Tadeusz Hołubowicz
Tadeusz Hołubowicz (ur. 4 kwietnia 1929 w Czabarówce, zm. 1 stycznia 2021[2]) – polski sadownik, pomolog, profesor zwyczajny, doktor honoris causa Akademii Rolniczej w Poznaniu.
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
4 kwietnia 1929 |
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor zwyczajny nauk rolniczych | |
| Alma Mater | |
| 1953–1998 | |
| Katedra |
Sadownictwa |
| Wydział | |
Życiorys edytuj
Tadeusz Hołubowicz urodził się 4 kwietnia 1929 roku w Czabarówce. Rodzice Jan i Julia z domu Podgóreczna byli z zawodu rolnikami. W roku 1945 rodzina Hołubowiczów w ramach repatriacji przyjechała do Polski i osiedliła się we wsi Skarbiewo koło Koronowa. W czerwcu 1949 roku po ukończeniu Liceum Rolniczego w Bydgoszczy uzyskuje świadectwo dojrzałości oraz tytuł technika rolnika.
Od 1 października 1949 roku rozpoczął studia na Wydziale Rolniczo-Leśnym Uniwersytetu Poznańskiego. Po wyodrębnieniu Wyższej Szkoły Rolniczej przeszedł na Studium Ogrodnicze, na którym w 1953 roku uzyskał dyplom inżyniera ogrodnictwa, a w 1955 inżyniera magistra rolnictwa. Już w trakcie studiów od 1953 roku został zatrudniony na etacie starszego asystenta w Katedrze Sadownictwa WSR w Poznaniu. W 1965 broniąc pracy pt. Dynamika azotu organicznego w pąkach kwiatostanowych i wegetatywnych jabłoni corocznie i przemiennie owocujących napisanej pod kierunkiem prof. dr hab. Jerzego Wierszyłłowskiego, uzyskał stopień naukowy doktora nauk rolniczych.
Stopień doktora habilitowanego uzyskał w październiku 1970 roku i w kolejnym roku (z dniem 1 maja 1971 r.) został powołany na stanowisko docenta. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego nauk rolniczych uzyskał we wrześniu 1976 roku, a tytuł profesora zwyczajnego w lutym 1985 roku. W 1998 roku profesor Hołubowicz przeszedł na emeryturę.
W dniu 14 grudnia 2005 r. w uznaniu zasług profesora Senat Akademii Rolniczej im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu nadał profesorowi tytuł doktora honoris causa[3].
Działalność naukowa edytuj
Głównym kierunkiem działalności naukowej prof. dr hab. Tadeusza Hołubowicza były zagadnienia wytrzymałości na mróz roślin sadowniczych. Stworzył on w Katedrze Sadownictwa Uniwersytetu Przyrodniczego specjalistyczne laboratorium do badań nad mrozoodpornością. Jest autorem oryginalnej metody oznaczania wytrzymałości na mróz jednorocznych pędów drzew i krzewów owocowych (1977) oraz metody testu przeżyciowego do określenia wytrzymałości na mróz korzeni drzew i krzewów owocowych (1997). Są one stosowane w laboratoriach zajmujących się problematyką mrozoodporności w kraju i za granicą. Na forum międzynarodowym w latach 1976–1990 pełnił funkcję Przewodniczącego Grupy Roboczej „Mrozoodporność” w ramach Międzynarodowego Towarzystwa Nauk Ogrodniczych i w roku 1974 był organizatorem w Poznaniu I międzynarodowego sympozjum w zakresie mrozoodporności roślin drzewiastych. Jednocześnie w Polsce z jego inicjatywy powołano od roku 1984 przy Komitecie Nauk Ogrodniczych PAN w Warszawie, ogólnopolski Zespół „Mrozoodporności”, który pod jego przewodnictwem spotyka się regularnie co 2 lata dla przedyskutowania problematyki mrozoodporności roślin.
Drugim głównym kierunkiem działalności prof. dr Tadeusza Hołubowicza były badania nad rozbudową zaplecza sadowniczego dla miasta Poznania oraz stworzeniem w Wielkopolsce intensywnego sadownictwa. On był projektodawcą pierwszych intensywnych sadów w Państwowych Gospodarstwach Rolnych wokół Poznania i w Wielkopolsce a poprzez założenie w roku 1973 pierwszego w Polsce super intensywnego sadu, znanego w kraju i w świecie pod nazwą sadu łanowego, dał podwaliny pod rekonstrukcję i modernizację nasadzeń sadowniczych oraz ich intensyfikację po surowej zimie 1986/87.
