Teodor Kantakuzen
Teodor Kantakuzen (gr. Θεόδωρος ὁ Καντακουζηνός, zm. 1184 w Nicei) – bizantyński arystokrata i wojskowy, buntownik w 1184 roku.
Życiorys edytuj
Pochodził z rodziny Kantakuzenów. Pod koniec XII wieku ród ten był jednym z największych posiadaczy ziemskich w Cesarstwie Bizantyńskim. W 1184 zbuntował się przeciw cesarzowi Andronikowi I Komnenowi. Zajął Niceę w Bitynii przy pomocy najemników tureckich. Cesarz wysłał przeciw uzurpatorowi Aleksego Branasa. Oblężenie Nicei przez wojska Branasa i samego cesarza przedłużało się. Podczas jednego z wypadków poza miasto Teodor został schwytany. Żołnierze Andronika ścieli mu głowę, która później obnoszono triumfalnie po ulicach Konstantynopola[1].
Bibliografia edytuj
- Oktawiusz Jurewicz, Andronikos I Komnenos, Warszawa: PWN 1966, s. 108-109.
- Donald M. Nicol, The Byzantine family of Kantakouzenos (Cantacuzenus) ca. 1100-1460: a genealogical and prosopographical study, Washington: Dumbarton Oaks 1968.
- Jean-Claude Cheynet, Pouvoir et contestations à Byzance (963–1210) (= Publications de la Sorbonne. Série Byzantina Sorbonensia, Bd. 9), Reimpression. Publications de la Sorbonne Centre de Recherches d'Histoire et de Civilisation Byzantines, Paris 1996, ISBN 2-85944-168-5, s. 115, Nr. 157.
Przypisy edytuj
- ↑ Oktawiusz Jurewicz, Andronikos I Komnenos, Warszawa: PWN 1966, s. 109.