Timo Glock

niemiecki kierowca wyścigowy

Timo Glock (ur. 18 marca 1982 w Lindenfels) – niemiecki kierowca wyścigowy.

Timo Glock
Ilustracja
Timo Glock podczas Grand Prix Kanady 2011
Państwo

 Niemcy

Data i miejsce urodzenia

18 marca 1982
Lindenfels

Sukcesy

2001: Formuła BMW (mistrz)
2007: Seria GP2 (mistrz)

Strona internetowa
Glock podczas trzeciego treningu do Grand Prix Japonii 2009

Życiorys edytuj

2004 edytuj

W sezonie 2004 występował w Formule 1 jako kierowca testowy w zespole Jordan Grand Prix. 13 czerwca zadebiutował jako kierowca wyścigowy w GP Kanady w miejsce chorego Giorgio Pantano. Zajął siódme miejsce i dołączył tym samym do grona nielicznych kierowców, którzy w swoim debiucie wywalczyli punkty. Dostał również szanse w trzech ostatnich wyścigach w Chinach, Japonii i Brazylii. We wszystkich trzech wyścigach zajmował 15. miejsca.

2005 edytuj

Po rozpadzie zespołu Jordan w 2005 roku ścigał się w Amerykańskiej serii Champ Car dla stajni Rocketsports Racing. Zajął ósme miejsce w klasyfikacji generalnej, co nie było spektakularnym sukcesem.

2006 edytuj

Kolejny sezon spędził w serii GP2, ścigając się dla brytyjskiej ekipy iSport International. Brał jednak udział w wyścigach w drugiej części sezonu, gdyż wcześniej ustępował miejsca Tristanowi Gommendy`emu. Nie przeszkodziło mu to w zwycięstwie w dwóch wyścigach i zajęciu 4. miejsca w klasyfikacji generalnej. W listopadzie rozpoczął testowanie bolidów Formuły 1 dla zespołu BMW Sauber.

2007 edytuj

Timo ponownie zasiadł za sterami bolidu GP2 ekipy iSport International, zdobywając mistrzostwo serii. Nadal miał ważny kontrakt z BMW Sauber, dla którego był pierwszym kierowcą testowym.

Powrót do Formuły 1 (2008) edytuj

Po udanym sezonie 2007 Glock został zatrudniony przez zespół Toyota. Jego partnerem w sezonie 2008 został Jarno Trulli.

16 marca w Grand Prix Australii nie ukończył wyścigu. Powodem był wypadek na 43 okrążeniu na zakręcie numer 12. Glock pojechał za daleko na pobocze, potem jego bolid kilka razy odbijał się po torze, wykonał kilka piruetów i uderzył w ścianę. Wprowadzono samochód bezpieczeństwa na tor. Niemiec startował z 19 pozycji. Obniżono mu pozycję o 5 miejsc za wymianę skrzyni biegów i drugie 5 za blokowanie Marka Webbera podczas kwalifikacji.

23 marca w Grand Prix Malezji na 2 okrążeniu musiał zrezygnować z dalszego wyścigu po kolizji z Nico Rosbergiem.

6 kwietnia w Grand Prix Bahrajnu zajął 9 pozycję. Startował z 13 pozycji.

27 kwietnia w Grand Prix Hiszpanii zajął 11 pozycję. Startował z 14 pozycji.

11 maja w Grand Prix Turcji zajął 13 pozycję. Startował z 15 pozycji.

25 maja w Grand Prix Monako zajął 12 pozycję. Startował z 11 pozycji.

8 czerwca w Grand Prix Kanady zajął 4 pozycję zdobywając pierwsze 5 punktów w sezonie. Startował z 11 pozycji.

22 czerwca w Grand Prix Francji zajął 11 pozycję. Startował z 10 pozycji.

6 lipca w Grand Prix Wielkiej Brytanii zajął 12 pozycję, tę samą z której startował.

20 lipca w Grand Prix Niemiec Glock zakończył udział w wyścigu na betonowej barierze na 30 okrążeniu, tuż przed prostą startową. Powodem był wypadek, na skutek uszkodzonego tylnego zawieszenia. Startował z 11 pozycji.

3 sierpnia podczas Grand Prix Węgier, Glock zajął 2. miejsce w wyścigu, tuż za Heikki Kovalainenem. Startował z 5 pozycji.

24 sierpnia podczas Grand Prix Europy startując z 13 pozycji, wyścig zakończył na 7, zdobywając kolejne 2 punkty.

7 września podczas Grand Prix Belgii dojeżdżając na 8 pozycji stracił ją na rzecz Marka Webbera dostając karę 25 sekund za wyprzedzenie go w strefie żółtej flagi. Spadł na 9 pozycję. Startował z 13 pozycji.

14 września do Grand Prix Włoch wystartował z 9 pozycji dojeżdżając na metę jako 11.

28 września podczas Grand Prix Singapuru w swoim pierwszym nocnym wyścigu po raz kolejny zakwalifikował się do Q3 wywalczając 8 pozycję startową dojechał w wyścigu na dobrej 4 pozycji.

12 października podczas Grand Prix Japonii w Q1 uzyskał najlepszy czas, ale ostatecznie wywalczył 8 pozycję startową. Wyścigu nie ukończył z powodu problemów technicznych.

17 października w Grand Prix Chin zakwalifikował się na 13 miejscu. Wyścig ukończył na punktowanej 7 pozycji.

2 listopada wystartował do Grand Prix Brazylii z 10 miejsca. W wyścigu doszło jednak do nieprzyjemnej sytuacji dla Niemca, przez co był wrogiem numer jeden w Brazylii. Zaczęło się od tego, kiedy postanowił zaryzykować pozostaniem na torze na gładkich oponach w ciągle pogarszających się warunkach. Na okrążenie przed metą znajdował się wówczas na czwartej pozycji, dzięki czemu Felipe Massa miał zagwarantowany tytuł. Jednak na ostatnim okrążeniu został wyprzedzony przez Sebastiana Vettela i Lewisa Hamiltona będących na deszczowym ogumieniu. Dzięki temu to Hamilton, a nie Massa został mistrzem świata. Glock ukończył wyścig na 6 miejscu kilka sekund za Brytyjczykiem.

Ostatecznie Niemiec ukończył sezon na 10 miejscu w klasyfikacji generalnej z dorobkiem 25 punktów.

2009 edytuj

W sezonie 2009 ponownie reprezentował barwy japońskiego zespołu. 3 października, podczas sesji kwalifikacyjnej przed Grand Prix Japonii, Glock wypadł z ostatniego zakrętu toru Suzuka, uderzając z dużą siłą w bariery ochronne. Badania przeprowadzone w szpitalu w Yokkaichi bezpośrednio po wypadku nie wykazały poważnych obrażeń u kierowcy, jednak ze względów bezpieczeństwa nie wystartował on w wyścigu[1]. Na tydzień przed Grand Prix Brazylii Toyota ogłosiła, iż Glock nie weźmie udziału również w kolejnym wyścigu, gdzie zostanie zastąpiony przez dotychczasowego kierowcę testowego zespołu, Kamui Kobayashiego. Przyczyną tej decyzji były badania przeprowadzone w Niemczech, które wykazały u Glocka uszkodzenie kręgu[2]. Przed finałowym Grand Prix sezonu w Abu Zabi jego stan zdrowia nie uległ wystarczającej poprawie, przez co zespół ponownie zdecydował o zastąpieniu go przez Kobayashiego[3].

2010 edytuj

 
Niemiec podczas treningu przed GP Bahrajnu 2010

17 października 2009 ogłoszone zostało podpisanie umowy Timo Glocka z zespołem Virgin Racing na starty w sezonie 2010[4]. Pierwsze trzy wyścigi tego sezonu były dla zawodnika pechowe. 14 marca przystąpił do wyścigu o GP Bahrajnu, lecz na 16 okrążeniu w jego bolidzie awarii uległa skrzynia biegów[5].

