Tomasz Maracewicz

polski instruktor harcerski

Tomasz Maracewicz (ur. 23 kwietnia 1963 w Gdyni) – harcmistrz, członek KIHAM, jeden z założycieli Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej.

Tomasz Maracewicz
Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1963
Gdynia

Stopień harcerski

Harcerz Rzeczypospolitej

Stopień instruktorski

Harcmistrz

Data przyrzeczenia harcerskiego

maj 1973

Organizacja harcerska

ZHP, ZHR

Naczelnik Harcerzy ZHR
Okres sprawowania

od 1 grudnia 1990
do 26 lutego 1993

Poprzednik

Krzysztof Stanowski

Następca

Marcin Jędrzejewski

Życiorys edytuj

W 1985 roku ukończył studia na Uniwersytecie Gdańskim na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi. Nauczyciel w warszawskich liceach: w latach 1987-1988 w Liceum Ogólnokształcącym im. Władysława IV oraz 1987-1989 w Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Reja, potem adiunkt w Muzeum Leśnictwa w Gołuchowie. Od 1992 roku pracował jako broker ubezpieczeniowy. Twórca idei i organizator pierwszego Kongresu Brokerów Ubezpieczeniowych. Członek zarządów Stowarzyszenia Polskich Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych oraz Polskiej Izby Brokerów Ubezpieczeniowych.

W 2016 ukończył Akademię Morską w Gdyni, w latach 2018-19 uczestniczył w rejsie dookoła świata (Rejs Niepodległości) jako drugi oficer na "Darze Młodzieży"[1].

Za książkę „Symbole naszych marzeń” otrzymał nagrodę im. Leonida Teligi dla "najlepszej książki o tematyce żeglarskiej" wydanej w roku 2022[2].

Harcerstwo edytuj

Przyrzeczenie harcerskie złożył w maju 1973 w 30 Gdańskiej Drużynie Harcerzy, a w latach 1978-1986 pełnił funkcję drużynowego 1 Wodnej Drużyny Harcerzy w Gdańsku. W 1981 wiceprzewodniczący KIHAM w Gdańsku, później działacz Ruchu Harcerskiego, redaktor „Bratniego Słowa” i „Wielkiej Gry”.

Jeden z założycieli i pierwszy Sekretarz Generalny ZHR. W latach 1990-1993 jako naczelnik harcerzy tworzył Organizację Harcerzy ZHR, 2003-2004 ponownie sekretarz generalny[3].

Obecnie członek zespołu redakcyjnego Portalu Instruktorskiego ZHR – „Pobudka”. W latach 2008-2010 był członkiem Rady Naczelnej Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej z wyboru[4] oraz członkiem Naczelnictwa Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej. W latach 2011-2014 był Komendantem Centrum Wychowania Morskiego ZHP w Gdyni[5].

Fundator Fundacji Harcerstwa "Jakobstaf!"[6]

Pozostała działalność społeczna edytuj

W 1981 jeden z organizatorów strajku na Uniwersytecie Gdańskim, w latach 1985-1987 współpracownik „Zespołu Oświaty Niezależnej”. W latach 80. osadzany w areszcie kilkakrotnie, najdłużej (przez 5 miesięcy) w 1985. W latach 1993-1994 przewodniczący Rady Regionalnej Unii Demokratycznej w Kaliszu, członek rad Fundacji „Edukacja dla Demokracji”, Fundacji „Prawo Ubezpieczeniowe” i Fundacji TEO (Towarzystwa Edukacyjnego „Ogród”).

Książki autorstwa Tomasza Maracewicza[7] edytuj

Harcerskie:

  • „Obóz harcerzy”, Wydawnictwo ZHR, Warszawa 1998 r. ISBN 83-87896-00-4
  • „Harc na kolejne stulecie czyli o rozumieniu metody harcerskiej” Wydawnictwo ZHR, Warszawa 2010 r.,
  • Tomasz Maracewicz, Małgorzata Witczak „Mokre Stopy. Harce wodne na obozie”, NWH, Warszawa 2019 r. ISBN 978-83-949711-4-4
  • „Harcerstwo to gra. Podręcznik dla zastępowych”, Wyd. Jakobstaf!, Warszawa 2019 r. ISBN 978-83-955329-0-0
  • Tomasz Maracewicz, Wiktor Maracewicz "Wielka Gra Wodzów. Podręcznik dla drużynowych", Wyd. Jakobstaf!, Warszawa 2021 r. ISBN 978-83-955329-8-6

Pozostałe:

Przypisy edytuj

  1. Tomasz Maracewicz [online], Jakobstaf [dostęp 2021-09-15] (pol.).
  2. Marek Zwierz Oceanograf i inni, Nagroda im Leonida Teligi… [online], nowezagle.pl, 6 kwietnia 2023 [dostęp 2023-05-03] (pol.).
  3. Ewa Borkowska-Pastwa, Renata Adrian-Cieślak, Urszula Kret: Starszyzna Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej 1989–2022. Warszawa: Wydawnictwo ZHR, 2023, s. 90. ISBN 978-83-87899-32-5.
  4. Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej: Rada Naczelna. [dostęp 2010-04-25].
  5. Historia CWM ZHP [online], cwm.edu.pl [dostęp 2021-09-15].
  6. Fundatorzy i Zarząd [online], Jakobstaf [dostęp 2021-09-14] (pol.).
  7. Tomasz Maracewicz [online], Jakobstaf [dostęp 2021-09-14] (pol.).
  8. Rejs niepodległości [online], Jakobstaf [dostęp 2023-07-31] (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj