Tatarak trawiasty (Acorus gramineus Sol. ex Aiton) – gatunek byliny, należący do rodziny tatarakowatych (Acoraceae). Występuje w Azji południowo-wschodniej i wschodniej. Poza tym uprawiany jako roślina ozdobna także w Polsce. Rośnie w gęstych lasach, na brzegach strumieni i na łąkach[5].

Tatarak trawiasty
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

tatarakowce

Rodzina

tatarakowate

Rodzaj

tatarak

Gatunek

tatarak trawiasty

Nazwa systematyczna
Acorus gramineus Aiton
Hort. Kew. 1: 474 1789[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Tatarak trawiasty 'Pusillus'

Rozmieszczenie edytuj

Zasięg gatunku obejmuje rozległy obszar Azji południowo-wschodniej i wschodniej od północno-wschodnich Indii poprzez Półwysep Indochiński, Filipiny, Chiny po Japonię, Koreę i wschodnią Syberię[5].

Morfologia edytuj

Pokrój i organy podziemne
Roślina osiągająca do 50 cm wysokości. Liście wyrastają dwurzędowo z czołgającego się kłącza o długości do 10 cm i grubości zwykle ok. 0,5 cm[5].
Łodyga i liście
Łodyga kwiatonośna na przekroju jest trójkanciasta, spłaszczona, nierozgałęziona, o wysokości od kilku do 20 cm. Zwieńczona jest kwiatostanem zepchniętym na bok (pozornie bocznym), z powodu pionowo ustawionej liściowej pochwy kwiatostanu (spatha) o długości 10-24 cm i szerokości poniżej 0,5 cm. Liście mieczowate, miękkie i skręcone, ciemnozielone, na szczycie zaostrzone, bez wyraźnego grzbietu. Osiągają zwykle długość 20-45 cm i szerokość od 0,5 do 1 cm[5][6].
Kwiaty
Zebrane w kolbowaty i walcowaty kwiatostan o długości 4–10 (rzadko do 14) cm i szerokości ok. 0,5 cm. Gęsto upakowane w kwiatostanie kwiaty są żółtozielone, małe (do 2 mm średnicy), obupłciowe. Kwiaty są zielone, żółtozielone do nieco białawych, o średnicy do 2 mm. Okwiat składa się z 6 błoniastych działek o długości do 1 mm, na szczycie zaostrzonych lub tępych. Pręcików jest 6, z nitkami nieco spłaszczonymi o długości do 1,5 mm i z pylnikami żółtymi. Słupek jest jeden, na szczycie gąbczasty, stożkowaty i zwieńczony bardzo drobnym znamieniem[5].
Owoce
Podługowato-owalne, gęsto upakowane jagody, o długości nieco ponad 3 mm i szerokości ponad 2 mm, zawierają kilka nasion[5].

Zmienność edytuj

Uprawiane są kultywary:

  • 'Aureovariegata' - o liściach ze żółtymi paskami,
  • 'Variegatus' - o liściach z kremowymi paskami[6],
  • 'Ogon' – liście obrzeżone kremowo[6],
  • 'Pusillus' – rośliny do 10 cm wysokości, odmiana uprawiana w akwariach[6].

Zastosowanie edytuj

  • Roślina ozdobna. Ze względu na niewielkie rozmiary nadaje się do niedużych oczek wodnych. Stosowany także w paludariach i akwariach. Uprawia się go w płytkiej wodzie lub w wilgotnym gruncie strefy brzegowej. Tatarak trawiasty lubi miejsca nasłonecznione. Jest to istotne zwłaszcza dla kultywarów z barwnymi liśćmi – im więcej słońca, tym wyraźniejszy jest wzór na liściach.
  • Roślina lecznicza. Surowiec stanowią kłącza, które mają działanie ogólnie wzmacniające, korzystnie oddziałują na przewód pokarmowy; stosowane są w niestrawności, nieżycie żołądka, poza tym również w depresji, nerwicach lękowych i bezsenności[7].

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  3. Acorus gramineus Aiton. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2014-04-16].
  4. Acorus gramineus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. a b c d e f Acorus gramineus Solander ex Aiton. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2014-04-16].
  6. a b c d Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, s. 54, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
  7. Teresa Lewkowicz-Mosiej: Rośliny lecznicze. Warszawa: Świat Książki, 2012, s. 324. ISBN 978-83-7799-557-0.