Towarzystwo Wydawnicze „Ignis”

Towarzystwo Wydawnicze „Ignis” – polskie wydawnictwo w formie spółki akcyjnej założone w 1920 przez Ludwika Fiszera oraz grupę działaczy PPS, istniejące do 1925.

Towarzystwo Wydawnicze „Ignis”
Ilustracja
Logo Towarzystwa Wydawniczego „Ignis”
Status prawny

spółka akcyjna

Adres

Warszawa

Data założenia

1920

Data zamknięcia

1925

Wszystkich publikacji

ponad 235

Dyrektor

Ludwik Fiszer

Kapitał zakładowy

50 mln. marek polskich

Profil wydawniczy edytuj

Spółka wydawała książki o tematyce historycznej, młodą poezję, poradniki praktyczne oraz beletrystykę, w tym głównie książki dla dzieci i młodzieży. W latach 1920–1924 nakładem oficyny „Ignis” ukazywały się utwory skamandrytów oraz ich miesięcznik programowy. W latach 1923–1925 wydano tłumaczenia pism wybranych Josepha Conrada[1]. W 1924 z inicjatywy Fiszera podjęto wydawanie popularnych utworów literatury pięknej w ramach serii „Biblioteka Groszowa”. Poszczególne tomy serii kosztowały 95 gr[2], co czyniło je dostępnymi dla szerokich mas odbiorców.

Siedzibę Towarzystwo „Ignis” miało w Warszawie, oddziały i księgarnie znajdowały się również przez jakiś czas w Bydgoszczy, Siedlcach i Toruniu. W 1925 spółka zakończyła działalność w wyniku ogólnego kryzysu gospodarczego tudzież złego zarządzania, i uległa przymusowej likwidacji.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Polskie wydania dzieł Josepha Conrada. conrad-centre.w.interia.pl. [dostęp 2009-08-22].
  2. Encyklopedia wiedzy o książce. Aleksander Birkenmajer, Bronisław Kocowski, Jan Trzynadlowski (red.). Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1971, s. 715.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj