Trankwice
Trankwice (niem. Trankwitz) – osada w Polsce w województwie pomorskim, w powiecie sztumskim, w gminie Stary Targ. Wieś wchodzi w skład sołectwa Bukowo.
| osada | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2015) |
165 |
| Strefa numeracyjna |
55 |
| Kod pocztowy |
82-410[2] |
| Tablice rejestracyjne |
GSZ |
| SIMC |
0157546 |
Położenie na mapie gminy Stary Targ  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu sztumskiego  | |
 53°58′10″N 19°14′23″E/53,969444 19,239722[1]
| |
Historia edytuj
W 1321 Prus Witko otrzymał pole Semmolanx. W skład miejscowości wchodziły także dwa inne pola – Trankotin i Wissewil. Były to dobra rycerskie. W XV wieku występowały nazwy Trankot i Trankwicz. Na polu Wissewil istniał folwark Lubszynek (jeszcze w XVII wieku). Wieś szlachecka położona była w I Rzeczypospolitej w województwie malborskim[3]. Dobra były początkowo w posiadaniu Trankwiczów, a potem Czemów – posiadający także dobra waplewskie. Następnie, do czasów zaboru pruskiego, dobra były w posiadaniu dziedzica Waplewa. Potem dzierżyli je Białobłoccy. Zdecydowaną większość mieszkańców w XIX wieku stanowiły osoby wyznania ewangelickiego.
Osada folwarczna składała się z dworu, parku oraz budynków gospodarczych i inwentarskich; na wschód od folwarku powstał niewielki zespół czworaków. Pod koniec XIX wieku w miejscowości były m.in. cegielnia z okrągłym piecem oraz wytwórnia sera. Dawny układ przestrzenny został zachowany. Powstały w 1849 spichlerz oraz park w stylu angielskim z początku XX wieku zostały w 1977 wpisane do rejestru zabytków. Z okolic połowy XIX wieku pochodzi także dwór w stylu klasycystycznym, który znalazł się w ruinie. Zachowało się także kilka innych budowli z przełomu XIX i XX wieku, m.in. budynek dawnej szkoły czy kuźnia.
W latach 1945–1975 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego, a w latach 1975–1998 do województwa elbląskiego.
Zabytki edytuj
Według rejestru zabytków NID[4] na listę zabytków wpisane są:
- park dworski, XIX/XX, nr rej.: A-878 z 29.12.1977
- spichrz folwarczny, 1849, nr rej.: A-878 z 18.11.1983
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 140290
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1307 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku: suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2021, k. 1.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2022-01-03].
Bibliografia edytuj
- Gminny program opieki nad zabytkami gminy Stary Targ na lata 2016–2019, s. 22
- Gminny program opieki nad zabytkami gminy Stary Targ 2011–2014, s. 69–70, 79