Teodor Hieronim Lubomirski
Teodor Hieronim Kazimierz Lubomirski (ur. 1720, zm. 20 kwietnia 1761 w Rzeszowie[1]) – polski książę, syn Jerzego Ignacego Lubomirskiego z pierwszego małżeństwa. Żonaty z Eleonorą Małachowską (zm.1761). Pochowany w krypcie Rozwadowie.
Szreniawa bez Krzyża | |
Rodzina | |
---|---|
Data urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona |
Eleonora Małachowska |
Odznaczenia | |
W 1760 odznaczony orderem Orła Białego. Cześnik wielki koronny w 1759 roku, generał lejtnant wojsk koronnych w 1753 roku, generał major kawalerii koronnej od 1752 roku[2], szef regimentu gwardii konnej w latach 1753–1761, pułkownik gwardii koronnej w 1749 roku, starosta bohusławski.
Po śmierci ojca właściciel majątku Lubomirskich linii rzeszowsko-rozwadowskiej. Podział dóbr po Jerzym Ignacym między spadkobiercami zakończył się w 1754 r. Rzeszów i kilka wsi otrzymał Hieronim Teodor, a resztę majątku podzielono między jego przyrodnich braci. Ze względu na fakt, iż spadkobiercy byli nieletni, ich dobrami zarządzała ich matka Joanna ze Steinów[3].
Dzięki przywilejowi targowemu uzyskanemu od króla Augusta III Sasa Lubomirscy zapewnili m.in. ożywienie gospodarcze Rozwadowa i poprawę życia mieszczan rozwadowskich.
Przypisy edytuj
- ↑ Dane biograficzne na stronie Sejmu Wielkiego
- ↑ Tomasz Ciesielski, Generałowie wojska koronnego w latach 1717–1763, w: Organizacja armii w nowożytnej Europie: struktura - urzędy - prawo - finanse, Zabrze 2011, s. 469.
- ↑ Zespół - Szukaj w Archiwach, www.szukajwarchiwach.gov.pl [dostęp 2023-05-05] .
Bibliografia edytuj
- ks. Wilhelm Gaj - Piotrowski. Lubomirscy rodowej linii rzeszowsko- rozwadowskiej. Wyd. Muzeum Regionalne w Stalowej Woli ,2002. ISBN 83-911733-2-1, 83-911733-8-0
- Poczet szlachty galicyjskiej i bukowińskiej, Lwów, 1857, reprint: KAW, Kraków, 1988. TIN: T03125411