Teodor Potocki (1730–1812)

poseł, konfederat barski, generał-major artylerii w latach 1789-1790, wojewoda bełski w 1791 roku, starosta olsztyński i smotrycki

Teodor Potocki herbu Pilawa (ur. 10 sierpnia 1730[1] w Smotryczu[potrzebny przypis], zm. 8 sierpnia 1812) – poseł, konfederat barski, generał-major artylerii w latach 1789-1790, wojewoda bełski w 1791 roku, starosta olsztyński i smotrycki.

Teodor Potocki
Ilustracja
Herb
Pilawa
Rodzina

Potoccy herbu Pilawa

Data i miejsce urodzenia

10 sierpnia 1730
Smotrycz

Data śmierci

8 sierpnia 1812

Ojciec

Jan Potocki

Matka

Konstancja Daniłowicz

Żona

Kordula Maria Komorowska
Karolina Sapieha

Dzieci

z Karoliną Sapiehą:
Adam Potocki

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Życiorys edytuj

 
Karolina z Sapiehów (2.v. Sołtykowa)
 
Lampi J.B. Kordula Potocka

Syn Jana, kasztelana bracławskiego i Konstancji Daniłowicz. Był wnukiem Józefa Stanisława, bratem Joachima Karola, ojcem Adama, pułkownika wojsk polskich Księstwa Warszawskiego.

Ożenił się z Karoliną Sapieżanką, córką Aleksandra Michała Sapiehy w 1775. Drugą jego żoną była Kordula Maria Komorowska, siostra Gertrudy, córka Jakuba Komorowskiego, którą poślubił w 1788.

Posiadał majątki ziemskie: Smotrycz, Horodenka, Sawińce.

Poseł ziemi halickiej na sejm 1761 roku. Poseł województwa podlaskiego na sejm 1762 roku[2]. Poseł na sejm 1766 roku z województwa podolskiego[3]. Marszałek podolski w konfederacji radomskiej[4]. W załączniku do depeszy z 2 października 1767 do prezydenta Kolegium Spraw Zagranicznych Imperium Rosyjskiego Nikity Panina, poseł rosyjski Nikołaj Repnin określił go jako posła wątpliwego dla realizacji rosyjskich planów na sejmie 1767 roku, poseł województwa podolskiego na sejm 1767 roku[5]. Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku i poseł na sejm 1776 roku z województwa podolskiego[6]. Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego[7].

W czasie wojny polsko-austriackiej 1809 roku gen. Aleksander Rożniecki powierzył mu stanowisko prezesa dozoru Stanów Krajowych, dając mu do pomocy Franciszka Młockiego, jako wiceprezesa, i 5 konsyliarzy.

W 1767 roku. Za zasługi został odznaczony Orderem Orła Białego 28 maja 1790 roku. W 1783 roku został kawalerem Orderu Świętego Stanisława[8].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Według innych danych, ur. 8 sierpnia 1738[potrzebny przypis]
  2. Wacław Szczygielski: Teodor Potocki h. Pilawa. T. XXVIII. Polski Słownik Biograficzny, 1984-1985. [dostęp 2020-12-31].
  3. Rozalia Kosińska, Sejmiki poselskie 1766 roku, w: Kwartalnik Historyczny, 2019, T. 125, nr 4, s. 880.
  4. Szczęsny Morawski, Materyały do konfederacyi barskiej r. 1767–1768: z niedrukowanych dotąd i nieznanych rękopisów Lwów 1851, s. 28.
  5. Носов Б. В. Установление российского господства в Речи Посполитой. 1756–1768 гг. Moskwa, 2004, s. 664.
  6. Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 528.
  7. Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ... Warszawa, 1791, s. 309.
  8. Zbigniew Dunin-Wilczyński: Order Św. Stanisława. Warszawa, 2006, s. 190.

Linki zewnętrzne edytuj