Wikipedia

Twoism

minialbum Boards of Canada

Twoism – debiutancki minialbum Boards of Canada z 1995 roku, który doczekał się zremasterowanej reedycji przez wytwórnię Warp Records w 2002 roku. Oryginalna wersja ukazała się jedynie na kasecie i winylu w limitowanych do 100 sztuk edycjach, wydanych przez niezależną wytwórnię Music70, należącą do zespołu. W oryginalnej wersji jako członek zespołu był wymieniany także Chris H., natomiast na reedycji zespół podpisany jest już jako duet.

Twoism
Wykonawca minialbumu
Boards of Canada
Wydany

1995, reedycja w 2002

Nagrywany

lato 1995

Gatunek

IDM, ambient[1], ambient techno, electronica, techno[2]

Długość

36:19

Wydawnictwo

Music70, Warp Records

Producent

Boards of Canada

Oceny

Przejdź do sekcji „Odbiór”

Album po albumie
— Twoism
(1995) 		Boc Maxima
(1996)

Historia i wydania edytuj

Minialbum Twoism został nagrany przez Boards of Canada latem 1995 roku w studiu Hexagon Sun i wydany nakładem własnym jako płyta winylowa w liczbie 100 egzemplarzy[2][1] oraz na kasecie magnetofonowej. Jako trzeci muzyk i współproducent został wymieniony Chris H. (Chris Horne)[3]. Wydawnictwo zostało zrealizowane jako demo, a zamiarem zespołu było rozesłanie go do wytwórni płytowych i do tych artystów, których zespół wówczas słuchał[4].

W 2002 roku cena za 1 egzemplarz winylowej płyty przekroczyła na aukcji eBay 1000 dolarów, co z kolei przewyższyło cenę 1 egzemplarza płyty testowej „Hey Jude” (z białą etykietą) zespołu The Beatles. To skłoniło Marcusa Eoina i Michaela Sandisonów do cyfrowej reedycji pierwotnego, winylowego wydania[5]. Zremasterowana CD została wydana 25 listopada 2002 roku przez wytwórnię Warp Records[6].

Muzyka edytuj

Twoism to zbiór przestrzennych, skrzących się i lodowatych tonów oraz dysonansowych, melancholijnych melodii na tle oszczędnych hip-hopowych beatów, ale z osobliwie zamierzonym 'zniekształceniem' w produkcji. Każda melodia została stworzona tak, by kołysać się i lekko drżeć, jak zniszczona muzyka ze starej, zużytej kasety.

Peter Iain Campbell, S. Goderich & A. Wilson, Matador Records[4]

Lista utworów edytuj

EP edytuj

Lista według Discogs[1]:

Odbiór edytuj

Opinie krytyków edytuj

Oceny łączne
Publikacja Ocena
Album of the Year 78/100[7]
Metacritic 80/100[8]
Recenzje
Publikacja Ocena
AllMusic  [2]
Drowned in Sound 8/10[9]
Pitchfork 7/10[10]
RYM 3.63/5[11]
Sputnikmusic 4.0/5[12]
Tiny Mix Tapes  [13]

Minialbum uzyskał na ogół korzystne oceny na podstawie 7 recenzji krytycznych zebranych w Metacritic[8].

„EP-ka Twoism z 1995 roku wyznaczyła wysoki standard dla przyszłej produkcji Boards of Canada” – ocenia John Bush z AllMusic. Dla tych, którzy próbują porównać go do długogrającego debiutu (Music Has the Right to Children), wypada zaskakująco dobrze. Z wyjątkiem sztywnego perkusyjnego monstrum 'Basefree' (który brzmi trochę jak Aphex Twin z około 1992 roku), Twoism zawiera tę samą niesamowicie upiorną, teksturowaną emotronikę, którą fani będą chcieli usłyszeć, a wszystko na tak wysokim poziomie jak Music Has the Right to Children” – podsumowuje[2].

Na utwór Basefree zwraca również uwagę Andy Beta z magazynu Pitchfork nazywając go „tak zawiłym jak Autechre w tamtym czasie i jednym z najbardziej skomplikowanych rytmicznie utworów Boards of Canada”. W utworze Sixtyniner z kolei dopatruje się wplywu numerologii. Od strony brzmieniowej natomiast określa Twoism jako „charakterystyczny znak czasów, w których powstała” dając wydawnictwu 7 punktów z 10[10].

