinietylko.blogspot.com.au, 15 października 2011 [dostęp 2018-05-02] (pol.).