Tadeusz Sznuk

polski prezenter telewizyjny, dziennikarz, lektor, elektronik, pilot

Tadeusz Maria Sznuk (ur. 16 lipca 1943 w Kielcach[1]) – polski dziennikarz radiowy, prezenter telewizyjny, lektor filmowy i pilot, z wykształcenia elektronik. Prowadzący teleturniej Jeden z dziesięciu (od 1994).

Tadeusz Sznuk
Ilustracja
Tadeusz Sznuk na planie teleturnieju Jeden z dziesięciu (2021)
Data i miejsce urodzenia

16 lipca 1943
Kielce

Zawód, zajęcie

dziennikarz, prezenter

Alma Mater

Politechnika Warszawska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Nagranie z 2006
Tadeusz Sznuk (2012)

Życiorys

edytuj

Syn Stanisława. Pochodzi z Kielc[2]. Absolwent XXX Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Śniadeckiego w Warszawie (1960)[3]. W 1970 ukończył studia na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej z tytułem zawodowym magistra inżyniera elektronika[1]. Przez dziesięć lat pracował w zawodzie inżyniera[4].

W latach 1959–1964 pracował jako lektor i reporter Rozgłośni Harcerskiej. Od 1969 związany z Polskim Radiem jako lektor, dziennikarz i komentator[1] – najpierw w Programie 3[5] (gdzie prowadził m.in. audycję MiniMax), a od 1973 w Programie 1. Należał do pierwszego zespołu audycji Sygnały dnia, stworzonej w 1973 przez Aleksandra Tarnawskiego[6][7]. Popularność przyniosła mu inna audycja w tej stacji – Lato z radiem[3] (pierwszy raz była na antenie 1 lipca 1971). W latach 70. co niedzielę był głosem audycji Muzykalny detektyw.

W latach 70. był jednym z prezenterów (obok Bożeny Walter, Edwarda Mikołajczyka i Tomasza Hopfera) programu Studio 2 w TVP[1]. Prowadził programy Świadkowie oraz Progi i bariery[8], a także koncerty Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu. W latach 80. współprowadził Festiwal Piosenki Radzieckiej. 27 kwietnia 1986 prowadził Turniej MiastSanok-Bolesławiec[9]. W 1994 zaczął prowadzić teleturniej Jeden z dziesięciu[1]. W 2002 wspólnie z Grażyną Bukowską prowadził w TVP pierwsze wydanie porannego magazynu Pytanie na śniadanie[10].

Był lektorem licznych filmów dokumentalnych. Gościnnie pojawił się w filmach Niebieskie jak Morze Czarne (1971) oraz Sprawa inżyniera Pojdy (1977)[11].

W 1989 bez powodzenia kandydował w wyborach do Senatu PRL jako kandydat niezależny w województwie warszawskim, zdobywając 155 tysięcy głosów[12].

Został pilotem samolotów i śmigłowców[3], prowadził i komentował różne imprezy lotnicze (m.in. Air Show 2009 w Radomiu, Piknik Lotniczy w Płocku, Mazury AirShow w Giżycku i inne). Został członkiem Krośnieńskiego Klubu Seniorów Lotnictwa im. gen. Ludomiła Rayskiego przy Aeroklubie Podkarpackim[13]. Publikował w czasopiśmie „Skrzydlata Polska[14].

Życie prywatne

edytuj

Tadeusz Sznuk jest żonaty. Ma dwóch synów i córkę[15].

Odznaczenia i wyróżnienia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f Elżbieta Ciborska, Leksykon polskiego dziennikarstwa, Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa, 2000, s. 548, ISBN 83-7151-330-5.
  2. Bibliografia regionalna 2006 [online], Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Witolda Gombrowicza w Kielcach, 2012, s. 393 [dostęp 2016-02-05].
  3. a b c d e Znani absolwenci, trzydziestka.edu.pl [zarchiwizowane 2015-02-21].
  4. Tatiana Naklicka, Tadeusz Sznuk ma już 76 lat! Wszystko, co warto wiedzieć o słynnym prowadzącym: Po pierwsze – inżynier Sznuk! [online], wp.pl, 16 lipca 2019 [dostęp 2019-07-17].
  5. Tatiana Naklicka, Tadeusz Sznuk ma już 76 lat! Wszystko, co warto wiedzieć o słynnym prowadzącym: Lato z Tadeuszem Sznukiem [online], wp.pl, 16 lipca 2019 [dostęp 2019-07-17].
  6. Tadeusz Sznuk: „Sygnały dnia” zrywały ze sztampą tamtych czasów [online], Polskie Radio Program I, 3 stycznia 2013 [dostęp 2023-04-12].
  7. 50 lat minęło… „Lato z Radiem” świętuje „złoty jubileusz” [online], Polskie Radio Program I, 30 czerwca 2021 [dostęp 2023-04-12].
  8. Tadeusz Sznuk: „Zaczęło się tak niewinnie” [online], interia.pl, 15 lutego 2016 [dostęp 2021-10-27].
  9. Turniej… turniej… i po turnieju, „Gazeta Sanocka – Autosan”, Nr 14 (377), Sanok: Sanocka Fabryka Autobusów, 10 maja 1986, s. 5 [zarchiwizowane 2018-07-05].
  10. Magdalena Sawicka, Tadeusz Sznuk unikał wywiadów. Teraz zrobił wyjątek. Wyjawił prawdę o sobie [online], wp.pl, 3 października 2021 [dostęp 2023-08-01].
  11. Tadeusz Sznuk w bazie filmpolski.pl [dostęp 2015-04-09].
  12. Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 8 czerwca 1989 r. o wynikach głosowania i wynikach wyborów do Senatu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej przeprowadzonych dnia 4 czerwca 1989 r. (M.P. z 1989 r. nr 21, poz. 150).
  13. Józef Zuzak, Jubileusz 30–lecia Krośnieńskiego Klub Seniorów Lotnictwa [online], lotnisko-krosno.com.pl, 2012 [dostęp 2016-02-05].
  14. Grzegorz Sobczak, Tadeusz Sznuk, Wyszło! Panu Prezydentowi!, „Skrzydlata Polska”, Nr 9, 2009 [dostęp 2023-04-12].
  15. Skończył 80 lat. Nieliczni wiedzą, kim jest jego żona [online], wp.pl, 16 lipca 2023 [dostęp 2024-05-04].
  16. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 27 września 2011 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2012 r. poz. 81).
  17. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 września 2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 83, poz. 1174).
  18. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 stycznia 1998 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 1998 r. nr 6, poz. 135).
  19. Tadeusz Sznuk Honorowym Obywatelem Giżycka [online], wm.pl, 14 listopada 2014 [dostęp 2015-04-09].
  20. Warszawa. Diamentowy Mikrofon dla Andrzeja Mularczyka [online], e-teatr.pl, 2 grudnia 2005 [dostęp 2015-04-09].
  21. Laureaci 2013, telekamery.pl [zarchiwizowane 2013-12-10].
  22. Laureaci 2014, telekamery.pl [zarchiwizowane 2015-09-24].
  23. Laureaci 2015, telekamery.pl [zarchiwizowane 2015-09-24].
  24. Rozdano Wiktory! Lista zwycięzców [online], telemagazyn.pl, 7 kwietnia 2013 [dostęp 2015-04-09].
  25. Tadeusz Sznuk z nagrodą Złotego Hipolita [online], interia.pl, 5 listopada 2016 [dostęp 2016-11-05].
  26. 92. urodziny lotniska – „Złoty Mikrofon” dla Tadeusza Sznuka, airport.lodz.pl, 15 września 2017 [zarchiwizowane 2019-02-15].