Od początku lat dziewięćdziesiątych prof. dr Tadeusz Hołubowicz poszerzył jeszcze swoje zainteresowania badawcze o problemy ochrony środowiska. W rejonie Huty Miedzi Głogów prowadzi on jeszcze dotychczas doświadczenia nad wpływem emisji Huty Miedzi Głogów na wzrost drzew i skażenie owoców metalami ciężkimi.
Dorobek publikacyjny prof. dr T. Hołubowicza do 2005 roku liczył 346 pozycji z tego: 109 to oryginalne publikacje naukowe, oparte na wynikach własnych doświadczeń, 122 artykuły naukowe, przeglądowe i popularnonaukowe opublikowane w czasopismach zawodowych. Także jest autorem lub współautorem 14 monografii i podręczników akademickich, takich jak: Fizjologia roślin sadowniczych (II wydania, 1974, 1984), Uprawa roli i nawożenie roślin ogrodniczych (II wydania 1990, 1997), Sadownictwo (1995), Uprawa czereśni i wiśni (1995) oraz autorem skryptu "Sadownictwo" dla studentów Wydziału Rolniczego (II wydania 1993 i 1999). Jest promotorem 7 prac doktorskich, w tym dwóch obcokrajowców: z Egiptu i z Ukrainy.
Po przejściu na emeryturę prowadził działalność publikacyjną i dydaktyczną.
Działalność organizacyjna edytuj
Przez cały okres pracy oraz także po przejściu na emeryturę prof. Tadeusz Hołubowicz angażował się w sprawy uczelni, Wydziału Ogrodnictwa i Katedry Sadownictwa. Był jednym z pierwszych w Polsce kierowników grantu w ramach programu Tempus (lata 1995–1998), w ramach którego na Wydziale Ogrodniczym UP podjęto się modernizacji i dostosowania programów nauczania do wymagań Unii Europejskiej. Zainicjował włączenie się Uniwersytetu Przyrodniczego do międzynarodowego programu Sokrates – Erasmus, nawiązując szeroką współpracę z krajami Unii Europejskiej.
Prof. Hołubowicz pełnił na Uniwersytecie szereg funkcji: w latach 1970–1978 był dyrektorem Instytutu Produkcji Ogrodniczej, przez trzy kadencje (1972–1981) pełnił funkcję dziekana Wydziału Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu, przez 20 lat (1978–1997) był kierownikiem Katedry Sadownictwa. W latach 1990–1995 był członkiem z wyboru i wiceprzewodniczącym Komitetu Nauk Ogrodniczych PAN. W latach 1981–1987 pełnił funkcję przewodniczącego Rady Naukowej Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach, będąc jej członkiem rzeczywistym. Był w grupie inicjatorów i współzałożycieli Polskiego Towarzystwa Nauk Ogrodniczych a w latach 1990–1995 jego wiceprezesem. W latach 1993–1996 pełnił funkcję przewodniczącego Komisji do Spraw Rejestracji Odmian drzew i krzewów owocowych.
Przypisy edytuj
- ↑ Zmarł dr. hab. h.c. Tadeusz Hołubowicz. sad24.pl. [dostęp 2021-01-05]. (pol.).
- ↑ Zmarł prof. dr hab. dr h.c. Tadeusz Hołubowicz. woak.up.poznan.pl. [dostęp 2021-01-05]. (pol.).
- ↑ Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu: Uchwała nr 33/2005 Senatu Akademii Rolniczej im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu z dnia 14 grudnia 2005 r.. [dostęp 2015-05-01].
Bibliografia edytuj
- Katedra Sadownictwa Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu: prof. zw. dr hab. Tadeusz Hołubowicz, dr h.c.. [dostęp 2015-05-01].
- prof. Grzegorz Łysiak: Profesor Hołubowicz – mój mistrz i nauczyciel. Ogrody.info, 2021-02-19. [dostęp 2023-01-29]. (pol.).
- Tadeusz Hołubowicz - sylwetka tygodnia. wyborcza.pl, 2006-09-22. [dostęp 2023-01-28]. (pol.).