Wyniki edytuj

Formuła 1 edytuj

Sezon Zespół Samochód Pozycje startowe / w wyścigach
Silnik 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
2004                                    
  Jordan Grand Prix   Jordan Grand Prix
Ford RS2 3.0 V10
995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 16 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 17 17 18
  Ford
RS2 3.0 V10
995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 07 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 15 15 15
2008                                    
  Panasonic Toyota Racing   Panasonic Toyota Racing
RVX-08 2.4 V8
09 10 13 14 15 11 11 10 12 11 05 13 13 09 08 08 13 10
  Toyota
RVX-09 2.4l V8
989NU 989NU 09 11 13 12 04 11 12 989NU 02 07 09 11 04 989NU 07 06
2009                                  
  Panasonic Toyota Racing   Panasonic Toyota Racing
RVX-09 2,4l V8
19 05 14 02 06 20 13 08 19 14 13 07 16 07 14 995- 995-
  Toyota
RVX-09 2.4l V8
04 03 07 07 10 10 08 09 09 06 14 10 11 02 992NW 995- 995-
2010                                      
  Virgin Racing   Virgin
VR-01
19 21 16 19 21 20 21 21 22 20 23 19 20 24 18 22 19 17 21
  Cosworth
CA 2010
989NU 989NU 989NU 992NW 18 989NU 18 989NU 18 18 18 16 18 17 989NU 14 989NU 20 989NU
2011                                      
  Marussia Virgin Racing   Virgin
MVR-02
21 21 22 22 20 21 22 21 20 20 20 19 21 21 21 21 24 20 24
  Cosworth
CA2011
990NS 16 21 992NW 19 989NU 15 21 16 17 17 18 15 989NU 20 18 989NU 19 989NU
2012                                        
  Marussia F1 Team   Marussia
MR01
20 20 20 23 21 19 21 995- 20 22 22 20 19 20 18 20 21 21 19 21
  Cosworth
CA2012
14 17 19 19 18 14 989NU 995- 18 22 21 15 17 12 16 18 20 14 19 16

GP2 edytuj

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2006  
VAL
 
VAL
 
SMR
 
SMR
 
NÜR
 
NÜR
 
ESP
 
ESP
 
MON
 
GBR
 
GBR
 
FRA
 
FRA
 
HOC
 
HOC
 
HUN
 
HUN
 
TUR
 
TUR
 
ITA
 
ITA
58 4
BCN Competition 16 8 7 4 17 NU 11 10 NU 2 - - - - - - - - - - -
iSport International - - - - - - - - - - 6 1 4 3 1 2 5 4 4 NU NW
2007 iSport International  
BHR
 
BHR
 
ESP
 
ESP
 
MON
 
FRA
 
FRA
 
GBR
 
GBR
 
DEU
 
DEU
 
HUN
 
HUN
 
TUR
 
TUR
 
ITA
 
ITA
 
BEL
 
BEL
 
VAL
 
VAL
88 1
2 2 2 1 3 NU NU NU NU 1 5 10 NU 4 1 3 1 17 NW 7 1

Rekordy edytuj

Rekord Liczba
Rekord toru Valencia Street Circuit 1:38.683 (2009)[6]

Przypisy edytuj

  1. Glock to miss the Japanese Grand Prix. formula1.com, 2009-10-04. [dostęp 2009-11-18]. (ang.).
  2. Michał Roszczyn: Kobayashi zastąpi Glocka w GP Brazylii. f1wm.pl, 2009-10-11. [dostęp 2009-11-18]. (pol.).
  3. Marek Roczniak: Kobayashi wystartuje także w GP Abu Zabi. f1wm.pl, 2009-10-27. [dostęp 2009-11-18]. (pol.).
  4. Glock to lead Manor GP line-up for 2010. formula1.com, 2009-11-17. [dostęp 2009-11-18]. (ang.).
  5. Gulf Air Bahrain Grand Prix 2010 – Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2013-01-22]. (pol.).
  6. 2010 FORMULA 1 TELEFÓNICA GRAND PRIX OF EUROPE. formula1.com. [dostęp 2016-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-24)]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj