Tahirydzi
Tahirydzi – dynastia panująca w Persji w latach 821–873[1][2].
821–873 | |
![]() | |
Stolica | |
---|---|
Ustrój polityczny | |
Typ państwa | |
Pierwszy emir |
Tahir ibn Husajn |
Ostatni emir |
Muhammad ibn Tahir |
Zależne od |
Abbasydzi (de iure) |
Powierzchnia • całkowita |
|
Data powstania |
821 |
Data likwidacji |
873 |
Religia dominująca |
HistoriaEdytuj
Założycielem dynastii był w 821 r. Tahir Ibn al-Husajn, jeden z dowódców armii Kalifatu Abbasydów. Za służbę w wojsku otrzymał zarząd we wschodniej prowincji Persji – Chorasanie. Jego następcy kontrolowali terytoria do granicy z Indiami. Panowanie Tahirydów zostało zakończone w 873 r. przez dynastię Saffarydów, którzy przejęli władzę w Iranie. Mimo iż państwo było w teorii przynależne Kalifowi Abbasydzkiemu, w praktyce cieszyło się niezależnością[1][2].
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b Tahirydzi, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-11-20] .
- ↑ a b Tahirid dynasty, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2023-01-31] (ang.).