Triopsrodzaj stawonogów w rodzinie Triopsidae. Triopsy żyją w okresowo wysychających zbiornikach wodnych, gatunki przekopnic tego rodzaju spotykane są na niemal wszystkich kontynentach. Od rodzaju Lepidurus różnią się głównie brakiem podłużnego wyrostka na końcu telsonu oraz okresem występowania: Lepidurus spotkać można wczesną wiosną, natomiast Triops pojawiają się późną wiosną i występują aż do jesieni.

Przekopnice
Triops[1]
Schrank, 1803
Ilustracja
Triops cancriformis
Ilustracja
Triops emeritensis
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

skorupiaki

Gromada

skrzelonogi

Rząd

przekopnice

Rodzina

Triopsidae

Rodzaj

Triops

Gatunki edytuj

Chociaż taksonomia rodzaju nie była weryfikowana od 1955 roku, obecnie rozpoznaje się następujące gatunki:

Triops australiensis Spencer & Hall, 1895

Triops baeticus Korn, 2010

Triops cancriformis Bosc, 1801

Triops dadayi Naganawa & Forró, 2020

Triops dybowskii Braem, 1893

Triops emeritensis Korn & Pérez-Bote, 2010

Triops gadensis Korn & García-de-Lomas, 2010

Triops gracilis Wolf, 1911

Triops granarius Lucas, 1864

Triops longicaudatus LeConte, 1846

Triops mauritanicus Ghigi, 1921

Triops mavliensis Tiwari, 1951

Triops maximus Korn, 2016

Triops multifidus Korn, 2016

Triops namaquensis Richters, 1886

Triops newberryi Packard, 1871

Triops numidicus Grube, 1865

Triops orientalis Tiwari, 1951

Triops oryzaphagus Rosenberg, 1947

Triops vicentinus Korn, Machado, Cristo & Cancela da Fonseca, 2010

Triops sakalavus Nobili, 1905

Triops simplex Ghigi, 1921

Triops strenuus Wolf, 1911

Triops sudanicus Braem, 1893

T. mauritanicus został uznany za podgatunek T. cancriformis, ale ponownie otrzymał status gatunkowy w pracy Korn et al. w 2006 roku[2].

T. simplex został uznany za podgatunek T. cancriformis, ale ponownie otrzymał status gatunkowy w pracy Korn et al. w 2010 roku[3].

T. numidicus został uznany za podgatunek T. granarius, ale ponownie otrzymał status gatunkowy w pracy Naganawa et al. w 2020 roku[4].

T. oryzaphagus i T. newberryi zostały uznane za synonimy T. longicaudatus, ale ponownie otrzymały status gatunkowy w pracy Sassman et al. w 1997 roku[5].

T. dybowskii, T. orientalis i T. mavliensis zostały uznane za gatunki o wątpliwej tożsamości wymagające dalszych badań (species inquirenda) w pracy Rogers et al. w 2020 roku[6], w tej samej pracy dwa gatunki wcześniej uważane za synonimy T. granarius, T. namaquensis i T. sudanicus, ponownie otrzymały status gatunkowy.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj