Tomasz Łysiak
Tomasz Łysiak (ur. 9 grudnia 1970[1] w Warszawie) – polski pisarz, dziennikarz, publicysta, scenarzysta. Twórca radiowej audycji satyrycznej DeDektyw Inwektyw. Współzałożyciel Stowarzyszenia Sióstr i Braci Henryka II Pobożnego i ks. Anny Śląskiej.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Odznaczenia | |
| |
| Strona internetowa | |
RadioEdytuj
Od 1993 – cotygodniowe felietony „Jaka głowa taka mowa” wygłaszane na antenie Radia WAWA. Zbiór felietonów został wydany w formie książki przez wydawnictwo Von Boroviecky.
Od 1996 – prowadzi codzienną, poranną audycję satyryczną „DeDektyw Inwektyw”. Audycja była emitowana nieprzerwanie od listopada 1996 do kwietnia 2021 (do momentu odejścia Łysiaka z radia WAWA[2]). Wybór nagrań został wydany przez Radio WAWA na płytach z okazji jubileuszu 15-lecia w 2011.000
LiteraturaEdytuj
Autor Trylogii Szalbierskiej – „Szalbierz” (2007), „Bliznobrody” (2008), „Psy Tartaru” (2010). Akcja tych trzech części, osadzonych w realiach średniowiecznej Polski, rozgrywa się podczas najazdu Tatarów z 1241 r.
W 2008 opowiadanie „Dwunasta zapałka” otwierało zbiorczą pracę wydaną przez NCK z okazji 90. rocznicy odzyskania niepodległości – „Jedenastu dzielnych ludzi”.
W 2013 ukazała się powieść „Cytadela” (wyd. NCK) opowiadająca o okresie manifestacji patriotyczno-religijnych w Warszawie tuż przed wybuchem powstania styczniowego. Książka zdobyła tytuł „Najpiękniejszej książki roku” w 54. konkursie Warszawskich Targów Książki.
W albumie „I wojna światowa nad Sanem”, wydanym w 2014 przez Muzeum Regionalne w Stalowej Woli, z okazji setnej rocznicy rozpoczęcia Wielkiej Wojny znalazł się esej „Dwa pierścionki. Rzecz o Władysławie Leśniaku”. Nagroda literacka miasta Stalowej Woli 2014 „Gałązka sosny”.
W 2015 ukazał się w formie książkowej zbiór esejów historycznych „Medalion na pancerzu” (wyd. Prohibita).
W 2018 ukazała się książka „Sybir. Zesłanie Józefa P.”, w zbeletryzowanej formie przedstawiająca losy Józefa Piłsudskiego z czasów jego zsyłki na Syberię[3].
PublicystykaEdytuj
W latach 90. XX wieku publikował teksty i rysunki na łamach tygodnika „Nowe Państwo”, w którym był szefem działu kultury. Pisał felietony w dzienniku „Życie” (2004–2005) oraz jego dodatku weekendowym „Warszawiaku”.
Publicysta i felietonista tygodnika „wSieci”.
Publikuje w tygodniku „Gazeta Polska”, w którym od stycznia 2016 r. jest szefem działu Historia. Twórca i redaktor comiesięcznego dodatku „Gazeta Polska. Historia. Drogi do niepodległości”.
TelewizjaEdytuj
Od 2016 wraz z Robertem Kaczmarkiem, prowadzi na antenie TVP cykl programów „Nakręceni na dokument”. Program prezentujący archiwalne filmy dokumentalne o historii Warszawy.
Od 2017 współprowadzi na antenie TVP3 Warszawa (obecnie z historykiem dr. Krzysztofem Rakiem) cykl rozmów o historii i kulturze „CHiP – Cywilizacja, Historia i Polityka. Rozmowy niecodzienne”[4].
Autor cyklu o nieznanych historiach Warszawy – „Warszawa mówi” dla TVP3 Warszawa[5].
FilmEdytuj
Autor scenariusza do promującego Polskę filmu „Polska na trzech ekranach” (reż. Andrzeja Kałuszko), który był głównym elementem wystawy polskiego pawilonu na EXPO 2008 w Saragossie.
Scenarzysta trzech fabularyzowanych dokumentów w reż. Macieja Pawlickiego „Śluby rycerskie” (2011) – o soborze w Konstancji i postaci Pawła Włodkowica; „Dybowski 1863” (2013) – o aresztowaniu przez władze carskie Benedykta Dybowskiego i „Hołd carów” (2013) – o hołdzie Szujskich.
Jako współautor (wraz z Marcinem Wolskim, Antonim Krauze, Maciejem Pawlickim) uczestniczył w pracach nad scenariuszem filmu „Smoleńsk” (2014) w reż. Antoniego Krauzego.
Jest głównym scenarzystą filmu fabularnego „Legiony” w reż. Dariusza Gajewskiego. Obrazu pokazującego przez pryzmat doświadczeń młodych żołnierzy legionistów czasy odzyskiwania niepodległości.
Scenarzysta i narrator serialu dokumentalnego „Cud Wisły” (2020), opowiadającego o bitwie warszawskiej z okazji stulecia zwycięstwa nad bolszewikami w 1920[6].
Autor dokumentu „Noc Belwederska”, opisującego w formie reportażu wydarzenia związane z wybuchem powstania listopadowego, które rozgrywały się w Warszawie w 1830[7].
Za „Legiony” nagrodzony, wraz z Maciejem Pawlickim i opozycjonistą solidarnościowym Adamem Borowskim, Drzwiami do Wolności na XI Międzynarodowym Festiwalu Filmowym NNW[8].
Życie prywatneEdytuj
Żonaty z Magdaleną[9]. Jest synem pisarza Waldemara Łysiaka, a także ojcem reżysera Tadeusza Łysiaka.
Wybrana filmografiaEdytuj
- 1991: Cynga – Andrzej Klonowicz vel Józef Głażewski
- 1993: Przeklęta Ameryka (Auf wiedersehen Amerika) – polski celnik
- 1993: Pora na czarownice – Tomek
- 1993: Pożegnanie z Marią – Piotr
- 1993: Samowolka – Wicek Dziuba
- 1994: Piękna warszawianka (La Belle de Varsovie) – Amerykanin
- 1999: Tygrysy Europy
- 2008: Polska na trzech ekranach – scenarzysta
- 2013: Dybowski 1863 – scenarzysta
- 2013: Śluby Rycerskie – scenarzysta
- 2014: Smoleńsk – scenarzysta
- 2019: Legiony – scenarzysta
PublikacjeEdytuj
- Szalbierz – powieść awanturnicza z XIII wieku, cz. I cyklu Kroniki Szalbierskie, Warszawa 2007, ISBN 978-83-926413-0-8.
- Bliznobrody – cz. II cyklu Kroniki Szalbierskie, Warszawa 2008, ISBN 978-83-926413-4-6.
- Psy Tartaru – cz. III cyklu Kroniki Szalbierskie, Warszawa 2010, ISBN 978-83-926413-1-5.
- Cytadela – I tom powieści Nieśmiertelni, Warszawa 2013, ISBN 978-83-63631-94-9.
- Medalion na pancerzu, Warszawa 2015, ISBN 978-83-61344-87-2.
OdznaczeniaEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Tomasz Łysiak. Urodzony 4 lipca. „w Sieci”, s. 17, 12–18 grudnia 2016. Warszawa.
- ↑ Facebook, www.facebook.com [dostęp 2021-05-04].
- ↑ ISBN 978-83-08-06618-8.
- ↑ https://warszawa.tvp.pl/33947102/chip-rozmowy-niecodzienne.
- ↑ https://warszawa.tvp.pl/55128896/warszawa-mowi.
- ↑ https://filmpolski.pl/fp/index.php?film=1254331.
- ↑ https://warszawa.tvp.pl/51102437/noc-belwederska.
- ↑ https://niezalezna.pl/290343-drzwi-do-wolnosci-dla-tomasza-lysiaka-macieja-pawlickiego-i-adama-borowskiego.
- ↑ a b Projekcja filmu „Ostatni rozdział”. Tomasz Łysiak i Magdalena Łysiak odznaczeni przez szefa UdSKiOR, niezalezna.pl [dostęp 2022-11-06].
Linki zewnętrzneEdytuj
- Tomasz Łysiak w bazie IMDb (ang.)
- Tomasz Łysiak w bazie Filmweb
- Tomasz Łysiak w bazie filmpolski.pl