Tuiharpalus clunieae
Tuiharpalus clunieae – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych i podrodziny Harpalinae.
| Tuiharpalus clunieae | |
| Larochelle et Larvière, 2005 | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Podplemię | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Tuiharpalus clunieae |
Taksonomia edytuj
Gatunek opisali w 2005 roku André Larochelle oraz Marie-Claude Larvière. Holotypem jest samiec, a paratypami 2 samice. Nazwa została nadana na cześć Leonie H. Clunie[1][2].
Opis edytuj
Ciało długości od 9 do 10 mm, rude, błyszczące bez metalicznego połysku, z wyjątkiem pokryw samców, które są matowe. Głowa i tułów silnie, a pokrywy umiarkowanie wypukłe. Mikrorzeźba głowy głęboka i izodiametryczna, przedplecza umiarkowanie poprzeczna, a pokryw u samic taka jak głowy, a u samców granulowana. Głowa na wysokości oczu węższa od szerokości wierzchołka przedplecza, z przodu płaska, a z tyłu nieco wypukła. Przyjęzyczki długości języczka. Głaszczki wierzchołkowo nieścięte, rzadko i długo owłosione. Przedostatni człon głaszczków wargowych o 2 długich i 1 krótkiej szczecinkach na przednim brzegu. Przedplecze prawie okrągłe, najszersze około środka, o nieco niezafalowanych bokach słabo zbiegających się ku obrzeżonej, umiarkowanie węższej niż pokrywy nasadzie. Wierzchołek przedplecza wklęśnięty. Przednie kąty ostre, a tylne szeroko zaokrąglone. Dołki przypodstawowe głębokie i wąskie. Punktowanie przedplecza obecne, szeroko rozprzestrzenione. Episternity zatułowia tak szerokie jak długie. Pokrywy najszersze około połowy długości, o ramionach zaokrąglonych z ząbkiem, przedwierzchołkowym zafalowaniu słabym, rządkach przytarczkowych obecnych lub nieobecnych, międzyrzędach rzadko punktowanych i płaskich, a międzyrzędach 3 i 5 pozbawionych uszczecinionych punktów. Edeagus w widoku bocznym silnie łukowaty, o wierzchołku wąsko-spiczastym, a w widoku grzbietowym asymetryczny o ostium odgiętym w prawo, z dyskiem wierzchołkowym nieobecnym, a wewnętrzną torebką uzbrojoną[1].
Biologia i ekologia edytuj
Zamieszkuje rejony nizinne. Występuje w wilgotnych lasach, wzdłuż strumieni. Żyje w ściółce. Prowadzi nocny tryb życia. Za dnia kryje się pod kamieniami i kłodami. Aktywny od października do listopada i w styczniu[1].
Występowanie edytuj
Gatunek ten jest endemitem Nowej Zelandii. Znany wyłącznie z Wyspy Północnej[2][1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d A. Larochelle, M.-C. Larivière. Harpalini (Insecta: Coleoptera:Carabidae: Harpalinae). „Fauna of New Zealand”. 53, 2005. Lincoln, Canterbury, New Zealand: Manaaki Whenua Press.
- ↑ a b Tuiharpalus clunieae w Carabidae of the World. [dostęp 2014-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-23)].