Termy Trajana
Termy Trajana[1] (łac. Thermae Traiani; wł. Terme di Traiano) – nieistniejący obecnie kompleks łaźni publicznych w Rzymie, znajdujący się na wzgórzu Oppius, stanowiącym część Eskwilinu.
 Zachowana południowo-zachodnia eksedra term | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku | |
| Rozpoczęcie budowy |
104 |
| Ukończenie budowy |
109 |
Położenie na mapie Rzymu  | |
Położenie na mapie Włoch  | |
Położenie na mapie Lacjum  | |
| 41,89187°N 12,49628°E/41,891867 12,496281 | |
Dzięki stemplom wybitym na cegłach i innym informacjom źródłowym wiadomo, że budowę term rozpoczęto w 104 roku i oddano je do użytku w dniu 22 czerwca 109 roku[2]. Wzniesiono je na terenach zajmowanych wcześniej przez Złoty Dom cesarza Nerona, obok łaźni wybudowanych trzy dekady wcześniej przez Tytusa[3]. Zgodnie z informacją przekazaną przez Kasjusza Diona projektantem budynku był Apollodoros z Damaszku[2]. Wodę do łaźni doprowadzał wybudowany równolegle z nimi akwedukt Aqua Traiana[2]. Nakryty sklepieniem krzyżowym wykonanym z betonu budynek, poza pomieszczeniami kąpielowymi nieodłącznymi dla term (frigidarium, tepidarium, caldarium), basenem (natatio) i dwiema palestrami, mieścił także ogrody i bibliotekę[3].
Termy Trajana pełniły swoją funkcję do końca starożytności, w okresie średniowiecza zaczęto wykorzystywać je jako źródło darmowego budulca. W XVI i XVII wieku wciąż można było oglądać jeszcze ruiny term, które dziś znane są z wykonanych przez ówczesnych artystów szkiców[2]. Do końca XVIII wieku większość z nich została jednak rozebrana i do dziś zachowały się jedynie dwie eksedry, w północno-wschodniej i południowo-zachodniej części dawnego budynku[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Polski egzonim wprowadzony na 123. posiedzeniu KSNG.
- ↑ a b c d e Encyclopedia of the History of Classical Archaeology. Edited by Nancy Thomson de Grummond. London: Routledge, 1996, s. 134-135. ISBN 1-884964-80-X.
- ↑ a b Fred S. Kleiner: A History of Roman Art, Enhanced Edition. Boston: Wadsworth, 2010, s. 164. ISBN 978-0-495-90987-3.