Terminal Promowy Świnoujście

Terminal Promowy Świnoujście Sp. z o.o.spółka i terminal promowy nad Morzem Bałtyckim, położone we wschodniej części portu morskiego Świnoujście, na wyspie Wolin, w Świnoujściu, w części miasta Warszów. Jeden z czterech polskich terminali promowych (pozostałe znajdują się w GdyniStena Line Terminal Gdynia i Gdańsku: Baza Promowa PŻB i Terminal Promowy Westerplatte).

Terminal Promowy Świnoujście Sp. z o.o.
Ilustracja
Terminal Promowy Świnoujście
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Adres

ul. Dworcowa 1
72-606 Świnoujście

Data założenia

2001

Forma prawna

spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Prezes

Piotr Trojanowski

Nr KRS

0000025277

Położenie na mapie Świnoujścia
Mapa konturowa Świnoujścia, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Terminal Promowy Świnoujście Sp. z o.o.”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Terminal Promowy Świnoujście Sp. z o.o.”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Terminal Promowy Świnoujście Sp. z o.o.”
Ziemia53°54′03,1″N 14°15′31,7″E/53,900861 14,258806
Strona internetowa
Plan portu morskiego Świnoujście z zaznaczonym Terminalem Promowym Świnoujście

Historia edytuj

Pierwsze powojenne połączenie promowe ze Świnoujścia (przystań Odra Port przy stacji o ówcześnie tej samej nazwie) do Trelleborga uruchomiono 20 lutego 1948[potrzebny przypis]. Początkowo obsługiwały je trzy parowe statki pasażerskie bandery szwedzkiej (SS Starke, który zainaugurował przewozy na tej linii, oraz SS Drottning Victoria i SS Konung Gustav V) przystosowane do przewozu wagonów kolejowych, należące do Statens Järnvägar (SJ; szwedzkie koleje państwowe). SS Drottning Victoria i SS Konung Gustav V od listopada 1945 pływały na linii Trelleborg – Gdańsk, a następnie wraz z SS Starke pomiędzy 1946 a 1948 na linii Trelleborg – Gdynia, po czym przeniesiono je na linię do Świnoujścia. Promy obsługiwały także pasażerskie przewozy kolejowe, m.in. pociąg pasażerski Balt-Orient-Express[1] od 1948 w relacji SztokholmBelgrad, a od początku lat 50. w relacji Sztokholm – Sofia, który w swoim składzie posiadał wagony bezpośrednie m.in. w relacjach Trelleborg – Praga[potrzebny przypis]. Do 1954, do momentu likwidacji linii, pływały na niej polski prom SS Kopernik, oraz szwedzka jednostka Vasa.

Żeglugę promową przywrócono w 1964 roku połączeniem Świnoujście – RønneYstad obsługiwanym przez krótki czas przez duński prom MF Jens Kofoed. Później na linię wszedł zakupiony przez PŻM od Finnlines MF Gryf (ex Hansa Express, Finndana).

1 kwietnia 1977 terminal przekazany został przez Zarząd Portów Szczecin-Świnoujście Polskiej Żegludze Bałtyckiej – nowo powstałej firmie, która de facto już od 8 marca obsługiwała promy w Świnoujściu. Nosił wówczas nazwę Bazy Promów Morskich PŻB. 16 czerwca tego samego roku, przedsiębiorstwo uruchomiło kolejną linię – do Kopenhagi. W późniejszych latach oferowano również połączenia promowe na przedłużonej linii kopenhaskiej: do Felixstowe – w 1978 i Travemünde – na przełomie lat 1982/1983. W latach 1995–2000 działała linia Świnoujście – Malmö, zaś na przełomie lat 2002/2003 linia kopenhaska doczekała się kolejnej wariacji: Świnoujście – Ystad – Kopenhaga. 31 października 2010[2] zostały zamknięte bezpośrednia linia do Kopenhagi obsługiwana przez MF Pomerania oraz linia sezonowa na Bornholm. Teraz na Bornholm można dostać się dzięki taryfie Unity Line z przejazdu na trasie Świnoujście – Ystad z przesiadką na katamaran HSC Leonora Christina lub HSC Villum Clausen (ten w sezonie letnim) i nimi dotrzeć na Bornholm.

