Wikipedia

Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii Zagranicznej

Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii Zagranicznej, chrystusowcy, SChr (Societas Christi pro Emigrantibus Polonis, SChr) – rzymskokatolickie zgromadzenie zakonne założone przez Czcigodnego Sługę Bożego kard. Augusta Hlonda 8 września 1932 roku, a zatwierdzone przez papieża Pawła VI w 1964 roku.

Chrystusowcy
Dewiza: Wszystko dla Boga i Polonii Zagranicznej
Pełna nazwa

Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii Zagranicznej

Nazwa łacińska

Societas Christi pro Emigrantibus Polonis

Skrót zakonny

SChr lub TChr

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Status kanoniczny

na prawach papieskich

Założyciel

Sługa Boży kard. August Hlond

Data założenia

1932

Data zatwierdzenia

1964

Przełożony

ks. Krzysztof Olejnik SChr

Liczba członków

389 (czerwiec 2022)

Strona internetowa

Organizatorem zgromadzenia zakonnego na zlecenie Czcigodnego Sługi Bożego kard. Augusta Hlonda był Sługa Boży ks. Ignacy Posadzy, któremu I Kapituła Generalna nadała tytuł współzałożyciela. Pierwszą siedzibą zgromadzenia były Potulice.

Historia edytuj

Przed II wojną światową oprócz Domu Macierzystego w Potulicach, zgromadzenie wybudowało Dom Główny na Ostrowie Tumskim w Poznaniu oraz przejęło domy w Puszczykowie i Dolsku.

W trakcie wojny Towarzystwo straciło cały majątek. Po wojnie odzyskało dom w Poznaniu, gdzie do dziś znajduje się główna siedziba zgromadzenia wraz z Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Chrystusowego.

Przy Domu Głównym działa wydawnictwo Hlondianum, redakcja miesięcznika Msza Święta, a także księgarnia Zgromadzenia.

W 2010 roku członkami Towarzystwa Chrystusowego było 398 kapłanów, 21 braci zakonnych, 39 kleryków i 9 nowicjuszy.

Duchowość i duszpasterstwo edytuj

Celem Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii zagranicznej jest uwielbienie Boga i uświęcenie się poprzez naśladowanie Jezusa Chrystusa. W szczególny sposób Chrystusowcy włączają się w apostolstwo Kościoła powszechnego poprzez pracę na rzecz Polaków mieszkających poza granicami kraju. Poza posługą duszpasterską księża służą Polonii opieką kulturową i społeczną.

Strój zakonny edytuj

Strojem chrystusowców jest sutanna duchowieństwa diecezjalnego.

Struktura Zakonu edytuj

Ośrodki duszpasterskie w Polsce edytuj

Kapłani Towarzystwa Chrystusowego pełnią również funkcje kapelanów, w 4 domach zakonnych, należących do innych zakonów, znajdujących się na terenie archidiecezji poznańskiej;

Prowincja pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa edytuj

Prowincja pw. Matki Bożej Częstochowskiej edytuj

Prowincja pw. Świętego Józefa edytuj

Prowincja pw. Świętej Rodziny edytuj

Prowincja pw. Matki Bożej Niepokalanie Poczętej edytuj

Prowincja pw. Królowej Polonii Zagranicznej edytuj

Kraje podlegające pod Zarząd Generalny edytuj

Problem pedofilii edytuj

Odszkodowanie dla kobiety gwałconej przez księdza Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej

2 października 2018 Sąd Apelacyjny w Poznaniu prawomocnie utrzymał w mocy orzeczenie sądu pierwszej instancji, w którym ten zasądził na rzecz kobiety więzionej i gwałconej w dzieciństwie przez księdza Romana B., należącego do Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej, milion złotych odszkodowania, którą ma zapłacić Towarzystwo i dożywotnią rentę. 31 marca 2020 Sąd Najwyższy odrzucił skargę kasacyjną od wyroku sądu apelacyjnego wniesioną przez Towarzystwo Chrystusowe[1][2][3]. Ksiądz Roman B. podstępnie wywiózł 13-letnią dziewczynkę od rodziców, a następnie przez kilkanaście miesięcy więził ją i gwałcił. W jego komputerze śledczy mieli znaleźć także treści o charakterze pedofilskim oraz korespondencję z innymi dziećmi. Mężczyznę aresztowano w 2008, ale jeszcze do 2017 roku należał do Towarzystwa Chrystusowego[4]. Władze zgromadzenia argumentowały, że: "Wspólnota zakonna jest dla niego nieodzownym wsparciem i umocnieniem w przemianie życia i dążeniu ku dobremu"[5]. Pod wpływem społecznego oburzenia władze zakonu uznały, że ksiądz pedofil nie powinien jednak reprezentować Towarzystwa Chrystusowego i nie powinien odprawiać mszy[6]. To pierwszy przypadek w Polsce, gdy sąd nakazał Kościołowi wypłatę odszkodowania dla ofiary przestępstwa popełnionego przez księdza pedofila[7][8].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Magdalena Raducha, Milion złotych zadośćuczynienia dla ofiary księdza pedofila. Jest wyrok Sądu Najwyższego [online], wiadomosci.wp.pl, 31 marca 2020 [dostęp 2020-03-31] (pol.).
  2. ↑ Marta Glanc, Sprawa zadośćuczynienia dla ofiary księdza pedofila. Jest wyrok Sądu Najwyższego [online], Onet Poznań, 31 marca 2020 [dostęp 2020-03-31] (pol.).
  3. ↑ Michałowski Krzysztof, Sąd Najwyższy nie uwzględnił skarg kasacyjnych Towarzystwa Chrystusowego w sprawie odszkodowania [online], Sąd Najwyższy - Komunikaty o sprawach, 31 marca 2020 [dostęp 2020-03-31] (pol.).
  4. ↑ Marta Glanc, Sprawa zadośćuczynienia dla ofiary księdza pedofila. Jest wyrok Sądu Najwyższego [online], Sąd Najwyższy - Komunikaty o sprawach, 31 marca 2020 [dostęp 2020-03-31] (pol.).
  5. ↑ Chrystusowcy chcieli, by pedofil Roman B. pozostał w Kościele. Jakie były powody? [online], wiadomosci.dziennik.pl, 25 września 2019 [dostęp 2020-04-01] (pol.).
  6. ↑ Milion złotych odszkodowania dla ofiary księdza pedofila z Puszczykowa [online], Gazeta Mosińsko - Puszczykowska, 18 października 2018 [dostęp 2020-05-16] (pol.).
  7. ↑ Sąd utrzymał wyrok milionowego odszkodowania dla kobiety gwałconej przez księdza | Polska Agencja Prasowa SA [online], www.pap.pl [dostęp 2018-10-07] (pol.).
  8. ↑ SA: Zgromadzenie ma zapłacić milion zł za gwałt księdza; Polska Agencja Prasowa SA [online], www.prawo.pl [dostęp 2018-11-09] (pol.).

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Towarzystwo_Chrystusowe_dla_Polonii_Zagranicznej&oldid=73419970”