Tadeusz Strugała (dyrygent)
Tadeusz Strugała (ur. 10 lutego 1935 w Katowicach) – polski dyrygent, dyrektor naczelny i artystyczny różnych zespołów symfonicznych.
| ||
 Podczas uroczystego rozdania nagród VIII Międzynarodowego Konkursu Dyrygentów im. G. Fitelberga w Filharmonii Śląskiej w Katowicach | ||
| Data i miejsce urodzenia | 10 lutego 1935 Katowice | |
| Odznaczenia | ||
 
| ||
Ukończył studia na Wydziale Teorii, Kompozycji i Dyrygentury Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu. Studia uzupełniał w Weimarze i Wenecji.
W latach:
- 1969–1980 szef Filharmonii Wrocławskiej,
- 1975–1976 szef WOSPRiTV w Katowicach,
- 1977–1979 i 1984–1986 szef Prezydenckiej Orkiestry Symfonicznej w Ankarze,
- 1979–1990 zastępca dyrektora artystycznego i stały dyrygent Filharmonii Narodowej w Warszawie,
- 1981–1986 szef orkiestry Filharmonii Krakowskiej,
- 1990–1993 dyrektor artystyczny i I dyrygent Polskiej Orkiestry Radiowej w Warszawie,
- 1994–2001 gościnny dyrygent Praskiej Orkiestry Symfonicznej.
- od 1998 jest dyrygentem–rezydentem Festiwalu Chopinowskiego w Gaming (Austria).
Kierował festiwalami:
- Festiwalem Chopinowskim w Dusznikach (1975–1985)
- Wratislavia Cantans (1968–1997)
Wystąpił jako dyrygent w końcowym epizodzie filmu Romana Polańskiego Pianista, dokonał też nagrań ścieżki dźwiękowej (z Orkiestrą Filharmonii Narodowej). W roku 1980 dyrygował orkiestrą podczas finałowych przesłuchań na Międzynarodowym Konkursie im Fryderyka Chopina w Warszawie. Zasiada w jury międzynarodowych konkursów dyrygenckich.
Został uhonorowany statuetką Orfeusza i nagrodą Związku Kompozytorów Polskich za wybitne osiągnięcia w dziedzinie wykonawstwa polskiej muzyki współczesnej. Inne prestiżowe wyróżnienia artysty to, m.in. Grand Prix du Disque Ferenc Liszt, otrzymał liczne nagrody i odznaczenia, m.in. Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2000[1]), złoty medal Gloria Artis (2006)[2], Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyżem Zasługi, Medalem 30-lecia Polski Ludowej, Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz Odznaką Zasłużony Działacz Kultury[3]. Jest laureatem Kulturpreis Schlesien des Landes Niedersachsen, Nagrody miasta Wrocławia, nagród resortowych II stopnia (1975, 1986) i doktorem honoris causa Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.
18 grudnia 2011, w ramach Złotych Mikrofonów, otrzymał Diamentową Batutę za „wybitne zasługi dla polskiej i światowej kultury muzycznej, w uznaniu działalności dyrygenckiej o szczególnym znaczeniu dla polskiego życia muzycznego, a także dla uhonorowania związków z Polskim Radiem”[4].
Kolekcjonuje batuty.
PrzypisyEdytuj
- ↑ M.P. z 2000 r. nr 31, poz. 644
- ↑ Tadeusz Strugała dyrygent (pol.). [dostęp 27.04.2008].
- ↑ Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 1262
- ↑ Złote Mikrofony dla najlepszych radiowców. TVP Info, 2011-12-18. [dostęp 2011-12-18].
BibliografiaEdytuj
- Kalendarium na www.strugala.com (pol.). [dostęp 27.04.2008].