Tom Nijssen

tenisista holenderski

Tom Nijssen (ur. 1 października 1964 w Maastricht) − holenderski tenisista, zwycięzca French Open 1989 i US Open 1991 w grze mieszanej, reprezentant w Pucharze Davisa.

Tom Nijssen
Państwo

 Holandia

Data i miejsce urodzenia

1 października 1964
Maastricht

Wzrost

175 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

1984

Zakończenie kariery

1998

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

87 (17 kwietnia 1989)

Australian Open

3R (1989)

Roland Garros

1R (1986, 1987, 1989)

Wimbledon

2R (1989)

US Open

1R (1989)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

11

Najwyżej w rankingu

10 (11 maja 1992)

Australian Open

QF (1992, 1994)

Roland Garros

QF (1991)

Wimbledon

QF (1994)

US Open

QF (1994)

Kariera tenisowa

edytuj

Nijssen występował w gronie tenisistów profesjonalnych w latach 1984−1998.

Sukcesy odnosił głównie jako deblista osiągając 25 finałów turniejów ATP World Tour, z czego 11 wygrał. Największe sukcesy odnosił w latach 1991−1994, kiedy tworzył duet z Cyrilem Sukiem. Holendersko−czeski debel czterokrotnie w tym czasie zakwalifikował się do deblowego ATP World Tour World Championships (dla ośmiu najlepszych par świata). Nijssen i Suk przegrali wszystkie mecze (12 porażek w czterech edycjach), za każdym razem odpadając po etapie meczów grupowych. Pięciokrotnie byli w ćwierćfinałach turniejów wielkoszlemowych (1991 French Open, 1992 Australian Open, 1994 Australian Open, Wimbledon i US Open).

Wraz z rodaczką Manon Bollegraf odniósł 2 zwycięstwa wielkoszlemowe w mikście. Sukcesy te miały miejsce w 1989 roku podczas French Open i 1991 roku na US Open. W 1993 roku był również finalistą z Bollegraf na Wimbledonie.

Na przełomie lat 80. i 90. Nijssen łączył występy deblowe z grą pojedynczą. W 1989 roku był m.in. w 3 rundzie Australian Open (pokonał Slobodana Živojinovicia, przegrał z Goranem Ivaniševiciem), 4 rundzie w Miami, półfinale turnieju we Frankfurcie, ćwierćfinale w Birmingham. Ćwierćfinały turniejowe osiągnął ponadto w 1987 roku w Bostonie i Hongkongu oraz w 1993 roku w Bolzano. Ostatni raz w grze pojedynczej w turnieju zawodowym Nijssen wystąpił w 1995 roku.

W latach 1986−1990 Nijssen bronił barw narodowych w Pucharze Davisa. Bilans jego występów w tych rozgrywkach wynosi 8 zwycięstw i 9 porażek. W 1989 roku przyczynił się do awansu Holandii do najwyższej klasy rozgrywkowej Pucharu Davisa - grupy światowej, zdobywając w meczu z Indonezją 2 punkty singlowe i punkt deblowy wspólnie z Michielem Schapersem.

W rankingu gry pojedynczej Nijssen najwyżej był na 87. miejscu (17 kwietnia 1989), a w klasyfikacji gry podwójnej na 10. pozycji (11 maja 1992).

Finały w turniejach ATP World Tour

edytuj
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra mieszana (2–1)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 10 czerwca 1989 French Open, Paryż Ceglana   Manon Bollegraf   Arantxa Sánchez Vicario
  Horacio de la Peña
6:3, 6:7, 6:2
Zwycięzca 2. 7 września 1991 US Open, Nowy Jork Twarda   Manon Bollegraf   Arantxa Sánchez Vicario
  Emilio Sánchez
6:2, 7:6
Finalista 1. 4 lipca 1993 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Manon Bollegraf   Martina Navrátilová
  Mark Woodforde
3:6, 4:6

