Wikipedia

Talk That Talk

album Rihanny

Talk That Talk – szósty album studyjny barbadoskiej piosenkarki Rihanny. Ukazał się on 18 listopada 2011 nakładem wytwórni Def Jam Recordings. W 2011 roku Rihanna ogłosiła, że planuje reedycję albumu Loud, jednak plany te zostały anulowane ze względu na produkcję nowej płyty. Wydawnictwo był nagrywane między lutym a listopadem 2011 roku, także podczas Loud Tour. Jako producent wykonawczy, Rihanna współpracowała z takimi osobami jak: Alex da Kid, Mr. Bangladesh, Calvin Harris, Chase & Status, Cirkut, Da Internz, Dr. Luke, Ester Dean, Gareth McGrillen, Hit-Boy, No I.D., Priscilla Renea, Rob Swire, StarGate, The-Dream. Muzycznie album łączy ta sama wena co Loud. Talk That Talk zawiera elementy popowe, R&B, a także dubstep, muzykę electroniczną i house.

Talk That Talk
Wykonawca albumu studyjnego
Rihanna
Wydany

18 listopada 2011
(zobacz historię wydania)

Nagrywany

2011

Gatunek

pop, dance-pop, R&B

Długość

37:29 (Edycja standardowa)
55:57 (Edycja deluxe)

Wydawnictwo

Def Jam, SRP Records[1]

Producent

Tim Blacksmith, Danny D., Roc Nation, Rihanna, Carl Sturken i Evan Rogers (producenci wykonawczy), Alex da Kid, Chase & Status, Cirkut, Shondrae Crawford, Ester Dean, Da Internz, Gareth McGrillen, Dr. Luke, Kuk Harrell, Calvin Harris, Hit-Boy, Terius Nash, No I.D., Stargate, Rob Swire[1]

Oceny
Przejdź do sekcji „Odbiór”
Album po albumie
Loud
(2010) 		Talk That Talk
(2011) 		Unapologetic
(2012)
Single z albumu Talk That Talk
  1. „We Found Love”
    Wydany: 22 września 2011
  2. „You da One”
    Wydany: 14 listopada 2011
  3. „Talk That Talk”
    Wydany: 17 stycznia 2012
  4. „Birthday Cake”
    Wydany: 6 marca 2012
  5. „Where Have You Been”
    Wydany: 8 maja 2012
  6. „Cockiness (Love It)”
    Wydany: 7 września 2012

Lirycznie płyta opowiada o miłości, seksualności i inicjacji. Wydawnictwo dostało wiele pozytywnych komentarzy od krytyków, którzy chwalili odejście od mrocznych tematów, zawartych na Rated R i Loud. W notowaniu United World Chart, podsumowującym sprzedaż albumów w 2011 roku, album zajął 18 miejsce ze sprzedażą 1,7 miliona egzemplarzy[2]. Płyta zadebiutowała na miejscu 3 listy Billboard 200, ze sprzedażą 198 tys. kopii. W Austrii, Nowej Zelandii, Norwegii, Szwajcarii i Wielkiej Brytanii album osiągnął szczyt notowania.

Pierwszym singlem z albumu jest utwór „We Found Love”, nagrany wspólnie z Calvinem Harrisem, który miał premierę w amerykańskim radiu Capital FM, w dniu 22 września 2011 roku. Został też wydany na iTunes tego samego dnia. Drugim singlem jest piosenka „You da One”. „Talk That Talk” i „Birthday Cake” zostały wydane, kolejno, jako trzeci i czwarty singiel. Piąty singel, „Where Have You Been”, zadebiutował w pierwszej dwudziestce większości krajów świata. Ostatnią kompozycją promującą album został „Cockiness (Love It)” z gościnnym udziałem rapera o pseudonimie ASAP Rocky.

Tło i rozwój edytuj

Po wydaniu i sukcesie poprzedniego krążka pt. Loud, wokalistka ujawniła za pośrednictwem Twittera, że płyta będzie ponownie wydana, tym razem z nowymi piosenkami, słowami: „Era Loud będzie kontynuowana z nowymi piosenkami, które dodasz do swojej kolekcji”[3][4]. We wrześniu 2011 roku, Rihanna za pośrednictwem konta na Twitterze poinformowała, że plany co do reedycji Loud zostały anulowane: „Myślę o RihRelease, którego LOUD jest naszym efektem pracy. Plus chłopaki pracują tak [zajebiście] mocno, że zasługuje ona na nowiutki akt[5].”

W Wywiadzie dla MTV News duet The Juggernauts składający się z Shama „Sak Pase” Josepha i Verse Simmondsa, którzy wyprodukowali „Man Down” poinformowali, że Rihanna była bliska zakończenia pracy nad szóstym albumem już w sierpniu 2011 roku[6]. Duet potwierdził, że miał napisać dwa utwory na ewentualne włączenie ich na płytę, mówiąc: „Z tego co rozumiem, trwa zamknięcie albumu i zrobiliśmy dwie piosenki dla niej, które naprawdę kocha i jestem z tego powodu bardzo podekscytowany.”, a także wyraził zainteresowanie pisaniem trzeciego[6]. 15 września 2011 roku Rihanna na Twitterze opublikowała, że sesje nagraniowe na płytę są rzeczywiście w toku, pisząc: „Nie mogę się doczekać, kiedy chłopaki zaczną wprowadzać jakieś szczegóły[7].” Następnie skomentowała swój post słowami: „*Zamykam usta*”, sugerując, że nie powie już więcej o produkcji albumu[7]. Chociaż tweet zasugerował, że piosenkarka nie będzie już podać więcej szczegółów na temat albumu, jeden z fanów zapytał na tablicy Rihanny, kiedy album zostanie wydany, na co ona odpowiedziała: „TEJ JESIENI!!!!! [sic]”[8].

Tytuł i okładka edytuj

W ramach promocji albumu, Rihanna umieściła na Facebooku aplikację zatytułowaną „Rihanna: UNLOCKED”, gdzie fanom piosenkarki podawane były misje do wykonywania, w formie gry, w celu „odblokowania” nowych informacji o wydawnictwie[9][10]. 4 października 2011 roku fani odblokowali „Mission: 5”, ujawniając tytuł albumu[11]. 10 października 2011 roku po koncercie w Glasgow, w Szkocji w ramach trasy Loud Tour Rihanna dała kopię okładki jednej z fanek[12]. Piosenkarka później zatweetowała, że ta osoba była pierwszą poza personelem artystki, która zobaczyła okładkę albumu, pisząc: „Jeden szczęśliwy człowiek po moim koncercie dostał pierwszy okładkę! Ona jest pierwszą, która to zobaczyła! Tylko jedna osoba na świecie ma to[12]!” Następnego dnia fani odblokowali „Mission: 6”, ujawniając tym samym dwie okładki albumu, dla wersji standardowej i deluxe[13]. Cover standardu przedstawia Rihannę oblizującą swoje koralowo czerwone usta, pozującą w bezrękawniku z wytatuowanym tytułem albumu na swojej prawej ręce[14].

Po ukazaniu standardowej okładki zarówno James Dinh z MTV, jak i reporter z NME określili, że Rihanna wygląda „uwodzicielsko” na fotografii[13][15]. Gordon Smart z The Sun żartobliwie skomentował zdjęcie mówiąc, że to wygląda jakby piosenkarka próbowała zasłonić opryszczkę swoim językiem, pisząc „to łatwo dostać ją w tej porze roku – szczególnie jeśli ona jest ciągle naga albo przyklejona do swojego nowego chłopaka Dudleya O’Shaughnessy’ego ustami[16].” Dodał także: „miejmy nadzieję, że Rihanna miała jakieś solidne mydło, by usunąć tatuaż ze swojej ręki[16].” Wersja deluxe ukazuje artystkę wydmuchującą kłęb dymu z ust na zewnątrz, całość jest czarno biała[14]. Rap-Up skomentował okładkę deluxe, że Rihanna pozwala by kłęby dymu wylatywały z jej ust, podczas gdy ona patrzy w obiektyw „przenikliwymi oczami[17].” Amanda Hensel z Popcrush zauważyła, że wokalistka robi „francuski wydech” (w języku polskim zwrot „French inhaling” określa się jako palenie „na Snoop Dogga”), gdzie ktoś zaciąga się papierosem, a następnie delikatnie otwiera szczękę i pozwala dymowi dostawać się powoli do nosa[18]. Hensel skomentowała także, że piosenkarka wygląda „zawzięcie” na obu okładkach[18].

Struktura muzyczna edytuj

Talk That Talk łączy w sobie wiele różnorodnych gatunków muzycznych, takich jak pop, hip hop, R&B, electro, dancehall i dubstep, którego użyto po raz pierwszy na albumie Rated R[19]. Utwór otwierający płytę „You da One” wyprodukowany przez Dr. Luke zawiera karaibskie nuty, w połowie elementy dubstepu, a całość utrzymana jest w średnim tempie[19]. Druga piosenka, „Where Have You Been” wyprodukowana przez Dr. Luke i Ester Dean łączy akustyczny beat i elementy trance. Pierwszy singel, a trzeci utwór z płyty „We Found Love” to utwór electro house i dance-pop[20][21]. Tytułowa piosenka, a czwarta w kolejności na albumie „Talk That Talk” z udziałem rapera Jay-Z zawiera sample z „I Got A Story To Tell” zespołu The Notorious B.I.G.[19] Piąty utwór zawierający wpływy z hip hopu i dancehall, „Cockiness (Love It)” wyprodukował Bangladesh[19]. Szósta piosenka z wydawnictwa, „Birthday Cake” wyprodukowana przez Da Internz i The-Dream trwa minutę osiemnaście i posiada electro beat[19]. „We All Want Love”, siódma piosenka, to akustyczna piosenka ze wstrząsającymi uderzeniami perkusji w tle[19]. „Drunk on Love”, ósmy z kolei utwór został wyprodukowany przez StarGate i Ester Dean, zawiera wpływy z trance i stukot syntezatorów. Zawiera sample z piosenki „Intro” napisanej i wyprodukowanej przez angielski zespół The xx[19]. Dziewiąty utwór „Roc Me Out” zawiera rockową melodię z elementami dance[19]. Dziesiąty utwór „Watch n’ Learn” z zalotną i figlarną melodią łączy hip hop z syntezatorami[19]. Finałowa piosenka z wersji standardowej, „Farewell” to ballada[19]. Pierwszy utwór bonusowy to „Red Lipstick” dupstepowa piosenka wyprodukowana przez duet Chase & Status, The-Dream i Rihannę[19]. Trzynasty utwór, „Do Ya Thang” jest piosenką R&B wyprodukowaną przez The-Dream we współpracy z Rihanną[19]. Ostatnia piosenka to „Fool in Love”, piosenka o zwolnionym tempie z akustycznymi gitarami[19].

Odbiór edytuj

Krytyka edytuj

Album otrzymał pozytywne komentarze od krytyków muzycznych. Metacritic przydzieliło notę 62 na 100 możliwych na podstawie 26 recenzji, co oznacza „ogólnie przychylne recenzje[24].” Andy Kellman z AllMusic dał pozytywną ocenę i dodał, że „po Good Girl Gone Bad i Rated R jest to najlepszy album[25].” Melissa Maerz z Entertainment Weekly dała pozytywną recenzję komentując, że „czuję ulgę, że znalazła się błogość na szóstym albumie, ... [Rihanna] przestaje grać niedostępną” jednocześnie dodała „Podobno miłość nigdy łatwo nie przyszła do RiRi, której nowe piosenki opowiadają o niej, m.in. „We Found Love”, „We All Want Love” i (tak) „Drunk on Love”. Czy ona w końcu przyznaje, że jako młoda i porzucona przez kogoś, może czuć się, wiesz, wykorzystana dla zabawy[29]?”

James Lachno z The Daily Telegraph zgodził się z tym sentymentem, stwierdzając Rihanny „szósty album w ciągu siedmiu lat [jest] pełnym adrenaliny rekordowym gigantem, który umacnia jej pozycję jako jedną z najbardziej wpływowych ludzi popu” i „[t]e demony z jej stosunków z Chrisem Brownem teraz są dźwiękami w pełni egzorcyzmowanymi–Rihanna śpiewa jakby była zachwycona życiem i chce przenieść nas na parkiet[40].” Jason Lipshutz z magazynu Billboard również udzielił albumowi pozytywnego przeglądu, ale skomentował, że jest „pośpiesznie wykonany.” „Po odzyskaniu korony dzięki Loud... Rihanna nie ma zamiaru podjąć jakiejkolwiek przerwy, aby pozwolić jej konkurentkom z gatunku pop się dogonić.” Powiedział także, że „[Talk That Talk jest] dziwnie za szybko wydana dla fanów. Dlaczego nie chce trochę poczekać i przesłuchać się płycie Loud[41]?” Steve Jones z USA Today udzielił albumowi pozytywnego komentarza pisząc: „[ona] może świntuszyć gdy próbuje zwabić ciebie do sypialni albo na parkiet... kiedy wprowadza odurzające rytmy... [ona] zmusza cię by ją słuchać. Tak więc, podczas gdy ona upaja w zaspokajaniu swoje zmysłowe pragnie, również łaknie trochę prawdziwej sympatii..., ale prawdopodobnie najbardziej silnie działający składnik w tej mieszance to charyzma barbadoskiego śpiewu[42].” Jon Caramanica z The New York Times wywnioskował, że Talk That Talk stawia Rihanna „prosto w centrum gatunkowym popu najlepiej nadaje się dla piosenkarki z jej fundamentalną ulotnością – muzyka taneczna, która na korzystnych warunkach jest w modzie ze współczesnym R&B i popem.” Redaktor dodał także, że jest to „najbardziej radosny album Rihanny” i zauważyła, że „nie ma żadnego ciemnego podtekstu jak jej inne najnowsze albumy[43].”

Randall Roberts z Los Angeles Times wyraził niezadowolenie z tematyki albumu stwierdzając, że „Rihanna pracuje jak NC-17, a jej zuchwałość czasem graniczy z bezsensem. Z okiem w kierunku Ameryki Środkowej, to tylko insynuacja[32].” Matthew Cole ze Slant Magazine przyznał Talk That Talk 2.5 gwiazdki na 5 możliwych komentując, że „jest to najgorszy album Rihanny do tej pory i nie zdziwię się jeśli nowy album ukaże się następnego listopada[38].” Mark Graham z VH1 nazwał album „najbrudniejszym popem” jaki kiedykolwiek słyszał. Jednak pochwalił utwór „Where Have You Been”, który na pewno rozwali kluby, jak „Don't Stop the Music”[44]. Lindsay Zoladz z Pitchfork Media dał albumowi zróżnicowaną recenzję i zauważyła, że: „2011 znalazł mnóstwo artystów, którzy tchnęli ducha w nowy album: „Beyoncé Knowles w 4 i Lady Gaga w Born This Way to prawdopodobnie najsolidniejsze przykłady – dwa bombastyczne zapisy, które również badają niuans swoich osobowości[36]. Talk That talk rozpatruje zbyt mocno, by przysłać bardziej jednowymiarową wiadomość i kończy się to upadkiem”. Danny Walker z RWD Magazine dał płycie pozytywną notę, oceniając „to jest krótka i (bardzo) słodka wycieczka z barbadoską szefową[45]...” David Amidon ze strony internetowej PopMatters dał negatywną recenzję, przyznając 3 gwiazdki na 10 możliwych. Amidon stwierdził, że ta „bezduszna” płyta nie ma szans się sprzedać chyba, że jako remiks w Europie[46].

Single edytuj

 
 
 
Calvin Harris (na lewym zdjęciu) wyprodukował „We Found Love”, Jay-Z (na środkowym zdjęciu) występuje gościnnie w „Talk That Talk”, a A$AP Rocky (na prawym zdjęciu) w remiksie do „Cockiness (Love It)”
  • „We Found Love” – został wydany jako pierwszy singel z albumu. Utwór miał swoją oficjalną premierę w dniu 22 września 2011 r. w brytyjskim radiu Capital radio FM[47]. Został też wysłany do amerykańskiej stacji radiowej Contemporary hit Radio 11 października 2011 roku. Krytycy pochwalili utwór, ale skrytykowali brak jego lirycznej treści[48][49]. Premiera wideoklipu odbyła się 19 października 2011 roku[50]. Utwór zadebiutował na 16 miejscu na liście Billboard Hot 100, a potem wspiął się na szczyt, dając Rihannie dwudziesty singiel w pierwszej dziesiątce w najkrótszym czasie w całej historii Billboardu[51][52]. Piosenka osiągnęła szczyt list przebojów w Danii, Francji, Irlandii, Norwegii, Szwecji i Wielkiej Brytanii. Znalazła się także w pierwszej piątce w Australii, Finlandii i Włoszech.
  • „You da One” – został wydany jako drugi singel 14 listopada 2011[53]. Wydanie potwierdzone zostało przez Rap-Up. Na okładce singla piosenkarka ukazana jest, paląc papierosa. Całość jest czarno-biała. Wyjątkiem jest czerwona litera „u”. Najwyższą pozycją utworu na Billboard Hot 100 jest pozycja 14. Utwór był porównywany do niektórych poprzednich singli Rihanny „What's My Name?” i „Man Down”. Oba utwory są w klimacie reggae i dancehall. 3 grudnia 2011r., artystka udostępniła wideoklip do utworu. W teledysku podobnie jak na okładce do singla jest czarno-biało. Rihanna tańczy zamknięta w studiu. Teledysk otrzymał krytyczne recenzje.
  • „Talk That Talk” – piosenkarka zapytała fanów poprzez konto na portalu Twitter, która piosenka powinna zostać trzecim singlem z albumu. Ostatecznie ustalono, że trzecim singlem zostanie tytułowy utwór. Piosenka została wydana w amerykańskim radiu 17 stycznia 2012 roku[54]. Początkowo trwały prace nad teledyskiem do singla, jednak prawdopodobnie wytwórnia się nie zgodziła i nie powstał teledysk. Singiel dotarł do 31 pozycji na Billboard Hot 100.
  • „Birthday Cake” – remiks piosenki z udziałem Chrisa Browna został wydany 20 lutego 2012 roku, w urodziny Rihanny. Został wypuszczony do amerykańskiego radia 6 marca 2012 roku[55] jako czwarty singiel w Stanach Zjednoczonych.
  • „Where Have You Been” – został wydany jako piąty singel 8 maja 2012 roku[56]. 28 kwietnia ogłoszono datę premiery klipu. Ostatecznie wydany został 30 kwietnia na kanale Vevo Rihanny. Piosenka osiągnęła komercyjny sukces, docierając do Top 5 w ok. 15 krajach. W Brazylii dotarła na szczyt list notowań, we Francji na miejsce drugie, w Australii na szóste, a w takich krajach jak Kanada i USA na miejsce 5. Piosenka w okresie czerwca była trzecim najchętniej oglądanym teledyskiem w Polsce.
  • „Cockiness (Love It)” – został wydany jako szósty i ostatni singel z płyty, 7 września 2012 roku. Singiel został zremiksowany przez rapera o pseudonimie ASAP Rocky. 26 listopada 2011 roku utwór zadebiutował na sześćdziesiątym drugim miejscu koreańskiego notowania Gaon Chart, ze sprzedażą 6,918 kopii[57]. 10 grudnia 2011 roku, utwór znalazł się na 17 miejscu amerykańskiego notowania Bubbling Under Hot 100 Singles[58].

Lista utworów edytuj

Imiona i nazwiska osób, które napisały i wyprodukowały poszczególne piosenki we wkładce albumu[59]. Długość utworów umieszczona jest na oficjalnej stronie Rihanny[19]. Standardowa wersja jest umieszczona w opakowaniu jewel case i zawiera 11 utworów. Wersja deluxe jest zapakowana w digipak i zawiera 11 standardowych utworów plus 3 dodatkowe, 16-stronicową książeczkę, plakat, dwie okładki i próbkę perfum[60][61].

Nr Tytuł utworu TekstMuzykaDługość
1.„You da One” Ester Dean, Lukasz Gottwald, Robyn Fenty, John Hill, Henry Walter Dr. Luke, Cirkut 3:20
2.„Where Have You Been” Dean, Gottwald, Calvin Harris, Walter, Geoff Mack Dr. Luke, Cirkut, Calvin Harris 4:02
3.„We Found Love (feat. Calvin Harris)” Harris Calvin Harris 3:35
4.„Talk That Talk (feat. Jay-Z)” Dean, Mikkel S. Eriksen, Tor E. Hermansen, Shawn Carter, Anthony Best, Sean Combs, Christopher Wallace StarGate 3:29
5.„Cockiness (Love It)” Candice Pillay, D. Loernathy, Shondrae Crawford, Fenty Bangladesh 2:58
6.„Birthday Cake” Terius Nash Fenty, Marcos Palacios, Earnest Clark Da Internz, The-Dream 1:18
7.„We All Want Love” Dean, Ernest Wilson, Steve Wyreman, Kevin Randolph No I.D. 3:57
8.„ Drunk On Love” Dean, Eriksen, Hermansen, Baria Qureshi, Romy Croft, Oliver Sim, Jamie Smith StarGate 3:32
9.„ Roc Me Out” Dean, Eriksen, Hermansen, Baria Qureshi, Romy Croft, Oliver Sim, Jamie Smith StarGate 3:29
10.„ Watch n’ Learn” Priscilla Renea, Chauncey Hollis, Fenty, Alja Jackson Hit-Boy 3:31
11.„Farewell” Dean, Alexander Grant Alex da Kid 4:16
30:03:31
Edycja deluxe
Nr Tytuł utworu TekstMuzykaDługość
1.„Red Lipstick” Nash, Fenty, James Hetfield, Lars Ulrich, Will Kennard, Saul Milton Chase & Status 3:37
2.„Do Ya Thang”” Nash, Fenty The-Dream 3:43
3.„Fool in Love” Dean, Alexander Grant Dr. Luke, Cirkut, Ester Dean 4:15
4.„We Found Love (Calvin Harris Extended Mix)” Calvin Harris Calvin Harris 5:45
17:20:00

Sample[59]:

  • „Where Have You Been” zawiera elementy z kompozycji „I’ve Been Everywhere” napisanej przez Geoffa Macka.
  • „Talk That Talk” posiada sample z utworu „I Got a Story to Tell” nagranego przez The Notorious B.I.G., a napisanego przez: Anthony’ego Besta, Seana Combsa, Carla Thompsona i Christophera Wallace’a.
  • „Cockiness (Love It)” zawiera elementy z wykonania „Summertime” przez Grega Kinnear, który można usłyszeć w filmie Skazani na siebie.
  • „Drunk on Love” sampluje „Intro” zespołu The xx, utwór napisali: Baria Qureshi, Romy Madley Croft, Oliver Sim and Jamie Smith.
  • „Red Lipstick” zawiera wstawki z kompozycji Metalliki „Wherever I May Roam”, napisanej przez Jamesa Hetfielda i Larsa Ulricha. Ponadto zawiera sample z utworu Chase & Status’a „Saxon”, napisanego przez Williama Kennarda i Saula Miltona.

Wydane formaty edytuj

Talk Talk That (Edycja standardowa)

  • 11 utworów standardowych.

Talk Talk That (Edycja deluxe)[62][63]

  • 11 utworów standardowych + 3 utwory bonusowe
  • 16-stronicowa książeczka
  • Mini plakat
  • Obie okładki płyty
  • Próbka perfum (dostępna tylko w USA)
  • Zapakowane jako digipak

Talk Talk That (Edycja iTunes)

  • 11 utworów standardowych + 3 utwory bonusowe
  • „We Found Love” (Calvin Harris extended mix)
  • Cyfrowa książeczka

Personel edytuj

  • Robyn Rihanna Fenty – wokal, producent wykonawczy, tekściarz, kompozytor
  • Shawn Carter – wokal
  • Calvin Harris – producent muzyczny
  • Steve Wyreman – bass, gitara
  • Nuno Bettencourt – gitara
  • Mike Anderson – inżynier
  • Ester Dean – producent muzyczny
  • Erik Madrid – miksowanie
  • Ciarra Pardo – dyrektor artystyczny, A&R
  • Marcos Tovar – inżynier, miksowanie, inżynier dźwięku
  • Gabriela Schwartz – marketing
  • Chris Galland – asystent miksowania
  • Da Internz – producent muzyczny
  • Aubry „Big Juice” Delaine – inżynier
  • Tor Erik Hermansen – instrumentacja
  • Maynard James Keenan – wibracje
  • The xx – instrumentacja
  • Sean Combs – kompozytor
  • Sam Holland – inżynier
  • Hit-Boy – producent muzyczny
  • Jordan „DJ Swivel” Young – inżynier wokalu
  • Alejandra Barajas – asystent inżyniera, asystent
  • Calvin Bailiff – asystent miksowania
  • T.E. Hermansen – kompozytor
  • Alex da Kid – producent muzyczny
  • Skylar – inżynier
  • JP Robinson – dyrektor artystyczny
  • John Hill – programowanie
  • Shondrae „Mr. Bangladesh” Crawford – kompozytor, programowanie, instrumentacja, producent muzyczny
  • TT – asystent
  • Alex Barajas – asystent
  • Terius „The-Dream” Nash – kompozytor, producent muzyczny
  • Cling Gibbs – inżynier
  • Mikkel S. Eriksen – kompozytor, inżynier, instrumentacja
  • Omar Loya – asystent inżyniera
  • Omar Grant – A&R
  • Abou Thiam – A&R
  • Yusef Stephens – stylista
  • Ursula Stephens – stylista
  • Tyron Machhausen – make-up
  • Mel Ottenberg – ubrania
  • Katie Mitzell – koordynacja produkcji
  • Jonathan Sher – asystent inżyniera, asystent
  • Jennifer Rosales – asystent inżyniera, asystent
  • Daniella Rivera – asystent inżyniera, asystent
  • Chris Sclafani – asystent inżyniera, asystent
  • Ludovick Tartavelo – asystent inżyniera,
  • Cirkut – programowanie, instrumentacja, producent muzyczny
  • Manny Marroquin – miksowanie
  • Carl Sturken – producent wykonawczy
  • Phil Tan – miksowanie
  • Pat Thrall – inżynier
  • Lars Ulrich – kompozytor
  • Serban Ghenea – miksowanie
  • Scott Marcus – A&R
  • No I.D. – producent muzyczny
  • Kuk Harrell – inżynier, inżynier wokalu, produkcja wokalu
  • Deborah Mannis-Gardner – sample
  • Ellen von Unwerth – fotografia
  • Stargate – producent muzyczny
  • Kevin Randolph – kompozytor, klawisze
  • Danny D. – producent wykonawczy
  • Dr. Luke – programowanie, producent muzyczny, instrumentacja
  • John Hanes – miksowanie, asystent miksowania
  • Fabian Marasciullo – miksowanie
  • Chris Gheringer – mastering
  • Phil Seaford – miksowanie, asystent miksowania
  • Kevin „KD” Davis – miksowanie
  • Terese Joseph – A&R
  • Eric Wong – marketing
  • Lukasz „Dr. Luke” Gottwald – kompozytor
  • Rob Kinelski – inżynier
  • Irene Richter – koordynacja produkcji
  • Miles Walker – inżynier
  • Carol Corless – produkcja opakowań
  • Chase & Status – producent muzyczny
  • Jay Brown – A&R
  • Dan Tobiason – asystent
  • Calvin Harris – kompozytor, programowanie, producent muzyczny, inżynier, miksowanie, instrumentacja
  • Tim Blacksmith – producent wykonawczy
  • Damien Lewis – asystent miksowania
  • Ghazi Hourani – asystent miksowania
  • Evan Rogers – producent wykonawczy
  • James Hetfield – kompozytor
  • Candice Pillay – kompozytor
  • Dwayne „Dem Jointz” Abernathy – kompozytor

Źródło[64]:

Notowania i certyfikacje edytuj

Single edytuj

Singel Rok Pozycje na listach przebojów Certyfikat Adnotacje Album
AUS
[138] 		AUT
[139] 		CAN
[140] 		FRA
[141] 		GER
[142] 		IRL
[143] 		NZ
[144] 		POL SWI
[145] 		UK
[146] 		USA
[140]
„We Found Love” 2011 2 1 1 1 1 1 1 1[147] 1 1 1
  • AUS: 5× platynowa płyta[148]
  • GER: złota płyta[149]
  • NZ: 3× platynowa płyta[150]
  • SWI: 2× platynowa płyta[151]
  • UK: złota płyta[152]
  • USA: 4× platynowa płytaa[153]
 – Talk That Talk
„You da One” 26 23 12 23 30 12 10 – 36 16 14
  • AUS: platynowa płyta[154]
  • NZ: złota płyta[155]
  • UK: srebrna płyta[152]
  • USA: platynowa płyta[153]
 –
„Talk That Talk” 2012 28 – 30 24 63 22 37 – 11 25 31 Wydany tylko za pośrednictwem radia.
„Birthday Cake” – – – – – – – – – – 24
  • US: platynowa płyta[153]
 Wydany tylko w USA.
„Where Have You Been” 6 20 5 2 17 8 4 – 15 6 5
  • AUS: 2× platynowa płyta[154]
  • NZ: platynowa płyta[156]
  • UK: złota płyta[152]
  • USA: platynowa płyta[153]
 –
„Cockiness (Love It)” – – – – – – – – – – 117 Wydany tylko w USA.
„–” oznacza, że singel nie był notowany na danej liście.

Historia wydania edytuj

Kraj Data Format Wytwórnia Edycja
Australia[157] 18 listopada 2011 CD, digital download Universal Music Standardowa, deluxe
Niemcy[158]
Irlandia[159] Standardowa
Polska[160] Standardowa, deluxe
Kanada[161] 21 listopada 2011
Francja[162] Def Jam
Włochy[163]
Wielka Brytania[164] Mercury
USA[165] Def Jam
Japonia[166] 23 listopada 2011 Universal Music
Indie[167][168]
Brazylia 29 listopada 2011
Kolumbia[169] 1 grudnia 2011
Indonezja[170][171] 2 grudnia 2011 CD

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Discogs: Rihanna – Talk That Talk. www.discogs.com. [dostęp 2022-04-14]. (ang.).
  2. ↑ Sprzedaż albumów w 2011 roku.
  3. ↑ Rihanna to Re-Release Loud. Black Entertainment Television. [dostęp 2011-06-17]. (ang.).
  4. ↑ Rihanna plans ‘Loud’ re-release for Fall. Rap-Up (Devin Lazerine). [dostęp 2011-06-17]. (ang.).
  5. ↑ „Rihanna Scraps „Loud” Re-Release For New Album”. Hello Beautiful! BlackPlanet. [dostęp 2011-09-06]. (ang.).
  6. ↑ a b „Rihanna’s ‘Man Down’ producers tease her next album. MTV. [dostęp 2011-09-19]. (ang.).
  7. ↑ a b Rihanna’s ‘Can’t wait’ for fans to hear new album. MTV. [dostęp 2011-09-19]. (ang.).
  8. ↑ Rihanna Announces Fall Release For New Album. MTV. [dostęp 2011-09-16]. (ang.).
  9. ↑ New Rihanna single ‘We Found Love’ available to download tonight. New Musical Express. [dostęp 2011-10-04]. (ang.).
  10. ↑ Rihanna announces new album title ‘Talk That Talk’. Digital Spy, Hachette Filipacchi UK. [dostęp 2011-10-04]. (ang.).
  11. ↑ Rihanna announces new album title. Rap-Up. [dostęp 2011-10-04]. (ang.).
  12. ↑ a b Rihanna gives lucky Scottish fan album artwork preview. Daily Records. [dostęp 2011-10-12]. (ang.).
  13. ↑ a b Rihanna Unveils Talk That Talk Album Art. MTV. [dostęp 2011-10-11]. (ang.).
  14. ↑ a b Rihanna Reveals Two Album Covers for ‘Talk That Talk’. Billboard. [dostęp 2011-10-11]. (ang.).
  15. ↑ Rihanna unveils provocative artwork for new album ‘Talk That Talk’. New Musical Express. [dostęp 2011-10-12]. (ang.).
  16. ↑ a b Rihanna’s looking lip-licking good. The Sun. [dostęp 2011-10-20]. (ang.).
  17. ↑ „Album Cover: Rihanna – ‘Talk That Talk’. Rap-Up. [dostęp 2011-10-20]. (ang.).
  18. ↑ a b Rihanna unveils ‘Talk That Talk’ album cover. PopCrush. [dostęp 2011-10-20]. (ang.).
  19. ↑ a b c d e f g h i j k l m n Robert Copsey, Rihanna’s new album ‘Talk That Talk’: First listen [online], Digital Spy [dostęp 2011-11-10] (ang.).
  20. ↑ New Music: Rihanna f/ Calvin Harris – ‘We Found Love’. Rap-Up. [dostęp 2011-09-27]. (ang.).
  21. ↑ Rihanna – ‘We Found Love’ featuring Calvin Harris. About.com. [dostęp 2011-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-24)]. (ang.).
  22. ↑ Rihanna – Talk That Talk. Album of the Year. [dostęp 2024-01-29]. (ang.).
  23. ↑ AnyDecentMusic?: Rihanna: Talk That Talk. AnyDecentMusic?. [dostęp 2024-01-29]. (ang.).
  24. ↑ a b Talk That Talk Reviews, Ratings, Credits and More at Metacritic. Metacritic. [dostęp 2011-11-21]. (ang.).
  25. ↑ a b Talk That Talk – Rihanna. AllMusic. [dostęp 2011-11-23]. (ang.).
  26. ↑ Tuyet Nguyen: Rihanna: Talk That Talk. The A.V. Club. [dostęp 2024-01-29]. (ang.).
  27. ↑ Thomas H Green: CD: Rihanna - Talk That Talk. The Arts Desk. [dostęp 2024-01-29]. (ang.).
  28. ↑ Rihanna ‘Talk That Talk’. Chicago Tribune. [dostęp 2011-11-21]. (ang.).
  29. ↑ a b Talk That Talk review – Rihanna Review. Entertainment Weekly. [dostęp 2011-11-17]. (ang.).
  30. ↑ Rebecca Nicholson: Rihanna: Talk That Talk – review. The Guardian. [dostęp 2024-01-29]. (ang.).
  31. ↑ JadaGomez-Lacayo: Rihanna – Talk That Talk. HipHopDX. [dostęp 2024-01-29]. (ang.).
  32. ↑ a b Album review: Rihanna’s Talk That Talk. Los Angeles Times. [dostęp 2011-11-21]. (ang.).
  33. ↑ Laurence Green: Rihanna – Talk That Talk. musicOMH. [dostęp 2024-01-29]. (ang.).
  34. ↑ Album Review: Rihanna – ‘Talk That Talk’. New Musical Express. [dostęp 2011-11-21]. (ang.).
  35. ↑ Morwenna Ferrier: Rihanna: Talk That Talk – review. The Guardian. [dostęp 2024-01-29]. (ang.).
  36. ↑ a b Rihanna: Talk That Talk. Pitchfork Media. [dostęp 2011-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-06)]. (ang.).
  37. ↑ Talk That Talk. Rolling Stone. [dostęp 2011-11-21]. (ang.).
  38. ↑ a b Rihanna: Talk That Talk: Music Review. Slant Magazine. [dostęp 2011-11-18]. (ang.).
  39. ↑ Rihanna ‘Talk That Talk’. Spin. [dostęp 2011-11-21]. (ang.).
  40. ↑ Rihanna: Talk That Talk, CD review. The Daily Telegraph. [dostęp 2011-11-17]. (ang.).
  41. ↑ Rihanna, ‘Talk That Talk’: Track-By-Track Review. Billboard. [dostęp 2011-11-17]. (ang.).
  42. ↑ ‘Talk’ isn’t cheap when Rihanna is in control. USA Today. [dostęp 2011-11-21]. (ang.).
  43. ↑ Rihanna’s ‘Talk That Talk’ Synth-Perfect for an Earlier Time. The New York Times. [dostęp 2011-11-21]. (ang.).
  44. ↑ Album Preview: Rihanna’s Talk That Talk Is The Dirtiest Pop Record Since Madonna’s Erotica’. VH1. [dostęp 2011-11-23]. (ang.).
  45. ↑ Online Review: Rihanna – Talk That Talk. RWD Magazine. [dostęp 2011-11-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-27)]. (ang.).
  46. ↑ Rihanna: Talk That Talk. PopMatters. [dostęp 2011-12-01]. (ang.).
  47. ↑ Rihanna’s next single?.
  48. ↑ We Found Love – review.
  49. ↑ Hear „We Found Love”.
  50. ↑ Video: We Found Love.
  51. ↑ Rihanna roars onto Hot 100!.
  52. ↑ Adele still a top Hot 100...
  53. ↑ You da One – iTunes.
  54. ↑ R&R: Going for Adds. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-29)].
  55. ↑ Future Release.
  56. ↑ future release...
  57. ↑ Gaon – Archive.
  58. ↑ Arcive – 10.12.2011.
  59. ↑ a b Release notes for Talk That Talk by Rihanna (liner notes), SRR Records (ang.).
  60. ↑ Buy Rihanna – Talk That Talk (CD & DVD Deluxe Edition). play.com. [dostęp 2011-11-16]. (ang.).
  61. ↑ Talk That Talk (Deluxe Edition). JB HI-FI. [dostęp 2011-11-21]. (ang.).
  62. ↑ Talk That Talk (CD + DVD).
  63. ↑ Talk That Talk (deluxe).
  64. ↑ Talk That Talk'.
  65. ↑ Aria: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06]. (ang.).
  66. ↑ Aria: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-11-27]. (ang.).
  67. ↑ Austriancharts: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  68. ↑ ultratop: Rihanna – Talk That Talk. niem. [dostęp 2013-09-06].
  69. ↑ ultratop: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  70. ↑ Prometheus Global Media: „Rihanna Album & Song Chart History” Billboard Canadian Albums Chart. [dostęp 2013-09-06].
  71. ↑ International Federation of the Phonographic Industry: ČNS IFPI. [dostęp 2013-11-30].
  72. ↑ Hung Medien: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  73. ↑ spanishcharts: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  74. ↑ dutchcharts: dutchcharts. [dostęp 2013-09-06].
  75. ↑ Official charts: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  76. ↑ Lescharts: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  77. ↑ IFPI: Greeak Album Charts. [dostęp 2013-09-06].
  78. ↑ IRMA: IRMA. [dostęp 2013-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-10)].
  79. ↑ Oricon: Oricon. [dostęp 2013-11-10].
  80. ↑ Billboard: Rihanna Album & Song Chart History. [dostęp 2013-09-06].
  81. ↑ mexicancharts: mexicancharts – Rihanna. [dostęp 2013-09-06].
  82. ↑ musicline.de: Longplay-Chartverfolgung at Musicline. [dostęp 2013-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-22)].
  83. ↑ rianz: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  84. ↑ norwegiancharts: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  85. ↑ OLiS: OLIS. [dostęp 2013-09-06].
  86. ↑ portuguesecharts: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  87. ↑ „Lenta.ru: Музыка: Гутен Мортен.
  88. ↑ billboard: Rihanna – Archive. [dostęp 2013-12-11].
  89. ↑ billboard: Rihanna – Archive charts. [dostęp 2013-09-06].
  90. ↑ OCC: OCC. [dostęp 2013-09-06].
  91. ↑ swisscharts: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  92. ↑ spanishcharts: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  93. ↑ OCC: RIHANNA. [dostęp 2013-09-06].
  94. ↑ OCC: Archive charts. [dostęp 2013-09-06].
  95. ↑ mahasz.hu: MAHASZ. [dostęp 2013-09-06].
  96. ↑ italiancharts: Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  97. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  98. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  99. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  100. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  101. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  102. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  103. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  104. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)].
  105. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  106. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  107. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  108. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  109. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  110. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-14)].
  111. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  112. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  113. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  114. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  115. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  116. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  117. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  118. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  119. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  120. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2013-09-06].
  121. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  122. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  123. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  124. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  125. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  126. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-12)].
  127. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-25)].
  128. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  129. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  130. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  131. ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 2014 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-09-30].
  132. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  133. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  134. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-03)].
  135. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  136. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  137. ↑ Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-04)].
  138. ↑ Rihanna Discography. australian-charts.com. [dostęp 2011-08-08]. (ang.).
  139. ↑ Discographie Rihanna. austriancharts.at. [dostęp 2012-03-10]. (niem.).
  140. ↑ a b Rihanna Album & Song Chart History. Billboard. [dostęp 2011-08-07]. (ang.).
  141. ↑ Rihanna Discographie. lescharts.com. [dostęp 2011-08-08]. (fr.).
  142. ↑ Rihanna Singles. musicline.de. [dostęp 2011-08-08]. (niem.).
  143. ↑ Rihanna Discography. irish-charts.com. [dostęp 2011-08-08]. (ang.).
  144. ↑ Rihanna Discography. charts.org.nz. [dostęp 2011-08-08]. (ang.).
  145. ↑ Discographie Rihanna. swisscharts.com. [dostęp 2011-08-08]. (niem.).
  146. ↑ Certified Awards Search. British Phonographic Industry. [dostęp 2011-08-08]. (ang.).
  147. ↑ OLiS: Archiwum OLiS. [dostęp 2012-06-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-14)].
  148. ↑ ARIA: „ARIA Charts – Accreditations – 2011 Singles”.. [dostęp 2013-02-18].
  149. ↑ BVMI: Gold–/Platin-Datenbank (Rihanna). [dostęp 2013-02-09].
  150. ↑ RIANZ: „NZ Top 40 Singles Chart – 16 January 2012”. Recording Industry Association of New Zealand.”. [dostęp 2012-12-07].
  151. ↑ IFPI: Official Swiss Charts. [dostęp 2013-02-17].
  152. ↑ a b c Certified Awards Search. British Phonographic Industry. [dostęp 2011-08-08]. (ang.).
  153. ↑ a b c d e f RIAA Serchable Database. Recording Industry Association of America. [dostęp 2011-08-07]. (ang.).
  154. ↑ a b c ARIA Charts – Accreditations – 2011 Singles. Australian Recording Industry Association. [dostęp 2012-09-29]. (ang.).
  155. ↑ RIANZ: Top 40 Singles of NZ. [dostęp 2013-02-17].
  156. ↑ RIANZ: Top 40 Singles. [dostęp 2012-06-14].
  157. ↑ sanity: Buy Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-05)].
  158. ↑ Rihanna – Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  159. ↑ Artist – Rihanna. [dostęp 2011-11-10].
  160. ↑ universal: Talk That Talk – deluxe. [dostęp 2011-11-10].
  161. ↑ amazon: Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  162. ↑ amazon: Talk That Talk. [dostęp 2011-11-11].
  163. ↑ amazon: Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  164. ↑ amazon: Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  165. ↑ amazon: Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  166. ↑ cdjapan: CD Japan – Talk That Talk. [dostęp 2011-11-10].
  167. ↑ Talk That Talk (standard).
  168. ↑ Talk That Talk (deluxe).
  169. ↑ Talk That Talk.
  170. ↑ Talk That Talk (standard).
  171. ↑ Talk That Talk (deluxe).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Talk_That_Talk&oldid=73069692”