Wikipedia

Tadeusz Jacek Zieliński

polski prawnik, teolog i polityk

Tadeusz Jacek Zieliński (ur. 1 czerwca 1966 w Katowicach[1]) – polski prawnik, nauczyciel akademicki i teolog protestancki, profesor nauk teologicznych oraz doktor habilitowany nauk prawnych, radca prawny, działacz ekumeniczny, poseł na Sejm II i III kadencji, profesor zwyczajny Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie i prorektor tej uczelni w kadencjach 2016–2020 oraz 2020–2024.

Tadeusz Jacek Zieliński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 czerwca 1966
Katowice

Zawód, zajęcie

prawnik, teolog, nauczyciel akademicki

Tytuł naukowy

profesor nauk teologicznych

Stanowisko

poseł na Sejm II i III kadencji (1993–2001)

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej
Multimedia w Wikimedia Commons

ŻyciorysEdytuj

Wykształcenie i działalność naukowaEdytuj

Maturę uzyskał w III Liceum Ogólnokształcącym im. Adama Mickiewicza w Katowicach. W 1991 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach[2]. Stopień doktora nauk prawnych (2007) i doktora habilitowanego (2017) nauk prawnych uzyskał na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego[3]. Obronił też doktorat (1996) i habilitację (2003) w zakresie nauk teologicznych[3] na Wydziale Teologicznym Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. 4 marca 2015 prezydent Bronisław Komorowski nadał mu tytuł naukowy profesora nauk teologicznych[4]. Uzyskał również uprawnienia radcy prawnego[5].

W 1997 został adiunktem[2], w 2003 profesorem nadzwyczajnym, a w 2015 profesorem zwyczajnym ChAT[6]. W latach 2002–2008 był dziekanem Wyższego Baptystycznego Seminarium Teologicznego w Warszawie[7]. W latach 2008–2012 pełnił funkcję dziekana Wydziału Teologicznego ChAT. W 2012 został wybrany na czteroletnią kadencję na stanowisko dziekana nowo utworzonego Wydziału Pedagogicznego ChAT, będąc także kierownikiem Katedry Prawa Oświatowego i Polityki Społecznej. Został również profesorem w Katedrze Prawa Wyznaniowego i Kanonicznego ChAT[6]. W 2016 oraz w 2020 obejmował funkcję prorektora ChAT na czteroletnie kadencje[8][9], odpowiadając za sprawy kształcenia i nauki[9].

W 2008 objął funkcję prezesa zarządu Polskiego Towarzystwa Prawa Wyznaniowego[10], w 2012 został ponownie wybrany na tę funkcję na kolejną kadencję[11]. Pełnił ją do 2016, po czym pozostał w składzie zarządu tego towarzystwa[12].

Był członkiem rady konsultantów obejmującej dziewięć tomów publikacji Religia. Encyklopedia PWN (Warszawa 2001–2003)[13]. W latach 1997–2004 wchodził w skład redakcji „Myśli Protestanckiej”, zaś w latach 2002–2004 był redaktorem naczelnym tego czasopisma. Został członkiem kolegiów redakcyjnych czasopism: „Baptystyczny Przegląd Teologiczny”, „Rocznik Teologiczny”, „Przegląd Prawa Wyznaniowego”[14][15][16], a także redaktorem naczelnym Wydawnictwa Naukowego ChAT[17] i redaktorem naczelnym czasopisma „Przegląd Prawa Wyznaniowego”[18]. W 2019 został członkiem Rady Naukowej czasopisma „Studia i Dokumenty Ekumeniczne”[19].

Działalność politycznaEdytuj

Od 1990 był działaczem Ruchu Obywatelskiego Akcja Demokratyczna, a następnie Unii Demokratycznej i Unii Wolności. W tej ostatniej partii pełnił m.in. funkcję przewodniczącego Krajowego Sądu Koleżeńskiego. W latach 1993–2001 był posłem II kadencji z ramienia Unii Demokratycznej i III kadencji z ramienia Unii Wolności, wybieranym w okręgu katowickim[2]. W latach 1997–2001 wchodził w skład stałej delegacji Sejmu RP do Zgromadzenia Unii Zachodnioeuropejskiej w Paryżu.

Członkostwo w organizacjachEdytuj

Odznaczenia i wyróżnieniaEdytuj

W 2014, za zasługi w działalności na rzecz rozwoju nauki prawa wyznaniowego, został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[20]. W tym samym roku odznaczony także Medalem Komisji Edukacji Narodowej[21].

Jego rozprawa habilitacyjna pt. Państwowy Kościół Anglii. Studium prawa wyznaniowego została wyróżniona uchwałą Rady Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego z 19 czerwca 2017[22].

PublikacjeEdytuj

Publikacje autorskieEdytuj

  • Roger Williams: twórca nowoczesnych stosunków państwo-kościół, Semper, Warszawa 1997, ISBN 978-83-86951-33-8.
  • Iustificatio impii. Usprawiedliwienie „sola fide” jako główny artykuł wiary protestancko-konserwatywnego nurtu Kościoła Anglii na przykładzie teologii Alistera E. McGratha, Jamesa I. Packera oraz Johna R. W. Stotta, Chrześcijańska Akademia Teologiczna, Warszawa 2002, ISBN 978-83-909272-8-2.
  • Państwo wobec religii w szkole publicznej według orzecznictwa Sądu Najwyższego USA, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2008, ISBN 978-83-7611-087-5.
  • Ustawa o stosunku państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Polsce. Komentarz (współautor z Andrzejem Czoharą), Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2012, ISBN 978-83-264-1666-8.
  • Protestantyzm ewangelikalny. Studium specyfiki religijnej, Wydawnictwo Naukowe ChAT, Warszawa 2013, ISBN 978-83-60273-30-2.
  • Państwowy Kościół Anglii. Studium prawa wyznaniowego, Wydawnictwo Naukowe ChAT, Warszawa 2016, ISBN 978-83-60273-36-4[23].
  • Rozdział Kościoła i państwa. Krótkie uzasadnienie, Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa 2020, ISBN 978-83-7507-291-4.

Redakcja naukowa publikacji zbiorowychEdytuj

  • Bezstronność religijna, światopoglądowa i filozoficzna władz Rzeczypospolitej Polskiej, Chrześcijańska Akademia Teologiczna, Warszawa 2009, ISBN 978-83-60273-08-1.
  • Pro bono Reipublicae. Księga jubileuszowa profesora Michała Pietrzaka (wspólnie z Pawłem Boreckim i Andrzejem Czoharą), LexisNexis Polska, Warszawa 2009, ISBN 978-83-7620-262-4.
  • Ekumenizm i ewangelicyzm. Studia ofiarowane Profesorowi Karolowi Karskiemu w 70. urodziny (wspólnie z Marcinem Hintzem), Chrześcijańska Akademia Teologiczna, Warszawa 2010, ISBN 978-83-60273-17-3.
  • Władze Polski Ludowej a mniejszościowe związki wyznaniowe, Wyższe Baptystyczne Seminarium Teologiczne, Warszawa 2010, ISBN 978-83-60131-35-0.
  • Obecność religii w publicznym systemie oświaty w aspekcie prawnym, Wydawnictwo Naukowe ChAT, Warszawa 2012, ISBN 978-83-60273-26-5.
  • Prawo małżeńskie Kościołów chrześcijańskich w Polsce a forma wyznaniowa zawarcia małżeństwa cywilnego (wspólnie z Michałem Hucałem), Wydawnictwo Naukowe ChAT, Warszawa 2016, ISBN 978-83-60273-38-8.
  • Odwaga odpowiedzialności. Demokratyczne przemiany życia społecznego w refleksji pedagogicznej (wspólnie z Renatą Nowakowską-Siutą), Wydawnictwo Naukowe ChAT, Warszawa 2019, ISBN 978-83-60273-52-4.
  • Prawo do prywatności w kościołach i innych związkach wyznaniowych (wspólnie z Michałem Hucałem), Wydawnictwo Naukowe ChAT, Warszawa 2019, ISBN 978-83-60273-49-4.
  • Uszanujmy zmarłych. Problematyka ochrony starych cmentarzy i perspektyw prawa pogrzebowego (wspólnie z Barbarą Imiołczyk i Joanną Troszczyńską-Reyman), Wydawnictwo Naukowe ChAT, Warszawa 2022 ISBN 978-83-60273-67-8.

