Toshirō Mifune
Toshirō Mifune (jap. 三船 敏郎 Mifune Toshirō, ur. 1 kwietnia 1920 w Qingdao, zm. 24 grudnia 1997 w Mitace) – jeden z najpopularniejszych i najlepiej rozpoznawanych na świecie aktorów japońskich, także producent.
| |||||||||||||
 Toshirō Mifune w 1954 | |||||||||||||
| Imię i nazwisko | Sanchuan Minlang | ||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 1 kwietnia 1920 Qingdao | ||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | 24 grudnia 1997 Mitaka | ||||||||||||
| Zawód | aktor, reżyser, producent filmowy | ||||||||||||
| Współmałżonek | Sachiko Yoshimine (1950 - 1995, jej śmierć) | ||||||||||||
| Lata aktywności | 1947–1995 | ||||||||||||
| |||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||
  
| |||||||||||||
Spis treści
ŻyciorysEdytuj
Urodził się w chińskim mieście Qingdao. W Chinach służył w armii japońskiej do 1945 r. Po wojnie powrócił do Japonii, gdzie w 1946 r. zadebiutował w filmie. W 1948 r. wziął udział w castingu do filmu Akiry Kurosawy Pijany anioł.
Mifune wystąpił w prawie stu siedemdziesięciu filmach. Najbardziej znany jest ze swych ról w dziełach Akiry Kurosawy z lat 50. i 60. Zagrał łącznie w szesnastu filmach reżyserowanych przez Kurosawę i siedmiu innych zrealizowanych według jego scenariuszy i to właśnie Kurosawa jest dzisiaj uważany za prawdziwego odkrywcę i kreatora jego talentu[1].
Początkowo zasłynął z ról bardzo ekspresyjnych i kontrastujących z dotychczas przyjętymi modelami japońskiej gry aktorskiej (policjant ze Zbłąkanego psa, gangster z Pijanego anioła). W późniejszym okresie jego aktorstwo ewoluowało w stronę stoickiej i oszczędnej gry (kreacje rōninów u Kurosawy, Inagakiego czy w filmach telewizyjnych własnej produkcji).
Po Rudobrodym Mifune pokłócił się z Kurosawą, w wyniku czego już nigdy więcej ze sobą nie współpracowali. Mimo to, w późniejszych latach wyrażali się o sobie nawzajem bardzo ciepło. Po tym konflikcie Mifune coraz częściej występował w produkcjach telewizyjnych, aby zapewnić byt swojej firmie, Mifune Productions.
FilmografiaEdytuj
- 1948: Pijany anioł (Yoidore tenshi)
- 1949: Zbłąkany pies (Nora inu)
- 1950: Rashōmon
- 1951: Idiota (Hakuchi)
- 1952: Miecz do wynajęcia (Sengoku burai)
- 1953: Słonecznikowa dziewczyna (Himawari musume)
- 1954: Siedmiu samurajów (Shichinin no samurai)
- 1955: Żyję w strachu (Ikimono no kiroku)
- 1956: Bilans miłości (Aijo no kessan)
- 1957: Tron we krwi (Kumonosu-jō)
- 1958: Ukryta forteca (Kakushi toride no san akunin)
- 1959: Czas bogów (Nippon tanjō)
- 1960: Zły śpi spokojnie (Warui yatsu hodo yoku nemuru)
- 1960: Burza nad Pacyfikiem (Hawai Middowei daikaikûsen: Taiheiyô no arashi)
- 1961: Straż przyboczna (Yōjimbō)
- 1962: Sanjūrō, samuraj znikąd (Tsubaki Sanjūrō)
- 1963: Niebo i piekło (Tengoku to jigoku )
- 1965: Rudobrody (Akahige)
- 1966: Miecz przeznaczenia (Dai bosatsu tōge)
- 1967: Bunt (Jōi-uchi: Hairyō tsuma shimatsu)
- 1968: Piekło na Pacyfiku (Hell in the Pacific)
- 1969: Samurajskie chorągwie (Furin kazan)
- 1971: Samuraj i kowboje (Soleil rouge)
- 1976: Bitwa o Midway (Midway)
- 1977: Ojciec chrzestny: Ambicja (Nippon no don: Yabohen)
- 1979: 1941
- 1980: Shōgun
- 1992: Cień wilka (Shadow of the Wolf)
Linki zewnętrzneEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Jan Słodowski, Andrzej Roman: Gwiazdy światowego kina. Leksykon. Warszawa: Editions Spotkania, 1992. ISBN 83-85195-83-1.