9 czerwca 1994 zakończono budowę nowego budynku Dworca Morskiego. PŻB była właścicielem terminalu do 2001 roku. Od 1 sierpnia 2001 terminal działa jako samodzielne przedsiębiorstwo będące własnością spółki Polskie Terminale z siedzibą w Szczecinie, w której 100% udziałów ma Zarząd Morskich Portów Szczecin i Świnoujście.

W 2015 roku terminal został rozbudowany o nowe nabrzeże, umożliwiające obsługę statków do długości 220 metrów[3].

Połączenia edytuj

Z terminalu odprawiane są promy do Szwecji – do Trelleborga i Ystad.

Linia Operator Czas
podróży
Jednostki
Świnoujście ↔ Trelleborg
(od 5 lutego 2007)
TT-Line
Unity Line
7 godz. MF Nils Dacke
MF Galileusz, MF Gryf
MF Wolin
Świnoujście ↔ Ystad
(od 1964)
Polferries
Unity Line
7 godz. MF Mazovia, MF Baltivia, MF Cracovia, MF Jan Śniadecki, MF Kopernik, MF Polonia, MF Skania

Do terminalu prowadzi droga krajowa nr 3, będąca jednocześnie częścią europejskiej trasy E65. Terminal posiada połączenia lądowe (drogowe i kolejowe) oraz wodne (poprzez tor wodny Świnoujście–Szczecin) ze Szczecinem i resztą kraju.

Terminal stanowi element polskiej infrastruktury transportowej, funkcjonując również jako morskie przejście graniczne Świnoujście. Jest istotnym węzłem komunikacyjnym transportu środkowoeuropejskiego, łączącym Skandynawię ze środkową i południową Europą; w przeszłości umożliwiał także połączenia promowe z Europą zachodnią[4][5][6].

Wyposażenie terminalu edytuj

Dane nt. wyposażenia terminalu[7][3]
Nazwa nabrzeża długość głębokość pasażerowie samochody
osobowe
samochody
ciężarowe
wagony
kolejowe
Nabrzeże nr 1 242 m 13 m      
Nabrzeże nr 2 193 m 11 m        
Nabrzeże nr 3 194 m 9,5 m        
Nabrzeże nr 4 184 m 9,5 m        
Nabrzeże nr 5 196 m 9,5 m        
Nabrzeże nr 6[8] 154 m 9,5 m        

Przeładunki w 2016[9] edytuj

  • pasażerowie: 1 041 347
  • samochody osobowe: 259 896
  • samochody ciężarowe: 406 318
  • wagony kolejowe: 9 145
  • ładunki netto: 9 145 ton

Możliwości przeładunkowe edytuj

Dziennie:

  • 10 000 pasażerów
  • 3000 samochodów osobowych
  • 3000 samochodów ciężarowych
  • 500 wagonów kolejowych
  • 35 000 ton ładunków

Rocznie:

  • 2-3 mln pasażerów
  • 0,5-0,8 mln samochodów osobowych
  • 0,5-0,8 mln samochodów ciężarowych
  • 100 000 wagonów kolejowych
  • 9 000 000 ton ładunków

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. trains-worldexpresses.com
  2. money.pl: Po 33 latach znikają promy do Kopenhagi. [dostęp 2010-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-03)].
  3. a b Wyborcza.pl, wyborcza.biz [dostęp 2018-01-16].
  4. Odległości w km od Warszawy do stolic państw europejskich, [w:] Samochodowy atlas Polski 1:500 000, wyd. V, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1979, ISBN 83-7000-017-7.
  5. Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. V. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1979. ISBN 83-7000-017-7. [Połączenie promowe oznaczone jako Prom samochodowy Świnoujście-København-London (Felixstowe)]
  6. Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. IX. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1985. [Połączenie promowe oznaczone jako Prom samochodowy Świnoujście-København-Travemünde]
  7. dane ze strony TPŚ
  8. Nabrzeże nr 6 należy do Marynarki Wojennej, z możliwością wykorzystania go do cywilnej eksploatacji, co wykorzystuje operator Polferries stając tam w każdą sobotę promem MF Baltivia.
  9. Terminal Promowy Świnoujście - Przeładunki, www.sft.pl [dostęp 2018-01-16] (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj