Towarzystwo Naukowej Pomocy dla Młodzieży Wielkiego Księstwa Poznańskiego
Towarzystwo Naukowej Pomocy dla Młodzieży Wielkiego Księstwa Poznańskiego – organizacja społeczno-edukacyjna założona w 1841 przez Karola Marcinkowskiego i Macieja Mielżyńskiego. Dożywotnim prezesem towarzystwa był Jan Rymarkiewicz[1].
Charakterystyka
edytujByła to pierwsza na ziemiach polskich instytucja stypendialna organizująca pomoc finansową dla zdolnej, ubogiej młodzieży polskiej z terenu zaboru pruskiego, z Wielkiego Księstwa Poznańskiego (Wielkopolski). Przyczyniła się znacznie do przetrwania polskości na tych ziemiach. W ciągu blisko stu lat działalności z pomocy Towarzystwa skorzystało 6,5 tysiąca stypendystów, z których uformowały się szeregi poznańskiej i wielkopolskiej inteligencji[2]. Towarzystwo działało do wybuchu II wojny światowej.
Przypisy
edytuj- ↑ Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny, PWN, Warszawa 1984, ISBN 83-01-01520-9, TOM II hasło Rymarkiewicz Jan str.325
- ↑ Wielkopolska ciekawie. Karol Marcinkowski i „pruski porządek” [dostęp 2020-03-07]