Tom Nijssen
Tom Nijssen (ur. 1 października 1964 w Maastricht) − holenderski tenisista, zwycięzca French Open 1989 i US Open 1991 w grze mieszanej, reprezentant w Pucharze Davisa.
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1 października 1964 |
Wzrost |
175 cm |
Gra |
praworęczna |
Status profesjonalny |
1984 |
Zakończenie kariery |
1998 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
0 |
Najwyżej w rankingu |
87 (17 kwietnia 1989) |
Australian Open |
3R (1989) |
Roland Garros |
1R (1986, 1987, 1989) |
Wimbledon |
2R (1989) |
US Open |
1R (1989) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
11 |
Najwyżej w rankingu |
10 (11 maja 1992) |
Australian Open |
QF (1992, 1994) |
Roland Garros |
QF (1991) |
Wimbledon |
QF (1994) |
US Open |
QF (1994) |
Kariera tenisowa
edytujNijssen występował w gronie tenisistów profesjonalnych w latach 1984−1998.
Sukcesy odnosił głównie jako deblista osiągając 25 finałów turniejów ATP World Tour, z czego 11 wygrał. Największe sukcesy odnosił w latach 1991−1994, kiedy tworzył duet z Cyrilem Sukiem. Holendersko−czeski debel czterokrotnie w tym czasie zakwalifikował się do deblowego ATP World Tour World Championships (dla ośmiu najlepszych par świata). Nijssen i Suk przegrali wszystkie mecze (12 porażek w czterech edycjach), za każdym razem odpadając po etapie meczów grupowych. Pięciokrotnie byli w ćwierćfinałach turniejów wielkoszlemowych (1991 French Open, 1992 Australian Open, 1994 Australian Open, Wimbledon i US Open).
Wraz z rodaczką Manon Bollegraf odniósł 2 zwycięstwa wielkoszlemowe w mikście. Sukcesy te miały miejsce w 1989 roku podczas French Open i 1991 roku na US Open. W 1993 roku był również finalistą z Bollegraf na Wimbledonie.
Na przełomie lat 80. i 90. Nijssen łączył występy deblowe z grą pojedynczą. W 1989 roku był m.in. w 3 rundzie Australian Open (pokonał Slobodana Živojinovicia, przegrał z Goranem Ivaniševiciem), 4 rundzie w Miami, półfinale turnieju we Frankfurcie, ćwierćfinale w Birmingham. Ćwierćfinały turniejowe osiągnął ponadto w 1987 roku w Bostonie i Hongkongu oraz w 1993 roku w Bolzano. Ostatni raz w grze pojedynczej w turnieju zawodowym Nijssen wystąpił w 1995 roku.
W latach 1986−1990 Nijssen bronił barw narodowych w Pucharze Davisa. Bilans jego występów w tych rozgrywkach wynosi 8 zwycięstw i 9 porażek. W 1989 roku przyczynił się do awansu Holandii do najwyższej klasy rozgrywkowej Pucharu Davisa - grupy światowej, zdobywając w meczu z Indonezją 2 punkty singlowe i punkt deblowy wspólnie z Michielem Schapersem.
W rankingu gry pojedynczej Nijssen najwyżej był na 87. miejscu (17 kwietnia 1989), a w klasyfikacji gry podwójnej na 10. pozycji (11 maja 1992).
Finały w turniejach ATP World Tour
edytujLegenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra mieszana (2–1)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 10 czerwca 1989 | French Open, Paryż | Ceglana | Manon Bollegraf | Arantxa Sánchez Vicario Horacio de la Peña |
6:3, 6:7, 6:2 |
Zwycięzca | 2. | 7 września 1991 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Manon Bollegraf | Arantxa Sánchez Vicario Emilio Sánchez |
6:2, 7:6 |
Finalista | 1. | 4 lipca 1993 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Manon Bollegraf | Martina Navrátilová Mark Woodforde |
3:6, 4:6 |
Gra podwójna (11–14)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 3 sierpnia 1986 | Hilversum | Ceglana | Johan Vekemans | Miloslav Mečíř Tomáš Šmíd |
4:6, 2:6 |
Finalista | 2. | 21 czerwca 1987 | Ateny | Ceglana | Jaroslav Navrátil | Tore Meinecke Ricki Osterthun |
2:6, 6:3, 2:6 |
Finalista | 3. | 2 sierpnia 1987 | Hilversum | Ceglana | Jaroslav Navrátil | Wojciech Fibak Miloslav Mečíř |
6:7, 7:5, 2:6 |
Zwycięzca | 1. | 26 października 1987 | Tokio | Dywanowa (hala) | Broderick Dyke | Sammy Giammalva Jr. Jim Grabb |
6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 2. | 28 lutego 1988 | Metz | Dywanowa (hala) | Jaroslav Navrátil | Rill Baxter Nduka Odizor |
6:2, 6:7, 7:6 |
Zwycięzca | 3. | 16 października 1988 | Tuluza | Twarda (hala) | Ricki Osterthun | Mansur Bahrami Guy Forget |
6:3, 6:4 |
Finalista | 4. | 23 października 1988 | Frankfurt | Dywanowa (hala) | Jeremy Bates | Rüdiger Haas Goran Ivanišević |
6:1, 5:7, 3:6 |
Zwycięzca | 4. | 27 listopada 1988 | Bruksela | Dywanowa (hala) | Wally Masur | John Fitzgerald Tomáš Šmíd |
7:5, 7:6 |
Finalista | 5. | 12 lutego 1990 | Mediolan | Dywanowa (hala) | Udo Riglewski | Omar Camporese Diego Nargiso |
4:6, 4:6 |
Finalista | 6. | 25 lutego 1990 | Stuttgart | Dywanowa (hala) | Michael Mortensen | Jakob Hlasek Guy Forget |
3:6, 2:6 |
Finalista | 7. | 10 lutego 1991 | Mediolan | Dywanowa (hala) | Cyril Suk | Omar Camporese Goran Ivanišević |
4:6, 6:7 |
Finalista | 8. | 7 kwietnia 1991 | Estoril | Ceglana | Cyril Suk | Paul Haarhuis Mark Koevermans |
3:6, 3:6 |
Zwycięzca | 5. | 6 października 1991 | Tuluza | Twarda (hala) | Cyril Suk | Jeremy Bates Kevin Curren |
4:6, 6:3, 7:6 |
Zwycięzca | 6. | 20 października 1991 | Lyon | Dywanowa (hala) | Cyril Suk | Steve DeVries David Macpherson |
7:6, 6:3 |
Finalista | 9. | 27 października 1991 | Sztokholm | Dywanowa (hala) | Cyril Suk | John Fitzgerald Anders Järryd |
5:7, 2:6 |
Zwycięzca | 7. | 23 lutego 1992 | Stuttgart | Dywanowa (hala) | Cyril Suk | John Fitzgerald Anders Järryd |
6:3, 6:7, 6:3 |
Zwycięzca | 8. | 4 października 1992 | Bazylea | Twarda (hala) | Cyril Suk | Karel Nováček David Rikl |
6:3, 6:4 |
Finalista | 10. | 18 października 1992 | Bolzano | Dywanowa (hala) | Cyril Suk | Anders Järryd Bent-Ove Pedersen |
5:7, 2:6 |
Finalista | 11. | 14 lutego 1993 | Mediolan | Dywanowa (hala) | Cyril Suk | Mark Kratzmann Wally Masur |
6:4, 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 9. | 25 lipca 1993 | Stuttgart | Ceglana | Cyril Suk | Gary Muller Piet Norval |
7:6, 6:3 |
Finalista | 12. | 7 listopada 1993 | Paryż | Dywanowa (hala) | Cyril Suk | Byron Black Jonathan Stark |
6:4, 5:7, 2:6 |
Zwycięzca | 10. | 9 stycznia 1994 | Oʻahu | Twarda | Cyril Suk | Alex O’Brien Jonathan Stark |
6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 11. | 13 lutego 1994 | Mediolan | Dywanowa (hala) | Cyril Suk | Hendrik Jan Davids Piet Norval |
4:6, 7:6, 7:6 |
Finalista | 13. | 14 kwietnia 1996 | Estoril | Ceglana | Greg Van Emburgh | Tomás Carbonell Francisco Roig |
3:6, 2:6 |
Finalista | 14. | 18 stycznia 1998 | Auckland | Twarda | Jeff Tarango | Patrick Galbraith Brett Steven |
4:6, 2:6 |
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-10-05] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-10-05] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-10-05] (ang.).