Topologia ilorazowa

struktura definiowana na zbiorach ilorazowych przestrzeni topologicznych

Topologia ilorazowa – w topologii, dziale matematyki, najbogatsza topologia[a] określona na zbiorze ilorazowym, wyznaczonym przez relację równoważności określoną na danej przestrzeni topologicznej, względem której odwzorowanie ilorazowe[b] jest ciągłe. Szczególne przypadki topologii ilorazowych badali jako pierwsi Robert Lee Moore[1] oraz Paweł Aleksandrow[2].

Definicje edytuj

Niech   będzie przestrzenią topologiczną, zaś   oznacza pewną relację równoważności określoną na   Niech   oznacza odwzorowanie ilorazowe zbioru   w zbiór ilorazowy   dane wzorem   nazywane też naturalnym przekształceniem ilorazowym bądź krótko przekształceniem naturalnym.

Rodzinę zbiorów

 

tworzącą topologię w zbiorze   nazywa się topologią ilorazową przestrzeni   względem relacji   z kolei zbiór   z topologią ilorazową   nazywa się przestrzenią ilorazową  

Jeżeli   oraz relacja   utożsamia ze sobą punkty zbioru   tzn.   jest   to przestrzeń ilorazową   nazywa się przestrzenią otrzymaną z   przez sklejenie zbioru   do punktu i oznacza symbolem  

Własności edytuj

Niech   i   będą przestrzeniami topologicznymi oraz   będzie relacją równoważności w zbiorze   Wówczas

  • zbiór   jest domknięty w przestrzeni ilorazowej   wtedy i tylko wtedy, gdy   jest domkniętym podzbiorem  
  • przekształcenie   jest ciągłe wtedy i tylko wtedy, gdy złożenie   jest ciągłe;
  • jeżeli   i  przestrzeniami Hausdorffa, zaś   takim ciągłym i odwzorowaniem „na”, że   oraz dla pewnego zbioru zwartego   jest   to odwzorowanie   dane wzorem   jest homeomorfizmem.

Jeżeli   jest domkniętym podzbiorem zwartej podprzestrzeni   przestrzeni euklidesowej   to przestrzeń   można zanurzyć w   bez założenia o zwartości można wskazać takie zbiory   oraz   dla których przestrzeń   jest niemetryzowalna.

Przykłady edytuj

Przestrzeń ilorazowa   określona na prosta rzeczywistej   (z naturalną topologią euklidesową) i rozumiana jako grupa ilorazowa grupy liczb rzeczywistych   przez podgrupę liczb całkowitych  [c] jest tożsama z przestrzenią   wyznaczoną przez relację równoważności   zdefiniowaną dla dowolnych   warunkiem   Jest ona homeomorficzna z okręgiem jednostkowym   na płaszczyźnie euklidesowej[d].

Przestrzeń ilorazowa   określona na   (z topologią jw.) poprzez sklejenie podzbioru liczb całkowitych   jest różna od wyżej opisanej przestrzeni   przestrzeń ta jest homeomorficzna z nieskończonym bukietem okręgów sklejonych w pojedynczym punkcie i powstaje z wykorzystaniem relacji równoważności   zdefiniowanej dla dowolnych   warunkiem  

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

  1. Tj. topologia o możliwie największej ilości zbiorów otwartych.
  2. Tzn. dla ustalonej relacji równoważności odwzorowanie przyporządkowujące danemu elementowi przestrzeni klasę abstrakcji do której należy.
  3. W innym ujęciu: grupa   działa na grupie   poprzez przesunięcia.
  4. Niech   będzie dane wzorem   Ponieważ   oraz   to odwzorowanie   dane wzorem   jest homeomorfizmem (na mocy jednej z własności). Przekształcenie   można interpretować jako nawinięcie prostej na okrąg (każdy przedział   „nawija się” jednoznacznie na cały okrąg).

Przypisy edytuj

  1. Moore, Robert Lee. Concerning upper semi-continuous collections of continua, Transactions of the American Mathematical Society 27 (1925), s. 414–428.
  2. Александров, Павел Сергеевич. Über stetige Abbildungen kompakter Räume, Math. Ann. 96 (1927), s. 555–571.

Bibliografia edytuj

  • S. Betley, J. Chaber, E. i R. Pol, Topologia I wykłady i zadania, skrypt 2005.
  • Ryszard Engelking: Topologia ogólna. Warszawa: PWN, 1976, s. 122–123.