Tarnawa Wyżna

wieś w województwie podkarpackim

Tarnawa Wyżna – wyludniona wieś w Polsce, w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Lutowiska, nad rzeką San. Miejsce po dawnej wsi znajduje się na obszarze Bieszczadzkiego Parku Narodowego, tuż przy granicy z Ukrainą. Zabudowania Tarnawy Wyżnej uległy zniszczeniu po wysiedleniu ludności ukraińskiej z południowo-wschodniej Polski w 1947 r. Wciąż figuruje jako wieś w rejestrze TERYT[4]. Podlega sołectwu Stuposiany.

Tarnawa Wyżna
wieś
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

bieszczadzki

Gmina

Lutowiska

Sołectwo

Stuposiany[2]

Liczba ludności (2006)

0

Kod pocztowy

38-713[3]

Tablice rejestracyjne

RBI

SIMC

0996293

Położenie na mapie gminy Lutowiska
Mapa konturowa gminy Lutowiska, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Tarnawa Wyżna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Tarnawa Wyżna”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko dolnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Tarnawa Wyżna”
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego
Mapa konturowa powiatu bieszczadzkiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Tarnawa Wyżna”
Ziemia49°06′34″N 22°50′15″E/49,109444 22,837500[1]

Historia edytuj

W połowie XIX wieku właścicielami posiadłości tabularnej Tarnawa Niżna i Tarnawa Wyżna byli Walerian i Henryk Kieszkowscy[5]. W 1893 właścicielem posiadłości tabularnej we wsi był Mendel Rand[6].

Do 1934 roku odrębna gmina jednostkowa, a w latach 1934–1945 gromada w zbiorowej gminie Tarnawa Niżna, należącej do powiatu turczańskiego w woj. lwowskim (do 1931 woj. stanisławowskie). W latach 1945–1951 w obrębie powiatu leskiego w woj. rzeszowskim, w 1952–1972 powiatu ustrzyckiego, a w 1972–1975 powiatu bieszczadzkiego w tymże województwie (1952–1954 i od 1973 w gminie Lutowiska (Szewczenko)). W latach 1975–1998 w woj. krośnieńskim.

Z Tarnawy pochodził Józef Sikorski, uczestnik powstania styczniowego z roku 1863, zmarły w 1923, pochowany został w Dźwiniaczu Górnym. Od 1855 w Tarnawie Wyżnej proboszczem był Jan Wendziłowicz, duchowny greckokatolicki, malarz i rzeźbiarz.

Do roku 1939 we wsi znajdował się dwór, którego właścicielem był Witold Kostórkiewicz (wcześniej, do 1930 roku, Mendel Rand)[7].

W sierpniu 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 10 Polaków, grabiąc i paląc ich gospodarstwa[8].

Demografia edytuj

  • W 1921 roku Tarnawę Wyżną zamieszkiwało 614 osób w 110 domach mieszkalnych:

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj