Tadeusz Wrzaszczyk

inżynier i polityk (1932–2002)

Tadeusz Włodzimierz Wrzaszczyk (ur. 12 września 1932 w Częstochowie, zm. 1 czerwca 2002) – polski inżynier i polityk. Minister przemysłu maszynowego (1970–1975), w latach 1975–1980 wiceprezes Rady Ministrów i przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów oraz zastępca członka Biura Politycznego KC PZPR, w 1980 członek Biura Politycznego KC PZPR; poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji.

Tadeusz Wrzaszczyk
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 września 1932
Częstochowa

Data śmierci

1 czerwca 2002

Wiceprezes Rady Ministrów, przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów
Okres

od 23 października 1975
do 24 sierpnia 1980

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Mieczysław Jagielski

Następca

Henryk Kisiel

Minister przemysłu maszynowego
Okres

od 23 grudnia 1970
do 23 października 1975

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Janusz Hrynkiewicz

Następca

Aleksander Kopeć

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Wielki Oficer Orderu Infanta Henryka (Portugalia) Order Zasługi Republiki Włoskiej II Klasy (1951-2001)
Odebrane:
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys

edytuj

Syn Władysława i Longiny. Urodził się na częstochowskim Stradomiu. W 1948 ukończył gimnazjum ogólnokształcące Sienkiewicza i otrzymał świadectwo małej matury, a w 1950 zdał maturę. W 1956 ukończył studia na Wydziale Inżynierii i Produkcji Politechniki Warszawskiej, w latach 1954–1956 był konstruktorem w Zakładach Radiowych w Warszawie.

Od 1956 był związany z przemysłem samochodowym i należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1962–1965 był głównym inżynierem Fabryki Samochodów Osobowych. Od 23 grudnia 1970 do 23 października 1975 był ministrem przemysłu maszynowego w rządzie Józefa Cyrankiewicza i Piotra Jaroszewicza oraz w rządzie Piotra Jaroszewicza. Następnie – do 24 sierpnia 1980 – był wicepremierem i ministrem-przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów w rządach Piotra Jaroszewicza i Edwarda Babiucha oraz Edwarda Babiucha.

Od 1971 do 1980 zasiadał w Komitecie Centralnym PZPR. W latach 1975–1980 był zastępcą członka Biura Politycznego KC PZPR, a w okresie od lutego do sierpnia 1980 członkiem BP KC PZPR. W latach 1976–1980 był posłem na Sejm PRL VII i VIII kadencji, lecz złożył mandat w grudniu 1980. We wrześniu 1980 wykluczony z PZPR, w czasie stanu wojennego internowany od grudnia 1981 do listopada 1982.

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Będą pozbawieni odznaczeń, „Trybuna Robotnicza”, nr 139, 14 lipca 1981, s. 1.
  2. Medale 30-lecia dla czołowych działaczy partyjnych i państwowych, „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 19 lipca 1974, s. 1.
  3. Medale „Za zasługi dla obronności kraju” dla członków rządu, „Trybuna Robotnicza”, nr 241, 11 października 1973, s. 2.
  4. Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 3, 30 kwietnia 1970, s. 15.
  5. Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie, nr 2, 1 lutego 1972, s. 22.
  6. Ordem do Infante D. Henrique, Ordens Honoríficas Portuguesas, 1976.
  7. Wrzaszczyk Sig. Tadeusz Grande Ufficiale Ordine al Merito della Repubblica Italiana [online], quirinale.it (wł.).

Bibliografia

edytuj