Wikipedia

Takahiro Aō

japoński bokser

Takahiro Aō (jap. 粟生隆寛 Aō Takahiro; ur. 6 kwietnia 1984 w Ichiharze) – japoński bokser, były zawodowy mistrz świata organizacji WBC w kategorii piórkowej (do 126 funtów) i superpiórkowej (do 130 funtów).

Takahiro Aō
Data i miejsce urodzenia

6 kwietnia 1984
Ichihara, pref. Chiba

Obywatelstwo

Japonia

Wzrost

169 cm

Styl walki

leworęczny

Kategoria wagowa

piórkowa
superpiórkowa
lekka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

33

Zwycięstwa

28

Przez nokauty

12

Porażki

4

Remisy

1

Nieodbyte

0

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 5 lipca 2018.

Kariera sportowa edytuj

Bokserską karierę rozpoczął we wrześniu 2003 roku. W marcu 2007 roku zdobył tytuł zawodowego mistrza Japonii w kategorii piórkowej pokonując Koji Umetsu. Do końca roku zdołał dwukrotnie obronić pas mistrzowski.

5 maja 2008 roku zmierzył się w walce eliminacyjnej federacji WBA z Hiroyuki Enoki. Pojedynek zakończył się kontrowersyjnym remisem[1]. W rezultacie to Enoki, jako wyżej rozstawiony w rankingu WBA, dostał szansę walki z mistrzem świata Chrisem Johnem (przegrał na punkty).

Mimo remisu Aō dostał szansę walki o pas mistrzowski innej organizacji bokserskiej, WBC. 16 października 2008 roku zmierzył się z mistrzem tej federacji, Óscarem Lariosem. Pojedynek wygrał niejednogłośnie na punkty Meksykanin, mimo że w czwartej rundzie leżał na deskach[2].

Z uwagi na dość kontrowersyjny rezultat pierwszego pojedynku, 12 marca 2009 roku doszło do walki rewanżowej obu pięściarzy. Tym razem lepszy okazał się Aō, który wygrał jednogłośnie i zdecydowanie na punkty w stosunku 119-107, 118-109 oraz 116-111, i odebrał Lariosowi tytuł mistrza świata WBC[3].

Pas mistrzowski stracił już w następnej walce, z Elio Rojasem, która odbyła się 14 lipca 2009 roku. Aō przegrał ten pojedynek jednogłośnie na punkty w stosunku 116-113, 117-111 i 118-110[4].

Na ring powrócił w grudniu tego samego roku, pokonując jednogłośnie na punkty Feidera Vilorię[5]. 26 listopada 2010 roku pokonał na punkty Vitalija Tajberta i zdobył tytuł mistrza WBC w kategorii junior lekkiej[6]. Swój tytuł obronił trzy razy. W kwietniu 2011 roku znokautował w czwartej rundzie Humberto Mauro Gutierreza[7]. Siedem miesięcy później pokonał na punkty po niejednogłośnej decyzji sędziów Devisa Boschiero[8]. W kwietniu 2012 roku pokonał natomiast na punkty Terdsaka Jandaenga[9]. Pas mistrzowski stracił w październiku 2012 roku, po porażce na punkty z Gamalielem Díazem[10].

Kolejną walkę stoczył 13 lipca 2013 roku, nokautując w drugiej rundzie Hardy'ego Paredesa[11]. Cztery miesiące później już w pierwszej rundzie znokautował Edgara Lomeliego[12]. W 2014 roku stoczył dwa zwycięskie pojedynki: 23 kwietnia pokonał na punkty Marco Antonio Lopeza[13], a 22 października również na punkty zwyciężył z byłym mistrzem świata WBA i IBF, Juanem Carlosem Salgado[14].

1 maja 2015 roku zmierzył się z Raymundo Beltranem w walce o wakujący tytuł mistrza świata organizacji WBO w kategorii lekkiej po tym, jak dotychczasowy mistrz świata tej organizacji Terence Crawford zmienił kategorię wagową na wyższą. Do walki doszło, mimo że Beltran nie zdołał zmieścić się w limicie wagowym. Ostatecznie pas mistrzowski mógł być zdobyty jedynie przez Aō, Japończyk przegrał jednak przez techniczny nokaut w drugiej rundzie[15].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Enoki-Aoh 126 WBA Unifier Scored Unanimous Draw. SecondsOut.com, 07.04.2008. [dostęp 2009-05-17]. (ang.).
  2. ↑ Mark Vester: Oscar Larios Survives, Hasegawa Retains WBC Title. BoxingScene.com, 16.10.2008. [dostęp 2009-05-17]. (ang.).
  3. ↑ Joe Koizumi: Aoh dethrones Larios; Hasegawa destroys Malinga!. Fightnews.com, 2009-03-14. [dostęp 2009-05-17]. (ang.).
  4. ↑ Joe Koizumi: Rojas wins WBC feather belt!. Fightnews.com, 2009-07-14. [dostęp 2009-07-19]. (ang.).
  5. ↑ Joe Koizumi: Full report: Hasegawa-Perez. Fightnews.com. [dostęp 2009-12-23]. (ang.).
  6. ↑ Joe Koizumi: Aoh-Tajbert: Full Report. Fightnews.com, 2010-11-26. [dostęp 2013-07-14]. (ang.).
  7. ↑ Joe Koizumi: Aoh keeps WBC 130lb belt. Fightnews.com, 2011-04-08. [dostęp 2013-07-14]. (ang.).
  8. ↑ Joe Koizumi: Aoh-Boschiero: Full Report. Fightnews.com, 2011-11-06. [dostęp 2013-07-14]. (ang.).
  9. ↑ Joe Koizumi: Full Report: Ao-Terdsak. Fightnews.com, 2012-04-07. [dostęp 2013-07-14]. (ang.).
  10. ↑ Photos: Diaz Shocks Japan With Upset Over a Bloody Aoh. BoxingScene.com, 2012-10-27. [dostęp 2013-07-14]. (ang.).
  11. ↑ Miguel Maravilla: Results from Hollywood Park: Ao annihilates Paredes; Perez KOs Riovalle. Fightnews.com, 2013-07-13. [dostęp 2013-07-14]. (ang.).
  12. ↑ Joe Koizumi: Gonzalez, Linares, Ao Victorious. Fightnews.com, 2013-11-10. [dostęp 2015-03-05]. (ang.).
  13. ↑ Joe Koizumi: Full Report: Yamanaka retains WBC 118lbs belt; scores fifth consecutive defense by KO. Fightnews.com, 2014-04-23. [dostęp 2015-03-06]. (ang.).
  14. ↑ Joe Koizumi: Full Report: Yamanaka keeps WBC 118lb belt. Fightnews.com, 2014-10-24. [dostęp 2015-03-06]. (ang.).
  15. ↑ Miguel Maravilla: Beltran destroys Ao, WBO title remains vacant. fightnews.com, 2015-05-01. [dostęp 2015-05-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Takahiro_Aō&oldid=72887432”