Terasa Łochowska (315.355) – mikroregion fizycznogeograficzny, stanowiący część mezoregionu Kotliny Toruńskiej[1].

Terasa Łochowska
Ilustracja
Prowincja

Niż Środkowoeuropejski

Podprowincja

Pojezierza Południowobałtyckie

Makroregion

Pradolina Toruńsko-Eberswaldzka

Mezoregion

Kotlina Toruńska

Mikroregion(y)

Terasa Łochowska

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Polska:
woj. kujawsko-pomorskie

Widok z Łochowa w kierunku Doliny Kanału Bydgoskiego

Położenie

edytuj

Mikroregion zajmuje teren położony na zachód od Bydgoszczy oraz na południe od Doliny Kanału Bydgoskiego. W jego skład wchodzi fragment jednostki urbanistycznej Prądy w granicach administracyjnych Bydgoszczy.

Z powodu różnic w użytkowaniu terenu, wydziela się części:

  • Lasy Zamojskie (315.355.01) – obejmujące głównie tereny leśne, stanowiące zachodnie rubieże Puszczy Bydgoskiej;
  • Równinę Łochowską (315.355.02) – obszar użytkowany rolniczo w okolicy Łochowa i Łochowic.

Charakterystyka

edytuj

Mikroregion jest wydzielony w obrębie rozległej pradolinnej terasy IX wyniesionej 66–69 m n.p.m[1]. Od sąsiednich mikroregionów, położonych bliżej Bydgoszczy (Miasto Bydgoszcz Południowe, Wydmy Puszczy Bydgoskiej) odróżnia się brakiem oddziaływań typu miejskiego oraz niewielkim udziałem wydm śródlądowych. W krajobrazie dominują równiny z niewielkimi pagórkami wydmowymi do 3 m wysokości. Warstwy powierzchniowe stanowią piaski, przewarstwione żwirami. Lokalnie na głębokości 1–3 m zalegają gliny piaszczyste, co zmniejsza przepuszczalność podłoża i sprzyja zwiększeniu żyzności siedlisk. Występuje stosunkowo wysoki poziom wód gruntowych, miejscami tereny są zabagnione[1]. Terasa Łochowska występuje na wododziale Odry i Wisły. W 1774 r. przez mikroregion przekopano kanał zasilający w wodę system Kanału Bydgoskiego, a w 1882 r. włączono go w ciąg Kanału Górnonoteckiego[2].

Równina Łochowska stanowi płaski obszar użytkowany rolniczo, z glebami brunatnymi, płowymi i lokalnie czarnymi ziemiami przeciętnej bonitacji. Na terenie tym rozwija się budownictwo mieszkaniowe o charakterze osiedli podmiejskich Bydgoszczy. Natomiast na terenie Lasów Zamojskich występują niewielkie wydmy śródlądowe. Teren ten zajmują bory sosnowe na siedliskach boru świeżego, boru mieszanego, a miejscami boru bagiennego i grądu[1]..

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Banaszak Józef red.: Środowisko przyrodnicze Bydgoszczy. Wydawnictwo Tannan. Bydgoszcz 1996
  2. Woźniak-Hlebionek Agnieszka. Kanał Bydgoski, Brda i Noteć w pruskich planach inwestycyjnych w latach 1773-1915. [w:] Kronika Bydgoska XXIII (2001). Bydgoszcz 2002

Zobacz też

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Banaszak Józef red.: Środowisko przyrodnicze Bydgoszczy. Wydawnictwo Tannan. Bydgoszcz 1996