Teemu Elomo

fiński hokeista

Teemu Elomo (ur. 13 stycznia 1979 w Turku) – fiński hokeista, reprezentant Finlandii, trener.

Teemu Elomo
Ilustracja
Teemu Elomo w barwach Dragons de Rouen (2012)
Data i miejsce urodzenia

13 stycznia 1979
Turku

Obywatelstwo

Finlandia

Wzrost

181 cm

Pozycja

napastnik (center / prawoskrzydłowy)

Uchwyt

lewy

Draft

NHL 1997, numer: 132 (5 runda)
Dallas Stars

Jego bracia Miika (ur. 1977)[1] i Tommi (ur. 1981)[2] także zostali hokeistami.

Kariera zawodniczaEdytuj

wielopoziomowa lista

Wychowanek klubu TPS w rodzinnym mieście. grał w drużynach juniorskich i zespole seniorskim do 2001. Potem grał w drużynie z Espoo do 2005. Od tego roku przez kolejne cztery sezony grał w szwedzkim klubie Mora IK. W późniejszych latach grał w innych drużynach w ligach europejskich. Na początku 2016 przeszedł do fińskiego klubu TuTo, gdzie trenerem był jego brat Miika.

W barwach juniorskich reprezentacji Finlandii uczestniczył w turniejach mistrzostw świata juniorów do lat 17 edycji 1996, mistrzostw Europy juniorów do lat 18 edycji 1996, 1997, mistrzostw świata juniorów do lat 20 edycji 1998, 1999. W sezonie 2001/2002 występował w seniorskiej reprezentacji kraju.

Kariera trenerskaEdytuj

  •   Olofströms IK (2016-2017), grający trener
  •   Olofströms IK (2017-2018), główny trener
  •   Osby IK (2018-2020), główny trener
  •   Haugesund Seagulls (2020-2022), główny trener
  •   KH Energa Toruń (2022-2023), główny trener

Karierę szkoleniowca rozpoczął jako grający trener w swoim ostatnim klubie, szwedzkim Olofströms IK. Po dwóch latach, w 2018 został trenerem innej szwedzkiej ekipy, Osby IK[3]. Latem 2020 został trenerem norweskiej drużyny Haugesund Seagulls[4]. W maju 2022 został ogłoszony trenerem drużyny KH Energa Toruń w rozgrywkach Polskiej Hokej Ligi[5] (w styczniu tego roku jego brat Miika został szkoleniowcem innego zespołu z tej ligi, STS Sanok[6]). Po sezonie 2022/2023 jego kontrakt został rozwiązany[7].

SukcesyEdytuj

Zawodnicze reprezentacyjne
Zawodnicze klubowe
Trenerskie klubowe
  • Awans do Division 2: 2019 z Osby IK[8]

PrzypisyEdytuj

BibliografiaEdytuj