Według Benjamina Blanda z magazynu Drowned in Sound „Twoism, oryginalnie wydany w 1995 roku, prezentuje nam Boards of Canada, który jest młodzieńczy i naiwny (…). Niemniej jednak jest to urocza płyta. Osiem utworów (dziewięć, jeśli wliczyć niewymieniony bonus na końcu 'Smokes Quantity') przyjemnie bulgoczącego ambientowego techno, wolnego od ciężaru twórczej konieczności i mroku, który z czasem powoli wkradał się do ich twórczości[9].

„Twoism nie wygląda na porządne wydawnictwo, a utwory są bardzo podstawowe w swojej strukturze. Ma to lekki efekt 'wytnij i wklej', który pozostawia wrażenie niedokończonej pracy nad płytą, ale poszczególne utwory są znakomite i są po prostu obowiązkową pozycją dla fanów Boards of Canada, którzy są ciekawi usłyszeć, gdzie zaczynali najlepsi szkoccy DJ-e” – twierdzi Noel Dix z magazynu Exclaim![14].

Zdaniem Tamary Palmer z Billboardu „Twoism jest orzeźwiająco niemodny” a jego utwory sprawiają wrażenie, że duet „ma obsesję na punkcie swojego sprzętu studyjnego”[15].

Heath K. Hignight z CMJ New Music Monthly uważa, iż pomimo wydanych wcześniej albumów Music Has the Right to Children i Geogaddi Twoism [z 2002 roku] „stoi ramię w ramię z Hi Scores jako najważniejsze wydawnictwo zespołu”[5].

Listy tygodniowe edytuj

2002
Kraj Lista Pozycja
Stany Zjednoczone Top Dance/Electronic Albums 16[16]

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c Boards Of Canada – Twoism. Discogs. [dostęp 2021-09-26]. (ang.).
  2. ↑ a b c d John Bush: Twoism – Boards of Canada. AllMusic. [dostęp 2021-09-26]. (ang.).
  3. ↑ Boards Of Canada – Twoism. Discogs. [dostęp 2021-09-26]. (ang.).
  4. ↑ a b Matador Records: Matador Records | Boards of Canada Biography. www.matadorrecords.com. [dostęp 2021-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-18)]. (ang.).
  5. ↑ a b Heath K. Hignight. Reviews. „CMJ New Music Monthly”. Nr 108, s. 50, grudzień 2002. New York: Wydawca CMJ Network, Inc.. ISSN 1074-6978. [dostęp 2021-09-28]. (ang.). 
  6. ↑ a b Boards Of Canada – Twoism. Discogs. [dostęp 2021-09-26]. (ang.).
  7. ↑ Album of the Year: Boards of Canada – Twoism. Album of the Year. [dostęp 2023-08-11]. (ang.).
  8. ↑ a b Metacritic: Twoism (EP) by Boards of Canada. Metacritic. [dostęp 2021-09-26]. (ang.).
  9. ↑ a b Benjamin Bland: Boards of Canada – EPs (2013 remaster). Drowned in Sound. [dostęp 2021-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-09-26)]. (ang.).
  10. ↑ a b Andy Beta: Boards of Canada: Twoism. Pitchfork. [dostęp 2021-09-26]. (ang.).
  11. ↑ Twoism by Boards of Canada. RYM. [dostęp 2021-09-26]. (ang.).
  12. ↑ Boards of Canada – Twoism. Sputnikmusic. [dostęp 2021-09-26]. (ang.).
  13. ↑ Guest Writer: Boards of Canada – Twoism (reissue). Tiny Mix Tapes. [dostęp 2023-08-11]. (ang.).
  14. ↑ Noel Dix: Boards of Canada – Twoism. Exclaim!. [dostęp 2021-09-26]. (ang.).
  15. ↑ Tamara Palmer. Reviews & Reviews. „Billboard”. Nr 50. 114, s. 30, grudzień 2002. New York: Billboard Music Group. ISSN 0006-2510. [dostęp 2021-09-28]. (ang.). 
  16. ↑ Billboard: Chart History: Boards of Canada. billboard.com. [dostęp 2021-09-26]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Twoism&oldid=73498981”