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Strona sejmowa posła III kadencji. [dostęp 2021-11-12].
  2. ↑ a b c d Sejm Rzeczypospolitej Polskiej III kadencja. Przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 1998, s. 246. ISBN 83-7059-371-2.
  3. ↑ a b Prof. dr hab. Tadeusz Jacek Zieliński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2021-11-12].
  4. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 4 marca 2015 r. nr 115.3.2015 w sprawie nadania tytułu profesora (M.P. z 2015 r. poz. 298).
  5. ↑ Prof. zw. dr hab. Tadeusz J. Zieliński. chat.edu.pl. [dostęp 2017-11-07].
  6. ↑ a b Tadeusz J. Zieliński. chat.edu.pl. [dostęp 2015-06-05].
  7. ↑ Tadeusz J. Zieliński. Polskie Kościoły protestanckie wobec Unii Europejskiej. „Przegląd Powszechny”. Nr 1, s. 42, 2005. 
  8. ↑ Komunikat Uczelnianej Komisji Wyborczej Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. chat.edu.pl, 10 marca 2016. [dostęp 2016-03-12].
  9. ↑ a b Nowa kadencja kierownictwa Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. chat.edu.pl, 10 września 2020. [dostęp 2020-09-14].
  10. ↑ Dokumentacja bieżącej działalności Polskiego Towarzystwa Prawa Wyznaniowego. „Przegląd Prawa Wyznaniowego”. T. 1, s. 341, 2009. 
  11. ↑ Dokumentacja bieżącej działalności Polskiego Towarzystwa Prawa Wyznaniowego. „Przegląd Prawa Wyznaniowego”. T. 5, s. 329, 2013. 
  12. ↑ Skład Zarządu III kadencji. ptpw.pl. [dostęp 2016-10-07].
  13. ↑ Religia. Encyklopedia PWN. Tadeusz Gadacz, Bogusław Milerski (red.). T. 9. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 5. ISBN 83-01-14053-4.
  14. ↑ „Baptystyczny Przegląd Teologiczny”. T. IV–V, s. 2, 2008–2010. 
  15. ↑ „Rocznik Teologiczny”. Z. 1–2, s. 2, 2012. 
  16. ↑ „Przegląd Prawa Wyznaniowego”. T. 6, s. 2, 2014. 
  17. ↑ Wydawnictwo Naukowe ChAT. chat.edu.pl. [dostęp 2019-02-02].
  18. ↑ Kolegium redakcyjne. ptpw.pl. [dostęp 2020-08-27].
  19. ↑ Studia i Dokumenty Ekumeniczne. chat.edu.pl. [dostęp 2019-04-02].
  20. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 maja 2014 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2014 r. poz. 747).
  21. ↑ Informacja z 13. posiedzenia Rady Wydziału Pedagogicznego. chat.edu.pl. [dostęp 2014-09-27].
  22. ↑ Uchwała nr 15/06/2017 Rady Wydziału Prawa i Administracji UW z dnia 19 czerwca 2017 r. w sprawie uznania rozprawy habilitacyjnej dra hab. Tadeusza Zielińskiego za wyróżniającą. uw.edu.pl. [dostęp 2017-07-09].
  23. ↑ Publikacje z prawa wyznaniowego 2016. ptpw.pl. [dostęp 2016-10-07].

BibliografiaEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tadeusz_Jacek_Zieliński&oldid=67364042”