Gra podwójna (11–14)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 3 sierpnia 1986 Hilversum Ceglana   Johan Vekemans   Miloslav Mečíř
  Tomáš Šmíd
4:6, 2:6
Finalista 2. 21 czerwca 1987 Ateny Ceglana   Jaroslav Navrátil   Tore Meinecke
  Ricki Osterthun
2:6, 6:3, 2:6
Finalista 3. 2 sierpnia 1987 Hilversum Ceglana   Jaroslav Navrátil   Wojciech Fibak
  Miloslav Mečíř
6:7, 7:5, 2:6
Zwycięzca 1. 26 października 1987 Tokio Dywanowa (hala)   Broderick Dyke   Sammy Giammalva Jr.
  Jim Grabb
6:3, 6:2
Zwycięzca 2. 28 lutego 1988 Metz Dywanowa (hala)   Jaroslav Navrátil   Rill Baxter
  Nduka Odizor
6:2, 6:7, 7:6
Zwycięzca 3. 16 października 1988 Tuluza Twarda (hala)   Ricki Osterthun   Mansur Bahrami
  Guy Forget
6:3, 6:4
Finalista 4. 23 października 1988 Frankfurt Dywanowa (hala)   Jeremy Bates   Rüdiger Haas
  Goran Ivanišević
6:1, 5:7, 3:6
Zwycięzca 4. 27 listopada 1988 Bruksela Dywanowa (hala)   Wally Masur   John Fitzgerald
  Tomáš Šmíd
7:5, 7:6
Finalista 5. 12 lutego 1990 Mediolan Dywanowa (hala)   Udo Riglewski   Omar Camporese
  Diego Nargiso
4:6, 4:6
Finalista 6. 25 lutego 1990 Stuttgart Dywanowa (hala)   Michael Mortensen   Jakob Hlasek
  Guy Forget
3:6, 2:6
Finalista 7. 10 lutego 1991 Mediolan Dywanowa (hala)   Cyril Suk   Omar Camporese
  Goran Ivanišević
4:6, 6:7
Finalista 8. 7 kwietnia 1991 Estoril Ceglana   Cyril Suk   Paul Haarhuis
  Mark Koevermans
3:6, 3:6
Zwycięzca 5. 6 października 1991 Tuluza Twarda (hala)   Cyril Suk   Jeremy Bates
  Kevin Curren
4:6, 6:3, 7:6
Zwycięzca 6. 20 października 1991 Lyon Dywanowa (hala)   Cyril Suk   Steve DeVries
  David Macpherson
7:6, 6:3
Finalista 9. 27 października 1991 Sztokholm Dywanowa (hala)   Cyril Suk   John Fitzgerald
  Anders Järryd
5:7, 2:6
Zwycięzca 7. 23 lutego 1992 Stuttgart Dywanowa (hala)   Cyril Suk   John Fitzgerald
  Anders Järryd
6:3, 6:7, 6:3
Zwycięzca 8. 4 października 1992 Bazylea Twarda (hala)   Cyril Suk   Karel Nováček
  David Rikl
6:3, 6:4
Finalista 10. 18 października 1992 Bolzano Dywanowa (hala)   Cyril Suk   Anders Järryd
  Bent-Ove Pedersen
5:7, 2:6
Finalista 11. 14 lutego 1993 Mediolan Dywanowa (hala)   Cyril Suk   Mark Kratzmann
  Wally Masur
6:4, 3:6, 4:6
Zwycięzca 9. 25 lipca 1993 Stuttgart Ceglana   Cyril Suk   Gary Muller
  Piet Norval
7:6, 6:3
Finalista 12. 7 listopada 1993 Paryż Dywanowa (hala)   Cyril Suk   Byron Black
  Jonathan Stark
6:4, 5:7, 2:6
Zwycięzca 10. 9 stycznia 1994 Oʻahu Twarda   Cyril Suk   Alex O’Brien
  Jonathan Stark
6:4, 6:4
Zwycięzca 11. 13 lutego 1994 Mediolan Dywanowa (hala)   Cyril Suk   Hendrik Jan Davids
  Piet Norval
4:6, 7:6, 7:6
Finalista 13. 14 kwietnia 1996 Estoril Ceglana   Greg Van Emburgh   Tomás Carbonell
  Francisco Roig
3:6, 2:6
Finalista 14. 18 stycznia 1998 Auckland Twarda   Jeff Tarango   Patrick Galbraith
  Brett Steven
4:6, 2:6

Bibliografia

edytuj