Teodebert I
Teodebert I – dzielnicowy król frankijski z dynastii Merowingów, panował w Reims i Metzu w l. 534-548. Był synem i następcą Teuderyka I, nieślubnego syna Chlodwiga I.
| |
| król Franków salickich (Metz, Reims) | |
| Okres | od 534 do 548 |
|---|---|
| Poprzednik | Teuderyk I |
| Następca | Teudebald |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | Merowingowie |
| Ojciec | Teuderyk I |
| Żona | Deuteria od 533 do 536 |
| Dzieci | Teudebald, Bertoara |
| Żona | Wizygarda |
| Moneta | |
|
| |
Kiedy Cesarstwo Bizantyńskie prowadziło wojnę z Ostrogotami w Italii, Frankowie zachowali neutralność, za co odstąpiono im Prowansję.
Teodeberta I urażało, że cesarz bizantyjski używa przydomka „frankijski”. Przeprawił się więc przez Alpy i walczył po stronie Ostrogotów przeciw Belizariuszowi. Planował też podbić Bizancjum, ale zmarł na polowaniu raniony przez tura.
Kazał jako pierwszy król frankijski bić złote monety z własnym wizerunkiem jako wyraz opozycji wobec cesarza.
Jego pierwsza żona Deuteria zabiła swą córkę Adię z poprzedniego małżeństwa, gdyż zainteresował się nią Teodebert. Teodebert oddalił ją i poślubił Longobardkę – Wizygardę.
Kronikarze określali tego króla mianem: elegans et utilis [wytworny i użyteczny].
BibliografiaEdytuj
- Gustav Faber, Merowingowie i Karolingowie, PWN, Warszawa 1994, ISBN 83-06-02407-9
| Poprzednik Teuderyk I |
Król Franków salickich (Metz, Reims, Austrazja) 534–548 |
Następca Teudebald |