Turzyca szczupła (Carex disperma Devey) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych. Występuje w północnej części półkuli północnej od Alaski do Grenlandii, oraz w Eurazji. W Polsce rośnie współcześnie na kilkunastu stanowiskach położonych w północno-wschodniej Polsce[3].

Turzyca szczupła
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

ciborowate

Rodzaj

turzyca

Gatunek

turzyca szczupła

Nazwa systematyczna
Carex disperma Dewey
Amer. J. Sci. Arts 8:266. 1824

Morfologia edytuj

 
Kłoski z owocami
Pokrój
Roślina o wysokości dochodzącej do 60 cm.
Łodyga
Łodyga cienka, długa.
Liście
Liście płaskie, zielone, o szerokości mniejszej niż 2 mm.
Kwiaty
Zebrane w drobne, 2-4 kłosy na szczycie łodygi.

Biologia i ekologia edytuj

Bylina, hemikryptofit. Rośnie na terenach podmokłych takich jak mokradła, łąki i w podszycie wilgotnych lasów. Kwitnie od maja do lipca.

Zagrożenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-14] (ang.).
  3. P. Pawlikowski Turzyca szczupła. s. 499-501. W: Polska Czerwona Księga Roślin, Kraków 2001. ISBN 83-85444-85-8.
  4. Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.
  5. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.